တစ္ရြာလံုး နားကားၾကေတာ့မလို႔ ေတာ္ေသးတယ္..။
သူတို႕ကာရြာစဥ္လွည္႕လည္ျပီး ေဆးကုၾကသည့္ေဆးဆရာမ်ားျဖစ္ေလသည္။ ထုိေန႕ညတြင္ ညေနေန၀င္ရီသေရာအခိ်န္ေလးအတြင္း “ အမေလး ေအးၾကည္ျမ ရဲ႕အျဖစ္ဆုိးလွခ်ည္လား အေမကိုထားခဲ႕ျပီလားဟူေသာ “ ငုိသံမ်ားနွင့္ ရြာကေလးကိုလွုပ္ႏိုးလုိက္ေလသည္ ။
ရြာ၏ကြမ္းေထာင္ကိုင္ေလး ေအးၾကည္ျမတစ္ေယာက္ ညေနဖက္ေလး ေတာဖက္ထဲသို႕ တို႕စရာသြားခူးရင္း ေျမြကိုက္ေသေလျပီ။ ထုိဆရာတပည့္ေရာက္ေသာအခါ ကေလးမေလးလည္း အသက္ေပ်ာက္ေနနွင့္ျပီျဖစ္ျပီ။ “ မင္းေမာင္ ျပန္မယ္ “ ဆရာၾကီးကျပန္မည္ေျပာေသာအခါ ထျပန္လာေလသည္။ လမ္းတြင္ ဆရာၾကီးက ေဟ့ေကာင္ ဒီေန႕လကြယ္ေန႕မလား ဟုတ္ဆရာၾကီး ေအး ညက်ရင္ငါတုိ႕ပီယေဆးေဖာ္လုိ႕ရျပီ ဗ်ာ ဆရာၾကီး “ မင္းေမာင္တစ္ေယာက္ နည္းနည္းထူးဆန္းသြားေလသည္။
ဒီလုိေလ လကြယ္ည ေသသူက တနဂၤေႏြသမီး မလား ျပီးေတာ့အစိမ္းေသ ေလ ပီယေဆးေဖာ္ဖုိ႕အခ်ိန္းေကာင္းပဲ တနဂၤေႏြသမီးေတြဆီကပဲ ပီယေဆးရမွာေလ ။ ထုိေၾကာင့္သူတို႕ဆရာတပည့္လည္း တိတ္ဆိတ္စြာျပန္လာၾကေလသည္။ ႕ညေန ရြာထံုးစံအတိုင္း အေလာင္းကိုျမန္ျမန္ျပင္ကာ အားခ်င္းခ်လုိက္ေလသည္။
လကြယ္ည ေမွာင္ရသည့္အထဲ ေခြးကလည္းေျခာက္ျခားဖြယ္အူေနေလသည္။ ထုိညတြင္ သင္းခ်ိဳင္းထဲတြင္ လွုပ္ရွားေနေသာ လူႏွစ္ေယာက္ အေလာင္းအားတူးျပီး မနက္ကခ်ထားေသာေၾကာင့္အေလာင္းကားလွပေနေသးသည္
ရြာ၏ကြမ္းေထာင္ကိုင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္လွပေက်ာ့ရွင္းေနသည္။ ဆရာလည္း အေလာင္းကိုၾကည့္ျပီးမန္းမွုတ္ေလရာ ခဏအတြင္းအေလာင္းလည္းထထုိင္၏ “ ကဲသမီး သမီးဆီကပစၥည္းေလးနည္းနည္းယူမယ္ ပီယေဆးေဖာ္မလုိ႕ဟုဆုိကာ အစိမ္းသရဲအားခြင့္ေတာင္းျပီး ဆံပင္မ်ားသြားမ်ား လိမ္းျခယ္ထားေသာ သနပ္ခါးမ်ားကိုယူေလသည္။
အစိမ္းသရဲလည္းမေက်နပ္သည့္ပံုစံျဖင့္ၾကည့္ေနေလသည္။ ထုိ႕ေနာက္ဆရာလည္း ေက်ာက္ျပင္တစ္ခုနွင့္ ေရ တစ္ဗူးယူလာေလသည္။ ထုိ႕ေနာက္ အစိမ္းသရဲအားသနပ္ခါးေသြးခိုင္ေလသည္။ ထုိအရာကား ပီယေဆး၏ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားသာျဖစ္ေလသည္။ သုိ႕ေသာ္အစိမ္းသရဲကားမေသြး ဆရာလည္းထိုသရဲမအား ေဆးလံုးမ်ားႏွင့္ပစ္ေပါက္ျပီးခိုင္းေသာေၾကာင့္ျဖည္းျဖည္းေသြးေလသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မေက်မနပ္နွင့္ၾကည္႕ေနေလသည္။
ထုိ႕ေနာက္မေသြးဘဲရပ္လုိက္ေသာအခါ ေအာက္လမ္းဆရာလည္း ေနာက္တစ္ၾကိမ္ေဆးလံုး
နွင့္ေပါက္ရန္ ေရွ႕သို႕အတုိး သရဲမကားအေခါင္းထဲမွ ဆရာအားဆြဲယူကာ အေရွ႕မွေက်ာက္ျပင္နွင့္ မ်က္နွာအားေဆာင့္ေလသည္။ “ ေသျပီးတာေတာင္ သရဲေတြကိုအလြတ္မေပးတဲ႕ ေကာင္ ငါက ေအးၾကည္ျမမဟုတ္ဘူး သင္းခ်ိဳင္းေစာင့္တဲ႕ မဖဲ၀ါဟဲ႕ “ “နင္တို႕လုိလူမ်ိဳးေတြကိုအေသလုပ္ခ်င္တာၾကာျပီဟု အသံနက္ၾကီးျဖင့္ေအာ္ကာ ေက်ာက္ျပင္ႏွင့္ေဆာင့္ေလသည္။
မင္းေမာင္လည္း ဆရာျဖစ္သူအေျခအေနမေကာာင္းေသာအခါဖေနာင့္နွင့္တင္ပါးတစ္သားတည္းက်ေအာင္
ထြက္ေျပးေလသည္။ ထုိ႕ေနာက္ အသံနက္ၾကီးသည္ တစ္ရြာလံဳးအားလႊမ္းျခံဳသြားေလသည္။ မနက္မိုးလင္းလုိ႕တစ္ရြာလံဳး သင္းခ်ိဳင္းကိုခ်ီတက္ျပီးသြားၾကည့္ေသာအခါ ေအးၾကည္ျမက အေခါင္းထဲတြင္ပံုစံမပ်က္ ေဆးဆရာကာ ေခါင္းတစ္ခုလံုးေက်မြပ်က္စီးေနေလသည္။ ထုိ႕ေနာက္တစ္ရြာလံဳးက ေနာက္လူမ်ားထုိကဲ႕သို႕ထပ္လုပ္မည္စုိးရိမ္ေသာေၾကာင့္မိန္းကေလးအား မီးရွို႕ျပီး သျဂိဳလ္လုိက္ေလသည္။
Credit : ကမၻာအရပ္ရပ္မွ ေမွာ္ပညာႏွင့္ ထူးဆန္းေထြလာျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ား
===========
တွံတေးတောကြီးတန်း တစ်နေရာမှ ရွာလေး အများစုကတော့ထုံးဘိုဟုခေါ်ပြီး အဓိကကတော့ အိုးဖုတ်သည့်လုပ်ငန်းကိုလုပ်ကိုင်ကြသည်။ ထိုရွာလေးသို့ ခေါင်းပေါင်းပေါင်းထားသော ကရင်လူမျိုးဟုထင်ရသည့် ဆရာတစ်ယောက်နှင့် အရပ်ပုပု မျက်နှာတွင်ကျောက်ပေါက်ရာများနှင့် သူ၏တပည့်တစ်ယောက်တို့သည် ညနေစောင်းလေးတွင်ထိုရွာသို့ရောက်လာကြလေသည်။
သူတို့ကာရွာစဉ်လှည့်လည်ပြီး ဆေးကုကြသည့်ဆေးဆရာများဖြစ်လေသည်။ ထိုနေ့ညတွင် ညနေနေဝင်ရီသရောအချိန်လေးအတွင်း “ အမလေး အေးကြည်မြ ရဲ့အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား အမေကိုထားခဲ့ပြီလားဟူသော “ ငိုသံများနှင့် ရွာကလေးကိုလှုပ်နိုးလိုက်လေသည် ။
ရွာ၏ကွမ်းထောင်ကိုင်လေး အေးကြည်မြတစ်ယောက် ညနေဖက်လေး တောဖက်ထဲသို့ တို့စရာသွားခူးရင်း မြွေကိုက်သေလေပြီ။ ထိုဆရာတပည့်ရောက်သောအခါ ကလေးမလေးလည်း အသက်ပျောက်နေနှင့်ပြီဖြစ်ပြီ။ “ မင်းမောင် ပြန်မယ် “ ဆရာကြီးကပြန်မည်ပြောသောအခါ ထပြန်လာလေသည်။ လမ်းတွင် ဆရာကြီးက ဟေ့ကောင် ဒီနေ့လကွယ်နေ့မလား ဟုတ်ဆရာကြီး အေး ညကျရင်ငါတို့ပီယဆေးဖော်လို့ရပြီ ဗျာ ဆရာကြီး “ မင်းမောင်တစ်ယောက် နည်းနည်းထူးဆန်းသွားလေသည်။
ဒီလိုလေ လကွယ်ည သေသူက တနင်္ဂနွေသမီး မလား ပြီးတော့အစိမ်းသေ လေ ပီယဆေးဖော်ဖို့အချိန်းကောင်းပဲ တနင်္ဂနွေသမီးတွေဆီကပဲ ပီယဆေးရမှာလေ ။ ထိုကြောင့်သူတို့ဆရာတပည့်လည်း တိတ်ဆိတ်စွာပြန်လာကြလေသည်။ ့ညနေ ရွာထုံးစံအတိုင်း အလောင်းကိုမြန်မြန်ပြင်ကာ အားချင်းချလိုက်လေသည်။
လကွယ်ည မှောင်ရသည့်အထဲ ခွေးကလည်းခြောက်ခြားဖွယ်အူနေလေသည်။ ထိုညတွင် သင်းချိုင်းထဲတွင် လှုပ်ရှားနေသော လူနှစ်ယောက် အလောင်းအားတူးပြီး မနက်ကချထားသောကြောင့်အလောင်းကားလှပနေသေးသည်
ရွာ၏ကွမ်းထောင်ကိုင်ဖြစ်သောကြောင့်လှပကျော့ရှင်းနေသည်။ ဆရာလည်း အလောင်းကိုကြည့်ပြီးမန်းမှုတ်လေရာ ခဏအတွင်းအလောင်းလည်းထထိုင်၏ “ ကဲသမီး သမီးဆီကပစ္စည်းလေးနည်းနည်းယူမယ် ပီယဆေးဖော်မလို့ဟုဆိုကာ အစိမ်းသရဲအားခွင့်တောင်းပြီး ဆံပင်များသွားများ လိမ်းခြယ်ထားသော သနပ်ခါးများကိုယူလေသည်။
အစိမ်းသရဲလည်းမကျေနပ်သည့်ပုံစံဖြင့်ကြည့်နေလေသည်။ ထို့နောက်ဆရာလည်း ကျောက်ပြင်တစ်ခုနှင့် ရေ တစ်ဗူးယူလာလေသည်။ ထို့နောက် အစိမ်းသရဲအားသနပ်ခါးသွေးခိုင်လေသည်။ ထိုအရာကား ပီယဆေး၏ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများသာဖြစ်လေသည်။ သို့သော်အစိမ်းသရဲကားမသွေး ဆရာလည်းထိုသရဲမအား ဆေးလုံးများနှင့်ပစ်ပေါက်ပြီးခိုင်းသောကြောင့်ဖြည်းဖြည်းသွေးလေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက်မကျေမနပ်နှင့်ကြည့်နေလေသည်။
ထို့နောက်မသွေးဘဲရပ်လိုက်သောအခါ အောက်လမ်းဆရာလည်း နောက်တစ်ကြိမ်ဆေးလုံး
နှင့်ပေါက်ရန် ရှေ့သို့အတိုး သရဲမကားအခေါင်းထဲမှ ဆရာအားဆွဲယူကာ အရှေ့မှကျောက်ပြင်နှင့် မျက်နှာအားဆောင့်လေသည်။ “ သေပြီးတာတောင် သရဲတွေကိုအလွတ်မပေးတဲ့ ကောင် ငါက အေးကြည်မြမဟုတ်ဘူး သင်းချိုင်းစောင့်တဲ့ မဖဲဝါဟဲ့ “ “နင်တို့လိုလူမျိုးတွေကိုအသေလုပ်ချင်တာကြာပြီဟု အသံနက်ကြီးဖြင့်အော်ကာ ကျောက်ပြင်နှင့်ဆောင့်လေသည်။
မင်းမောင်လည်း ဆရာဖြစ်သူအခြေအနေမကောာင်းသောအခါဖနောင့်နှင့်တင်ပါးတစ်သားတည်းကျအောင်
ထွက်ပြေးလေသည်။ ထို့နောက် အသံနက်ကြီးသည် တစ်ရွာလုံးအားလွှမ်းခြုံသွားလေသည်။ မနက်မိုးလင်းလို့တစ်ရွာလုံး သင်းချိုင်းကိုချီတက်ပြီးသွားကြည့်သောအခါ အေးကြည်မြက အခေါင်းထဲတွင်ပုံစံမပျက် ဆေးဆရာကာ ခေါင်းတစ်ခုလုံးကျေမွပျက်စီးနေလေသည်။ ထို့နောက်တစ်ရွာလုံးက နောက်လူများထိုကဲ့သို့ထပ်လုပ်မည်စိုးရိမ်သောကြောင့်မိန်းကလေးအား မီးရှို့ပြီး သဂြိုလ်လိုက်လေသည်။
Credit : ကမ္ဘာအရပ်ရပ်မှ မှော်ပညာနှင့် ထူးဆန်းထွေလာဖြစ်ရပ်ဆန်းများ
0 comments :
Post a Comment