အေနာက္ဘက္လြန္မင္း ျပည္ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းသည့္အခါ ရွင္တစ္ဆူ ႏွင့္ လူတစ္ေယာက္သာရခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းသိၾကမွာပါ။ လူတစ္ေယာက္ ဆိုသည္မွာ သခင္အတြက္ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိ သတၱိရွိစြာကာကြယ္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ ငထင္ငယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္တစ္ဆူကေတာ့ ထိုေခတ္ထိုအခါက သီလသမာဓိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စုံတဲ့ ေတာင္ဖီလာ ဆရာေတာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေျပာမွာေတာင္ဖီလာ ဆရာေတာ္အေၾကာင္းပါ။
ျပည္ရန္နိုင္စား ၊ အေနာက္ဘက္လြန္မင္း ၊ ညီေတာ္စလင္းစား မင္းရဲေက်ာ္စြာ မွစ၍ သာလြန္မင္း ၊ ပင္းတလဲမင္းတို႔တိုင္ေအာင္ ကိုးကြယ္ျခင္းခံခဲ့ရေသာ ဆရာေတာ္ျဖစ္သည္။ စာေပက်မ္းဂန္ေျမာက္မ်ားစြာကို ျပဳစုခဲ့သူလည္းျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္သည္ သကၠရာဇ္ ၁၀ဝ၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ မင္းအနီးမွဖယ္ခြာ၍ ေတာင္ဖီလာအရပ္တြင္ ေတာ္ရေဆာက္တည္ခဲ့သည္။ ဘုရင္ျဖစ္သူက ျပန္လည္ႂကြရန္ ပင့္ေသာ္လည္း မလိုက္ေတာ့။ ေတာင္ဖီလာအရပ္တြင္ ေတာရေဆာက္တည္သျဖင့္ ေတာင္ဖီလာ ဆရာေတာ္ဟု ေခၚၾကသည္။
တစ္ခါေသာ္ ရင္း မိုးခ်ဳပ္စအခ်ိန္တြင္ ဆံပင္ဖားလ်ား အဝတ္အစားစုတ္ျပတ္ ႏွင့္ မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္သည္ ေတာင္ဖီလာ တစ္ကိုယ္တည္း သီတင္းသုံးရာေက်ာင္းသို႔ အေမာတေကာေျပးလႊားလာသည္။ ႐ုပ္ရည္မွာ ေခ်ာေမာသေလာက္ အဝတ္အစားႏွင့္ တျခားစီျဖစ္ေနသည္။ “ကယ္ေတာ္မူပါဘုရား” ဟူေသာ အသံျဖင့္ ဝတ္ျပဳေနေသာ ဆရာေတာ္ထံ ဖက္ေတာ့မေယာင္ ေျပးဝင္လာသည္။
“တပည့္ေတာ္မ လမ္းမွာဒုကၡေတြ႕လာ၍ ဆရာေတာ္ေက်ာင္းမွာ တစ္ညတည္းပါရေစ”
“ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ဒကာမေနလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ” ဟု ဆရာေတာ္က ဆိုေသာ္လည္း “တစ္ညတည္းပါ “ ဟုေသာ မိန္းမငယ္အသံေၾကာင့္ “အင္း..ဒုကၡပါတကား” ဟု ဆရာေတာ္ၿငီးတြားမိသည္။ ႏွင္လို႔လည္းမျဖစ္ ၊ တည္းခိုင္းျပန္၍လည္း မျဖစ္ စဥ္းစားရခက္ေနၿပီး ေနာက္ဆုံး ေက်ာင္းေရွ႕စၾကၤန္တြင္ အိပ္ခိုင္းၿပီး အတြင္း၌ မင္းတုံးခ်ကာ ဘဝနာပြားေနေလသည္။ ဒီတစ္ညေတာ့ မအိပ္ေတာ့ဟု ဆရာေတာ္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ခဏၾကာေသာ္ အမ်ိဳးသမီးသည္ တံခါးကို တဒိုင္းဒိုင္းထုၿပီး “တပည့္ေတာ္ ခ်မ္းလြန္းေၾကာက္လြန္းလို႔ အတြင္းမွာဝင္အိပ္ပါရေစ” ဟု ခိုက္ခိုက္တုန္ေနေသာ အသံျဖင့္ ေလၽွာက္သည္။ သို႔ျဖင့္ က႐ုဏာစိတ္ႀကီးမားေသာ ဆရာေတာ္သည္ ခြင့္ျပဳလိုက္ၿပီး ေက်ာင္းအျပင္ထြက္ကာ တရားထိုင္ေနသည္။ မၾကာမီပင္ အတြင္းမွအမ်ိဳးသမီးငယ္မွာ မအိပ္ဝံဟု ဆိုသျဖင့္ ဆရာေတာ္ေက်ာင္းအတြင္းသို႔ ဝင္လာရျပန္သည္။ စုတ္ျပဲေနေသာ အကၤ်ီ ရင္ကြဲထဘီႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမွာ ဆရာေတာ္အားဆြဲေဆာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသည္။
သို႔ျဖင့္ တျဖည္းျဖည္းမိုးလင္းခါနီး၍ ဆရာေတာ္အားတက္လာသည္။ ထိုစဥ္
“အမေလး ကယ္ေတာ္မူပါ ဆရာေတာ္ဘုရား ၊ တပည့္ေတာ္မ ေသရပါလိမ့္မယ္”
အသံေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ကၾကည့္သည့္အခါ အမ်ိဳးသမီးမွာ တဟီးဟီးတုန္ခိုက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရာ “ငါ့တြင္ဘာေဆးမွ မရွိ ၊ မိုးလင္းေတာ့မည္ ၊ သည္းခံၿပီး ဘုရားအာ႐ုံျပဳပါ” ဟု မိန္႔သည္။ သို႔ေသာ္ မိန္းမပ်ိဳမွာ ဆရာေတာ္အား ေပြ႕ဖက္ေတာ့မေယာင္ ႀကိဳးစားလာရာ ဆရာေတာ္သည္ ႐ုတ္တရက္ထ၍ ေက်ာင္းနံရံ၌ ထိုးစိုက္ထားေသာ ဓားမအားယူလၽွက္ မိမိေျခသားလုံးအား မႊမ္းရာ ေသြးစိမ္းစိမ္းက်လာေလသည္။ မိန္းမပ်ိဳမွာ ဆရာေတာ္ေျခေထာက္မွ ေသြးေတြကိုျမင္လၽွင္ ေၾကာက္လန္႔လၽွက္ “တပည့္ေတာ္ မွားပါၿပီဘုရား ၊ တပည့္ေတာ္မအား ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ ဘုရား” ဟု ဆရာေတာ္အား ကန္ေတာ့၍ ေျပးထြက္သြားသည္။
တကယ္ေတာ့ ထိုအမ်ိဳးသမီးငယ္မွာ မင္းသမီးတစ္ပါးသာျဖစ္သည္။ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္၏ အက်င့္သိကၡာကိုစမ္းသပ္ရန္ သာလြန္မင္းမွ လႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မင္းသမီးလည္းမင္းမိန္႔ကိုေၾကာက္လန္႔သျဖင့္ ဆရာေတာ္အား ဖ်က္စီးခဲ့ပါၿပီဟု လိမ္ညာ၍ ေလၽွာက္တင္ေလသည္။ တမုဟုတ္ခ်င္းပင္ ထိုသတင္းသည္ ျပန္႔ႏွံသြားေတာ့သည္။ ယုံသူကလည္း ယုံ ၊မယုံသူကလည္း မယုံ ။ ထိုအခါ အလႉအတန္းျပဳလုပ္ရန္ လာေသာ မင္းႏွင့္ ပရိသတ္တို႔အား ဆရာေတာ္သည္ ေျခေထာက္မွ သကၤန္းစည္းထားသည့္ ဒါဏ္ရာကို ျပၿပီး “ငါ၏ သီလပ်က္စီးပါမူ ဤဓားေမာက္သည္ ခ်ေသာခဏ ေရ၌ ျမဳပ္ပါေစသား။ စင္ၾကယ္ပါမူ ေရဝယ္ ကူးေစသား”ဟု ေတာင္ဖီလာကန္၌ပင္ သစၥာအဓိ႒ာန္၍ ျပေတာ္မူေလသည္။
ဓားမသည္ ေရတြင္မျမဳပ္ပဲ ေရ၌ ကူးခတ္သြားသည္။ ဆန္းၾကယ္ေသာျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ မင္းႏွင့္ ပရိသတ္အေပါင္း ဆရာေတာ္၏ သီလသမာဓိက အံခ်ီးမကုန္ျဖစ္သြားၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဓားမ ေရကူးဆရာေတာ္ဟူ၍ လည္း ထပ္ဆင့္ ေက်ာ္ၾကားသြားခဲ့ေလေတာ့သည္။
Ref;
ဓမၼာစရိယ ဦးေ႒းလွိုင္ (ရဟႏၲာႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ား)
ေမာင္ၾကည္သန္႔ (ျမန္မာ့သမိုင္းထဲက အထင္ကရမ်ား)
0 comments :
Post a Comment