လူဘဝဆိုတာ ….
ကုသိုလ္ ကံ အက်ိဳးေပးရဲ႕ အသီးအပြင့္ တစ္နည္းအားျဖင့္
ကုသိုလ္ အေၾကာင္းခံ ပါလာျပီးသား။
အဲဒီကုသိုလ္က အေၾကာင္းခံ မတူးေဖၚ မခံစားတတ္ရင္
အကုသိုလ္အေၾကာင္းေတြကခ်ည္း ဖိစီးေနရာယူ ျခယ္လွယ္ပါလိမ့္မယ္ ။
အကုသိုလ္ဆိုတာ အထူးျပဳေနစရာမလိုစိတ္ကိုလြတ္ထားလိုက္ရံုနဲ႔ ဦးတည္ရာမဲ႔
သြားလာက်က္စားမယ့္ ေနရာဟာ အကုသိုလ္ခ်ည္းမွတ္ပါ ။
*( လူဘဝ တစ္ၾကိမ္ရဖို ့ တိရစၧာန္ဘဝေပါင္း တစ္ရာေလာက္ က်င္လည္ေပးဆပ္ခဲ႔ရတာ ဆိုေတာ့
အဲဒီတိရစၧာန္ဘဝေတြက ပါလာတဲ႔ ေမာဟစတဲ႔
တိရစၧာန္စိတ္ေတြက မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ေတြဆီ အခ်ိန္မေရြး ဦးတည္ေခၚေဆာင္ သြားေနတယ္ ။
အဲဒီေတာ့ { ျပည္တန္တဲ႔ ပတၱျမား ပဲေလွ ာ္နဲ႔ လဲစားေနသလို
လူဘဝကို အကုသိုလ္ေတြ လုပ္ရင္း အခ် ိန္ျဖဳ န္းပစ္ ေနၾကတာဟာ ထီဆုၾကီးေပါက္ျပီး ထီလက္မွတ္ ေပ် ာက္ေနတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ})*
တခ်ိဴ ႕ကေတာ့ ေကာင္းတာေတြ လုပ္ေနပါလ်က္ဘဝေကာင္းမရ ။
အက်ိဳ းေပးညံ႔ေနေသးတာ ဘာေၾကာင့္ဘာလဲလို ့ ေမးၾကတယ္ ၊
အတိတ္သံသရာ ဘဝမ်ားစြာက ကိုယ္လုပ္ခဲ႔တဲ႔ အကုသိုလ္ကံေတြ ျပန္ျမင္နိုင္စြမ္းရင္….
( ဒီေမးခြန္းေပၚေပါက္လာစရာ အေၾကာင္းမရွိပါ )
ေကာင္းတာေတြ လုပ္ေနလို ့ ဒီေလာက္ခံသာေနေသးတာလို ့ပဲ ႏွလံုးသြင္းေစခ်င္ပါတယ္ ၊
သို ့ေသာ္ အားမေလ်ွာ့ပါနဲ႔ ၊ စီးပြားဝမ္းစာ ရွာေဖြရာမွာ အက်ိဴ းေပး တံု ့ေႏွးေနလို ့ ဆိုျပီးမိမိရဲ႔ သီလသိကၡာကို ဘယ္ေတာ့မွ မဖ်က္ဆီးပစ္ပါနဲ႔ ..
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ တို ့မည္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ အရင္းမရံႈး
အတိုးအညြန္႔ျဖင့္သာ ခံစား႐ ရိုးထံုးစံ ရွိပါတယ္ ၊
လက္ရွိေကာင္းကံနဲ႔ အတိတ္က ေကာင္းကံ ဆက္မိရင္ၾကီးမားတဲ႔ ကုသိုလ္အင္အား အကိ်ဴ းေပးခ် ိန္
တစ္လွည့္တစ္ျပန္ ေရာက္လာမွာပါ ။
*****************************
သူသူ ကိုယ္ကိုယ္ အတိတ္ကုသိုလ္ ပါလာျပီးသား
* ကံတူးမွားေနလို ့သာ ေရမထြက္တာ *
ေက် းဇူးရွင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက အတိတ္က ကုသိုလ္ကံေကာင္းၾကီးေတြ
ေသေသခ် ာခ် ာ ပါလာခဲ႔ပါလ်က္ ကံတူးမွားလို ့ ေျပာင္းျပန္အက်ိဴ းေပး ခံစားရရွာတဲ႔
သာဓက ဇာတ္ေၾကာင္းမ် ားနဲ႔ သက္ေသေဆာင္ျပပါတယ္ ။
အမ် ားသိၾကတဲ႔ အဇာတသတ္ ဆိုပါစို ့ ။
ေဒဝဒတ္ကို ဆရာတင္ လူေပါင္းမွားလို ့ေသာတာပန္ဖခင္ ဗိမၼသာရမင္းၾကီးကို သတ္ျဖတ္ပစ္မွား မိခဲ႔တဲ႔
ဒီဘဝရဲ႕ အကုသိုလ္ကံၾကီးထိုက္လို ့ေသာတာပန္တည္ရမယ့္ အတိတ္ကံ ပါလာေသာ္လည္း
ငရဲလားရရွာတယ္ ။
ေဒဝဒတ္က ေျမွာက္ေပးလို ့ သူသတ္လိုက္မိတဲ႔ဖခင္ဘုရင္ၾကီး ဆိုတာ ေသာတာပန္ သူေတာ္ေကာင္းၾကီး
ဖခင္ကို သတ္ျပီးမွ အိပ္မရ စားမဝင္သမားေက် ာ္ဇီဝကပင္ ကုလို ့မရတဲ႔ေရာဂါ ေပၚလာရတယ္မဟုတ္လား။ ၊
ဒီမွာ ဇီဝက က…
( အရွင္မင္းၾကီးရဲ႕ ေရာဂါ ဘုရားရွင္ေတာ္မွတစ္ပါးကုေပးနိုင္သူမရွိျပီ )ဆိုျပီး
အဇာတသတ္ကို ဘုရားရွင္ထံေတာ္ေမွာက္ ေခၚေဆာင္လာတယ္ ၊
ဘုရားရွင္ကလည္း အဇာတသတ္ရဲ႕ ေရာဂါဆိုးၾကီးကို တရားေရေအး အျမိဳ က္ေဆးနဲ႔ ကုေပးေတာ္မူပါတယ္..။
( ဘုရားတရား နာၾကားျပီး အဇာတသတ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ ပီတိျဖစ္သလဲဆိုရင္ အဲဒီေနရာတြင္ပင္ ေသာတာပန္တည္နိုင္ သြားတဲ႔အထိပါပဲ သို ့ေသာ္ အဖသတ္အကုသိုလ္ကံၾကီးက ပိတ္ဆီးထားေတာ့ …
သဒၶါစိတ္ထက္မပိုဘူး ။ ဘုရားဖူးျပီးတဲ႔ေနာက္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ လုပ္သြားရွာေပမယ့္ ဒီဘဝ အဖသတ္အကုသိုလ္ကံၾကီး ထိုက္ျပီးေသေတာ့ ငရဲေရာက္သြားတာပဲ ။
* အတိတ္ကံက အပါယ္တံခါး ပိတ္တဲ႔အထိ ပါျပီးသား ။
ပစၥဳ ပၸန္ကံက အပါယ္တံခါး တြန္းဖြင့္ေလေတာ့
အဇာတသတ္ဟာ ကံတူးမွားသူ ကံလြဲသူ * လို ့ဆိုရမယ္ ။
ျပီးေတာ့ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါ ကာလကပါပဲ ။
ဗာရာဏသီျပည္မွာ ဓနဗလသူေ႒းသား ဆိုတာ ရွိေသးတယ္ ၊
သူကတစ္ဦးတည္းေသာ သားဆိုေတာ့ မိဘအေမြ ကုေဋရွစ္ဆယ္လံုး တစ္ဦးတည္း ရလိုက္တယ္ ၊
သူနဲ႔ အေၾကာင္းပါတဲ႔ သူေ႒းသမီးကလည္း … တစ္ဦးတည္းေသာသမီး သူလိုပဲ ကုေဋရွစ္ဆယ္ အေမြရလိုက္တယ္ ၊
အေမြႏွစ္ရပ္ေပါင္း ကုေဋတစ္ရာ့ေျခာက္ဆယ္နဲ႔ တကယ့္ ဧရာမသူေ႒းဘြဲ႔ထူးၾကီး ဆြတ္ခူးလိုက္ေတာ့တာေပါ့။
အဲဒီေခတ္က သူေ႒းဆိုတာ မင္းတိုင္ပင္ အမတ္ေနရာကလည္း တာဝန္ယူရတယ္ ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး သူေ႒းေတြလုပ္ေလ့ရွိတာ
ဘုရင္က အုပ္ခ်ဴ ပ္ေရး တရားစီရင္ေရး စသည္လုပ္ရတယ္ ။
တိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး အစီအမံေတြကိုလည္း ဘုရင္ထံ
တစ္ေန့တစ္ၾကိမ္ တင္ျပ အစီရင္ခံရေလ့ရွိတယ္ ၊
အဒီမွာ ဓနဗလသူေ႒းေလး နန္းေတာ္ဆီ သြားေလတိုင္း
ဝိုင္းဝန္းၾကည့္ေငး အားက် သူေတြ ရွိခဲ႔သလို
သူ ့စည္းစိမ္ကို မနာလို သူကိုဖ် က္ဆီးလိုသူေတြလည္းပဲ
အျမဲေစာင့္ၾကည့္ခါ ရွိေနခဲ႔ပါတယ္ ။
ဓနဗလကိုယ္တိုင္က မင္းတိုင္ပင္ အမတ္ျဖစ္ေနေလေတာ့
စည္းစိမ္ေတြကို လုယက္ဖ် က္ဆီးပစ္ဖို ့ ဆိုတာလည္း မျဖစ္နိုင္ဘူး ။ ဒီေတာ့—-အၾကမ္းနည္းနဲ႔ေတာ့ မရဘူး
တျဖည္းျဖည္း လိႈက္စား တိုက္စားတဲ႔နည္း အနုနည္းနဲ႔ ဖ် က္ဆီးဖို ့
ၾကံစည္ၾကေတာ့တာေပါ ့ ။
ဒီေတာ့ ဓနဗလကို ခ် ဥ္းကပ္ျပီး
ေျမွာက္ပင့္တဲ႔နည္း အယုံသြင္းတဲ႔နည္း ေအာက္က် ခံ တပည့္ခံေပါင္းတဲ႔နည္း—နည္းမ်ိဴ းစုံနဲ႔ ထိုးစစ္ဆင္ေတာ့တယ္ ။
လူ ဆိုတာ အေျမွာက္ၾကိဳ က္ အရိုအေသၾကိဳ က္ *
ဒီၾကိဳ က္စိတ္ အားနည္းခ် က္ * ကို ဖိနင္းျပီး
ဓနဗလ သူေ႒းသားကို ခ် ဥ္းကပ္ေပါင္းသင္း ၾကတယ္ ။
ျပီးေတာ့ …
* လူဆိုတာ အဆိုးေလာကဓံ ကိုသာ ေတာင့္တင္းခံ အံၾကိတ္ခံနိုင္တာ
အေကာင္းေလာကဓံက် ေတာ့ ခံလို ့ခံေနရမွန္းမသိေတာ့ တတိတိ တအိအိ နဲ႔ တရိရိ လိုက္စား ဖ် က္ဆီးျခင္း ခံေနရျပီေနာ္ *
အေပါင္းအသင္းေတြက… ဓနဗလကို ေသာက္စားေပ် ာ္ပါးဖို ့
စည္းရံုးသိမ္းသြင္းၾကတယ္ ။ တစ္ၾကိမ္ ႏွစ္ၾကိမ္ သုံးေလးငါးၾကိမ္ အထိေတာ့ ဓနဗလျငင္းနိုင္ ပါေသးတယ္ ။ ၾကာေတာ့ ျငင္းအား
မရွိေတာ့ဘူး။
အဲဒီမွာ *( ပ် က္စီးျခင္းရဲ႕ လမ္းစဆိုတာ အရက္ေသရည္ မူးယစ္က
စတာ)*။
ဘာလို ့လဲ–
* မူးရင္ေမ့ ေမ့ရင္ပ် က္ ၊ ရွင္လ် က္နဲ႔ ေသေနတာနဲ႔ မျခားဘူး တဲ႔ ။
အေပ် ာ္ အပ် က္ ဆိုတဲ႔အတိုင္း အေပ် ာ္လြန္ေတာ့ ပ် က္လာျပီ ။* စမ္းေသာက္ရာက စြဲလာျပီ ။
အခ် ိန္ျပည့္မူးေမ့ေနေတာ့ စာရင္းဇယားေတြလည္း
အမွန္အမွား မခြဲျခားနိုင္ေတာ့ဘူး ။
လုပ္ငန္းကိစၥေတြလည္း အမွန္အကန္ မစီမံနိုင္ေတာ့ဘူး။
ေငြေရးေၾကးေရး ေတြလည္း အေပးလား အယူလား မခြဲျခားနိုင္ေတာ့ဘူး။
ရတနာစသည့္ ပစၥည္းပစၥယေတြလည္း ဘယ္သူယူလို ့ ယူမွန္းမသိေတာ့ ဘယ္နားထားလို ့ ထားမွန္းမသိေတာ့ဘူး ။
စီးပြားဥစၥာေတြ ကုန္ဆံုးလို ့ ကုန္ဆံုးမွန္း မသိေတာ့ဘူး ။
စိတ္အထင္ကေတာ့ နဂိုရွိျပီးသား ကုေဋမ် ားစြာ အေပၚမွာပဲ ရွိေနတယ္ ။
ဒါေပမဲ႔ တကယ္အရွိကေတာ့ လံုးပါးပါးေနျပီ ။
ေခ် းျပီးျပန္မဆပ္တာေတြ ေပးျပီးျပန္မရတာေတြ ေန ့စဥ္ ေပ် ာ္ပါးဝါၾကြားတဲ႔ အသုံးစရိတ္ေတြ ဘာအလုပ္မွ ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲေသာက္စားမူးယစ္ ေနတာေတြနဲ႔ ၾကာေတာ့ …
ခ် မ္းသာၾကြယ္ဝသမ်ွ ကုေဋမ် ားစြာ ေငြေၾကးပမာဏ ကုန္ပါေလေရာတဲ႔ ။
ဒီလိုနဲ႔ ရွိတာေတြ ေပါင္ႏွံေရာင္းခ် သုံးစားေပ် ာ္ပါး လိုက္တာ…
ဘာမွ မက် န္ေတာ့ေအာင္ပဲတဲ႔ ။
*( ဒီအခ် ိန္မွာ ကိုယ္ပစၥည္းတန္ဖိုးက ေသးျပီး
အရက္တန္ဖိုးက ၾကီးေနျပီ ။
ဒီလိုပဲ—ကိုယ္ၾကိဳ က္တဲ႔ဘက္က တန္ဖိုးၾကီးျပီး
မၾကိဳ က္တဲ႔ဘက္က တန္ဖိုးေသးေနမွာ ဓမၼတာပဲ )*
ဒီေတာ့ အရက္ဖိုးရျပီးေရာ သူပစၥည္းေတြ မတန္တဆနဲ႔ခ် ည္း ေရာင္းပစ္ရတယ္ ။
တစ္ရာတန္ေပမယ့္ တစ္ဆယ္ပဲ ရခ် င္ရမယ္ ။
ဒီလိုနဲ႔ ရွိသမ်ွ ကုန္ေတာ့ …
ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္ သူေတာင္းစားဘဝ ေရာက္သြားတယ္။
*( သခၤ ါရဆိုတဲ႔ ျပဳ ျပင္ျပီး ျဖစ္လာတာ မွန္သမ်ွ …
ပ် က္ရတာခ် ည္းပဲ )*
ဒီလိုနဲ႔ ကုေဋၾကြယ္သူေ႒းဘဝ တစ္ျဖစ္လဲ သူေတာင္းစား ဇနီးေမာင္ႏွံဟာ လွည့္လည္ေတာင္းရမ္းစား ေသာက္ရင္း ….
တစ္ရက္ေတာ့ မိဂဒါဝုန္ဘက္ ေရာက္လာတယ္ ။
အဲဒီမွာ နႏၵိယသူတို ့သား ေဆာက္လုပ္လွဴ ဒါန္းထားတဲ႔ အံ႕မခန္းဆန္း
ၾကယ္တဲ႔ ဘုရားရွင္သီတင္းသုံး ေတာ္မူရာ ေက် ာင္းေတာ္ၾကီး ရွိတယ္ ဒီေက် ာင္းေတာ္ႀကီး အနား… သူေတာင္းစား ေမာင္ႏွံ ေရာက္လာျပီး ဆြမ္းက် န္ဟင္းက် န္စားဖို ့ေစာင့္စားေနခ် ိန္
ဘုရားရွင္ျမင္ေတာ့ ျပံဳ းေတာ္မူတယ္ ။
ဘုရားရွင္တို ့ မည္သည္ အေၾကာင္းမရွိဘဲ ျပံဳ းေတာ္မူရိုးထံုးစံမရွိ ၊
ဒါကိုသိတဲ႔ အရွင္အာနႏၵာက ျပံဳ းေတာ္မူရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကို ေမးေလ်ွ ာက္တာေပါ့ ၊
ဒီေတာ့ ဘုရားရွင္ ရွင္းျပ ဆံုးမေတာ္မူတာက …
( ခ် စ္သား အာနႏၵာ )
အဲဒီ–သူေတာင္းစားေမာင္ႏွံမွာ
* ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေသာ အတိတ္ကုသိုလ္ကံ ပါလာျပီးသား ၊ ေလာကီစီးပြားဘက္မွာ ၾကိဳ းစားရွာေဖြမယ္ ဆိုရင္ ပထမအရြယ္မွာ စီးပြားရွာေဖြမယ္ဆိုရင္ ပထမတန္းစား သူေ႒းၾကီးျဖစ္မွာ
တကယ္လို ့ ပထမအရြယ္မွာ စီးပြားမရွာဘူးပဲထား
ဒုတိယအရြယ္ေရာက္မွ စီပြားရွာမယ္ဆိုရင္လည္း ဒုတိယတန္းစား သူေ႒းၾကီး ျဖစ္နိုင္တယ္ ။
ဒုတိယအရြယ္မွာ စီးပြားမရွာျဖစ္ဘူးပဲထား
တတိယအရြယ္ေရာက္မွ ထလုပ္လည္း တတိယတန္းစား သူေ႒းၾကီးေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ျဖစ္နိုင္တဲ႔ အတိတ္ကံ ပါလာျပီးသား ၊
အတိတ္ကုသိုလ္ကံ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း လက္ရွိကံကမွ မေဖၚထုတ္ရင္ ျမႇဳပ္သြားမွာပဲ ။
ေလာကုတၱရာဘက္က ၾကည့္လိုက္ျပန္ရင္လည္း—
သူတို ့ဇနီးေမာင္ႏွံဟာ ….
ပထမအရြယ္တုန္းက တရားရွာလိုက္ရင္ လင္က ရဟႏၲာ
မယားက အနာဂါမ္ျဖစ္မယ့္ပုဂၢိဳ လ္ေတြ
ဒုတိယအရြယ္မွာသာ က် င့္မယ္ဆိုရင္ လင္က အနာဂါမ္ မယားက သကဒါဂါမ္ ျဖစ္မယ့္ပုဂၢိဳ လ္ေတြ ၊
ပထမ ဒုတိယအရြယ္ေတြမွာ တရားမရွာနိုင္ဘူးပဲထား ။
တတိယအရြယ္မွာမ် ား တရားရွာခဲ႔ရင္ လင္က သကဒါဂါမ္ မယားက ေသာတာပန္ ။ ဧကန္မုခ်ျဖစ္နိုင္သူေတြ—-။
ခုေတာ့ ေလာကီဘက္မွာလည္း ဘာစီးပြားမွ မပြားစီး ၊
ေလာကုတၱရာဘက္မွာလည္း အခ် ည္းႏွီး ။
အတိတ္ကုသိုလ္ ကံ အားၾကီးေသာ္လည္း …
လက္ရွိ ကုသိုလ္ကံ ေကာင္းေအာင္မျပဳ ။
အကုသိုလ္ဘက္ ေလ့က် က္လိုက္စားရင္း …
ကုေဋၾကြယ္ သူေ႒းဘဝမွ သူေတာင္းစားဘဝသို ့
က်ေရာက္သြားနိုင္ေၾကာင္း ဘုရားရွင္က ဆံုးမေဟာျပ
ေတာ္မူပါတယ္ ။
ေက် းဇူးရွင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ကေတာ့….
*( အတိတ္ကုသိုလ္ကံ ပါလာပါလ်က္
ကုသိုလ္ဆက္ဖို ့ မၾကိဳ းစားၾကျခင္းဟာ… ျပည္တန္တဲ႔ ပတၱျမား
ပဲေလွာ္နဲ႔ လဲစားေနတာလို ့ ဆံုးမေဖာ္ျပပါတယ္)*
* ကုသိုလ္ကံေကာင္းကို မတူးေဖာ္ ၊
အကုသိုလ္ ဒုစရိုက္ေတြၾကား အာရံုငါးပါး
ေပ် ာ္ပါးလိုက္စား ေနသူမ် ားဟာ …
တစ္နည္းအားျဖင့္ေတာ့ ကံလြဲသူမ် ား လို ့ပဲ ဆိုရေတာ့မွာ
ျဖစ္ပါတယ္ *။
အညႊန္း။ ။၁၄-၉-၉၉ ၊ နတ္တလူေတာရ တရားပြဲ ။
(ေမာင္ေသြးခၽြန္၏
ဆယ္ဆသာရမယ္ မွ ကူးယူပူေဇာ္ပါ၏)
Photo #Crd = May .MTDS
လူဘဝဆိုတာ ….
ကုသိုလျ ကံ အကြိုးပေးရဲ့ အသီးအပှငျ့ တစျနညျးအားဖွငျ့
ကုသိုလျ အကွောငျးခံ ပါလာပွီးသား။
အဲဒီကုသိုလျက အကွောငျးခံ မတူးဖေါျ မခံစားတတျရငျ
အကုသိုလျအကွောငျးတှကေခညြျး ဖိစီးနရောယူ ခွယျလှယျပါလိမျ့မယျ ။
အကုသိုလျဆိုတာ အထူးပွုနစေရာမလိုစိတျကိုလှတျထားလိုကျရုံနဲ့ ဦးတညျရာမဲ့
သှားလာကကြျစားမယျ့ နရောဟာ အကုသိုလျခညြျးမှတျပါ ။
*( လူဘဝ တစျကွိမျရဖို ့ တိရစ်ဆာနျဘဝပေါငျး တစျရာလောကျ ကငြျလညျပေးဆပျခဲ့ရတာ ဆိုတော့
အဲဒီတိရစ်ဆာနျဘဝတှကေ ပါလာတဲ့ မောဟစတဲ့
တိရစ်ဆာနျစိတျတှကေ မကောငျးမှု အကုသိုလျတှဆေီ အခြိနျမရှေး ဦးတညျခေါျဆောငျ သှားနတေယျ ။
အဲဒီတော့ { ပွညျတနျတဲ့ ပတ်တမွား ပဲလှေ ာျနဲ့ လဲစားနသေလို
လူဘဝကို အကုသိုလျတှေ လုပျရငျး အခြ ိနျဖွု နျးပစျ နကွေတာဟာ ထီဆုကွီးပေါကျပွီး ထီလကျမှတျ ပြေ ာကျနတောနဲ့ အတူတူပါပဲ})*
တခြိူ ့ကတော့ ကောငျးတာတှေ လုပျနပေါလကြျဘဝကောငျးမရ ။
အကြို းပေးညံ့နသေေးတာ ဘာကွောငျ့ဘာလဲလို ့ မေးကွတယျ ၊
အတိတျသံသရာ ဘဝမြားစှာက ကိုယျလုပျခဲ့တဲ့ အကုသိုလျကံတှေ ပွနျမွငျနိုငျစှမျးရငျ….
( ဒီမေးခှနျးပေါျပေါကျလာစရာ အကွောငျးမရှိပါ )
ကောငျးတာတှေ လုပျနလေို ့ ဒီလောကျခံသာနသေေးတာလို ့ပဲ နှလုံးသှငျးစခေငြျပါတယျ ၊
သို ့သောျ အားမလြှော့ပါနဲ့ ၊ စီးပှားဝမျးစာ ရှာဖှရောမှာ အကြိူ းပေး တုံ ့နှေးနလေို ့ ဆိုပွီးမိမိရဲ့ သီလသိက်ခာကို ဘယျတော့မှ မဖကြျဆီးပစျပါနဲ့ ..
ကုသိုလျကောငျးမှု တို ့မညျသညျ ဘယျတော့မှ အရငျးမရှုံး
အတိုးအညှနျ့ဖွငျ့သာ ခံစားရ ရိုးထုံးစံ ရှိပါတယျ ၊
လကျရှိကောငျးကံနဲ့ အတိတျက ကောငျးကံ ဆကျမိရငျကွီးမားတဲ့ ကုသိုလျအငျအား အကြိူ းပေးခြ ိနျ
တစျလှညျ့တစျပွနျ ရောကျလာမှာပါ ။
*****************************
သူသူ ကိုယျကိုယျ အတိတျကုသိုလျ ပါလာပွီးသား
* ကံတူးမှားနလေို ့သာ ရမေထှကျတာ *
ကြေ းဇူးရှငျ ဆရာတောျဘုရားကွီးက အတိတျက ကုသိုလျကံကောငျးကွီးတှေ
သသေခြေ ာခြ ာ ပါလာခဲ့ပါလကြျ ကံတူးမှားလို ့ ပွောငျးပွနျအကြိူ းပေး ခံစားရရှာတဲ့
သာဓက ဇာတျကွောငျးမြ ားနဲ့ သကျသဆေောငျပွပါတယျ ။
အမြ ားသိကွတဲ့ အဇာတသတျ ဆိုပါစို ့ ။
ဒဝေဒတျကို ဆရာတငျ လူပေါငျးမှားလို ့သောတာပနျဖခငျ ဗိမ်မသာရမငျးကွီးကို သတျဖွတျပစျမှား မိခဲ့တဲ့
ဒီဘဝရဲ့ အကုသိုလျကံကွီးထိုကျလို ့သောတာပနျတညျရမယျ့ အတိတျကံ ပါလာသောျလညျး
ငရဲလားရရှာတယျ ။
ဒဝေဒတျက မွှောကျပေးလို ့ သူသတျလိုကျမိတဲ့ဖခငျဘုရငျကွီး ဆိုတာ သောတာပနျ သူတောျကောငျးကွီး
ဖခငျကို သတျပွီးမှ အိပျမရ စားမဝငျသမားကြေ ာျဇီဝကပငျ ကုလို ့မရတဲ့ရောဂါ ပေါျလာရတယျမဟုတျလား။ ၊
ဒီမှာ ဇီဝက က…
( အရှငျမငျးကွီးရဲ့ ရောဂါ ဘုရားရှငျတောျမှတစျပါးကုပေးနိုငျသူမရှိပွီ )ဆိုပွီး
အဇာတသတျကို ဘုရားရှငျထံတောျမှောကျ ခေါျဆောငျလာတယျ ၊
ဘုရားရှငျကလညျး အဇာတသတျရဲ့ ရောဂါဆိုးကွီးကို တရားရအေေး အမွို ကျဆေးနဲ့ ကုပေးတောျမူပါတယျ..။
( ဘုရားတရား နာကွားပွီး အဇာတသတျဟာ ဘယျလောကျထိ ပီတိဖွစျသလဲဆိုရငျ အဲဒီနရောတှငျပငျ သောတာပနျတညျနိုငျ သှားတဲ့အထိပါပဲ သို ့သောျ အဖသတျအကုသိုလျကံကွီးက ပိတျဆီးထားတော့ …
သဒ်ဓါစိတျထကျမပိုဘူး ။ ဘုရားဖူးပွီးတဲ့နောကျ ကုသိုလျကောငျးမှုတှေ ဘယျလောကျပဲ လုပျသှားရှာပမေယျ့ ဒီဘဝ အဖသတျအကုသိုလျကံကွီး ထိုကျပွီးသတေော့ ငရဲရောကျသှားတာပဲ ။
* အတိတျကံက အပါယျတံခါး ပိတျတဲ့အထိ ပါပွီးသား ။
ပစ်စု ပ်ပနျကံက အပါယျတံခါး တှနျးဖှငျ့လတေော့
အဇာတသတျဟာ ကံတူးမှားသူ ကံလှဲသူ * လို ့ဆိုရမယျ ။
ပွီးတော့ ဘုရားရှငျလကျထကျတောျအခါ ကာလကပါပဲ ။
ဗာရာဏသီပွညျမှာ ဓနဗလသူဋ်ဌေးသား ဆိုတာ ရှိသေးတယျ ၊
သူကတစျဦးတညျးသော သားဆိုတော့ မိဘအမှေ ကုဋရှေစျဆယျလုံး တစျဦးတညျး ရလိုကျတယျ ၊
သူနဲ့ အကွောငျးပါတဲ့ သူဋ်ဌေးသမီးကလညျး … တစျဦးတညျးသောသမီး သူလိုပဲ ကုဋရှေစျဆယျ အမှရေလိုကျတယျ ၊
အမှနှေစျရပျပေါငျး ကုဋတေစျရာ့ခွောကျဆယျနဲ့ တကယျ့ ဧရာမသူဋ်ဌေးဘှဲ့ထူးကွီး ဆှတျခူးလိုကျတော့တာပေါ့။
အဲဒီခတျေက သူဋ်ဌေးဆိုတာ မငျးတိုငျပငျ အမတျနရောကလညျး တာဝနျယူရတယျ ။ တိုငျးပွညျရဲ့ စီးပှားရေး သူဋ်ဌေးတှလေုပျလေ့ရှိတာ
ဘုရငျက အုပျခြူ ပျရေး တရားစီရငျရေး စသညျလုပျရတယျ ။
တိုငျးပွညျရဲ့ စီးပှားရေး အစီအမံတှကေိုလညျး ဘုရငျထံ
တစျနေ့တစျကွိမျ တငျပွ အစီရငျခံရလေ့ရှိတယျ ၊
အဒီမှာ ဓနဗလသူဋ်ဌေးလေး နနျးတောျဆီ သှားလတေိုငျး
ဝိုငျးဝနျးကွညျ့ငေး အားကြ သူတှေ ရှိခဲ့သလို
သူ ့စညျးစိမျကို မနာလို သူကိုဖြ ကျဆီးလိုသူတှလေညျးပဲ
အမွဲစောငျ့ကွညျ့ခါ ရှိနခေဲ့ပါတယျ ။
ဓနဗလကိုယျတိုငျက မငျးတိုငျပငျ အမတျဖွစျနလေတေော့
စညျးစိမျတှကေို လုယကျဖြ ကျဆီးပစျဖို ့ ဆိုတာလညျး မဖွစျနိုငျဘူး ။ ဒီတော့—-အကွမျးနညျးနဲ့တော့ မရဘူး
တဖွညျးဖွညျး လှိုကျစား တိုကျစားတဲ့နညျး အနုနညျးနဲ့ ဖြ ကျဆီးဖို ့
ကွံစညျကွတော့တာပေါ ့ ။
ဒီတော့ ဓနဗလကို ခြ ဉျးကပျပွီး
မွှောကျပငျ့တဲ့နညျး အယုံသှငျးတဲ့နညျး အောကျကြ ခံ တပညျ့ခံပေါငျးတဲ့နညျး—နညျးမြိူ းစုံနဲ့ ထိုးစစျဆငျတော့တယျ ။
လူ ဆိုတာ အမွှောကျကွို ကျ အရိုအသကွေို ကျ *
ဒီကွို ကျစိတျ အားနညျးခြ ကျ * ကို ဖိနငျးပွီး
ဓနဗလ သူဋ်ဌေးသားကို ခြ ဉျးကပျပေါငျးသငျး ကွတယျ ။
ပွီးတော့ …
* လူဆိုတာ အဆိုးလောကဓံ ကိုသာ တောငျ့တငျးခံ အံကွိတျခံနိုငျတာ
အကောငျးလောကဓံကြ တော့ ခံလို ့ခံနရေမှနျးမသိတော့ တတိတိ တအိအိ နဲ့ တရိရိ လိုကျစား ဖြ ကျဆီးခွငျး ခံနရေပွီနောျ *
အပေါငျးအသငျးတှကေ… ဓနဗလကို သောကျစားပြေ ာျပါးဖို ့
စညျးရုံးသိမျးသှငျးကွတယျ ။ တစျကွိမျ နှစျကွိမျ သုံးလေးငါးကွိမျ အထိတော့ ဓနဗလငွငျးနိုငျ ပါသေးတယျ ။ ကွာတော့ ငွငျးအား
မရှိတော့ဘူး။
အဲဒီမှာ *( ပြ ကျစီးခွငျးရဲ့ လမျးစဆိုတာ အရကျသရေညျ မူးယစျက
စတာ)*။
ဘာလို ့လဲ–
* မူးရငျမေ့ မေ့ရငျပြ ကျ ၊ ရှငျလြ ကျနဲ့ သနေတောနဲ့ မခွားဘူး တဲ့ ။
အပြေ ာျ အပြ ကျ ဆိုတဲ့အတိုငျး အပြေ ာျလှနျတော့ ပြ ကျလာပွီ ။* စမျးသောကျရာက စှဲလာပွီ ။
အခြ ိနျပွညျ့မူးမေ့နတေော့ စာရငျးဇယားတှလေညျး
အမှနျအမှား မခှဲခွားနိုငျတော့ဘူး ။
လုပျငနျးကိစ်စတှလေညျး အမှနျအကနျ မစီမံနိုငျတော့ဘူး။
ငှရေေးကွေးရေး တှလေညျး အပေးလား အယူလား မခှဲခွားနိုငျတော့ဘူး။
ရတနာစသညျ့ ပစ်စညျးပစ်စယတှလေညျး ဘယျသူယူလို ့ ယူမှနျးမသိတော့ ဘယျနားထားလို ့ ထားမှနျးမသိတော့ဘူး ။
စီးပှားဥစ်စာတှေ ကုနျဆုံးလို ့ ကုနျဆုံးမှနျး မသိတော့ဘူး ။
စိတျအထငျကတော့ နဂိုရှိပွီးသား ကုဋမြေ ားစှာ အပေါျမှာပဲ ရှိနတေယျ ။
ဒါပမေဲ့ တကယျအရှိကတော့ လုံးပါးပါးနပွေီ ။
ခြေ းပွီးပွနျမဆပျတာတှေ ပေးပွီးပွနျမရတာတှေ နေ ့စဉျ ပြေ ာျပါးဝါကွှားတဲ့ အသုံးစရိတျတှေ ဘာအလုပျမှ ဆကျမလုပျတော့ဘဲသောကျစားမူးယစျ နတောတှနေဲ့ ကွာတော့ …
ခြ မျးသာကွှယျဝသမြှ ကုဋမြေ ားစှာ ငှကွေေးပမာဏ ကုနျပါလရေောတဲ့ ။
ဒီလိုနဲ့ ရှိတာတှေ ပေါငျနှံရောငျးခြ သုံးစားပြေ ာျပါး လိုကျတာ…
ဘာမှ မကြ နျတော့အောငျပဲတဲ့ ။
*( ဒီအခြ ိနျမှာ ကိုယျပစ်စညျးတနျဖိုးက သေးပွီး
အရကျတနျဖိုးက ကွီးနပွေီ ။
ဒီလိုပဲ—ကိုယျကွို ကျတဲ့ဘကျက တနျဖိုးကွီးပွီး
မကွို ကျတဲ့ဘကျက တနျဖိုးသေးနမှော ဓမ်မတာပဲ )*
ဒီတော့ အရကျဖိုးရပွီးရော သူပစ်စညျးတှေ မတနျတဆနဲ့ခြ ညျး ရောငျးပစျရတယျ ။
တစျရာတနျပမေယျ့ တစျဆယျပဲ ရခြ ငျရမယျ ။
ဒီလိုနဲ့ ရှိသမြှ ကုနျတော့ …
ဇနီးမောငျနှံနှစျယောကျ သူတောငျးစားဘဝ ရောကျသှားတယျ။
*( သငျ်ခ ါရဆိုတဲ့ ပွု ပွငျပွီး ဖွစျလာတာ မှနျသမြှ …
ပြ ကျရတာခြ ညျးပဲ )*
ဒီလိုနဲ့ ကုဋကွှေယျသူဋ်ဌေးဘဝ တစျဖွစျလဲ သူတောငျးစား ဇနီးမောငျနှံဟာ လှညျ့လညျတောငျးရမျးစား သောကျရငျး ….
တစျရကျတော့ မိဂဒါဝုနျဘကျ ရောကျလာတယျ ။
အဲဒီမှာ နန်ဒိယသူတို ့သား ဆောကျလုပျလှူ ဒါနျးထားတဲ့ အံ့မခနျးဆနျး
ကွယျတဲ့ ဘုရားရှငျသီတငျးသုံး တောျမူရာ ကြေ ာငျးတောျကွီး ရှိတယျ ဒီကြေ ာငျးတောျကွီး အနား… သူတောငျးစား မောငျနှံ ရောကျလာပွီး ဆှမျးကြ နျဟငျးကြ နျစားဖို ့စောငျ့စားနခြေ ိနျ
ဘုရားရှငျမွငျတော့ ပွုံ းတောျမူတယျ ။
ဘုရားရှငျတို ့ မညျသညျ အကွောငျးမရှိဘဲ ပွုံ းတောျမူရိုးထုံးစံမရှိ ၊
ဒါကိုသိတဲ့ အရှငျအာနန်ဒာက ပွုံ းတောျမူရခွငျး အကွောငျးရငျးကို မေးလြှေ ာကျတာပေါ့ ၊
ဒီတော့ ဘုရားရှငျ ရှငျးပွ ဆုံးမတောျမူတာက …
( ခြ စျသား အာနန်ဒာ )
အဲဒီ–သူတောငျးစားမောငျနှံမှာ
* လောကီ လောကုတ်တရာ နှစျဖွာသော အတိတျကုသိုလျကံ ပါလာပွီးသား ၊ လောကီစီးပှားဘကျမှာ ကွို းစားရှာဖှမေယျ ဆိုရငျ ပထမအရှယျမှာ စီးပှားရှာဖှမေယျဆိုရငျ ပထမတနျးစား သူဋ်ဌေးကွီးဖွစျမှာ
တကယျလို ့ ပထမအရှယျမှာ စီးပှားမရှာဘူးပဲထား
ဒုတိယအရှယျရောကျမှ စီပှားရှာမယျဆိုရငျလညျး ဒုတိယတနျးစား သူဋ်ဌေးကွီး ဖွစျနိုငျတယျ ။
ဒုတိယအရှယျမှာ စီးပှားမရှာဖွစျဘူးပဲထား
တတိယအရှယျရောကျမှ ထလုပျလညျး တတိယတနျးစား သူဋ်ဌေးကွီးတော့ အေးအေးဆေးဆေး ဖွစျနိုငျတဲ့ အတိတျကံ ပါလာပွီးသား ၊
အတိတျကုသိုလျကံ ဘယျလောကျကောငျးကောငျး လကျရှိကံကမှ မဖေါျထုတျရငျ မွှုပျသှားမှာပဲ ။
လောကုတ်တရာဘကျက ကွညျ့လိုကျပွနျရငျလညျး—
သူတို ့ဇနီးမောငျနှံဟာ ….
ပထမအရှယျတုနျးက တရားရှာလိုကျရငျ လငျက ရဟန်တာ
မယားက အနာဂါမျဖွစျမယျ့ပုဂ်ဂို လျတှေ
ဒုတိယအရှယျမှာသာ ကြ ငျ့မယျဆိုရငျ လငျက အနာဂါမျ မယားက သကဒါဂါမျ ဖွစျမယျ့ပုဂ်ဂို လျတှေ ၊
ပထမ ဒုတိယအရှယျတှမှော တရားမရှာနိုငျဘူးပဲထား ။
တတိယအရှယျမှာမြ ား တရားရှာခဲ့ရငျ လငျက သကဒါဂါမျ မယားက သောတာပနျ ။ ဧကနျမုခဖြွစျနိုငျသူတှေ—-။
ခုတော့ လောကီဘကျမှာလညျး ဘာစီးပှားမှ မပှားစီး ၊
လောကုတ်တရာဘကျမှာလညျး အခြ ညျးနှီး ။
အတိတျကုသိုလျ ကံ အားကွီးသောျလညျး …
လကျရှိ ကုသိုလျကံ ကောငျးအောငျမပွု ။
အကုသိုလျဘကျ လေ့ကြ ကျလိုကျစားရငျး …
ကုဋကွှေယျ သူဋ်ဌေးဘဝမှ သူတောငျးစားဘဝသို ့
ကရြောကျသှားနိုငျကွောငျး ဘုရားရှငျက ဆုံးမဟောပွ
တောျမူပါတယျ ။
ကြေ းဇူးရှငျ ဆရာတောျဘုရားကွီး ကတော့….
*( အတိတျကုသိုလျကံ ပါလာပါလကြျ
ကုသိုလျဆကျဖို ့ မကွို းစားကွခွငျးဟာ… ပွညျတနျတဲ့ ပတ်တမွား
ပဲလှောျနဲ့ လဲစားနတောလို ့ ဆုံးမဖောျပွပါတယျ)*
* ကုသိုလျကံကောငျးကို မတူးဖောျ ၊
အကုသိုလျ ဒုစရိုကျတှကွေား အာရုံငါးပါး
ပြေ ာျပါးလိုကျစား နသေူမြ ားဟာ …
တစျနညျးအားဖွငျ့တော့ ကံလှဲသူမြ ား လို ့ပဲ ဆိုရတော့မှာ
ဖွစျပါတယျ *။
အညှှနျး။ ။၁၄-၉-၉၉ ၊ နတျတလူတောရ တရားပှဲ ။
(မောငျသှေးခြှနျ၏
ဆယျဆသာရမယျ မှ ကူးယူပူဇောျပါ၏)
Photo #Crd = May .MTDS
0 comments :
Post a Comment