ညမွာ တရားအားထုတ္ၿပီးမွ အိပ္လို႔ရွိရင္
မနက္ႏိုးတဲ့အခါမွာ ပိုၿပီး ၾကည္လင္လန္းဆန္းတယ္။
တရားအားထုတ္ဖို႔လည္းပဲ ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္က
သတိရတယ္။ လံု႔လ၀ီရိယ၊ သဒၶါတရားလည္းပဲ
ပိုၿပီၤးေတာ့ အားေကာင္းလာတယ္။ အိပ္ေနရင္းပဲ
အသက္ရွဳတာေလးကို သိၿပီးေတာ့ ေနလိုက္ပါ။
စိတ္ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းပဲ ဟိုကိစၥ၊ ဒီကိစၥ
ေတြးဦးမွာပဲ။
ေတြးလိုက္ရင္ ေတြးတယ္ဆိုတာေလးကို စိတ္က
သိလိုက္ပါ။ သိၿပီးရင္ “ ဘာမွ မထူးပါဘူး”
ဆိုၿပီးေတာ့ အသာေလး စိတ္ကို ေလ်ာ့ခ်လိုက္ပါ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔။ ျပန္ၿပီးေတာ့ အသက္
ရွဳတာေလးကို သတိကပ္ၿပီးေတာ့ ထားလိုက္ပါ။
ခႏၶာကိုယ္ကိုလည္းပဲ ေျခေတြလက္ေတြကို အတတ္
ႏိုင္ဆံုုး သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေအာင္
ေလွ်ာ့ၿပီးေတာ့ ခ်ထားပါ။
ေနရာအေနအထားကိုလည္း အသက္သာဆံုး
ျဖစ္သြားေအာင္ျပင္လိုက္ပါ။ ေခါင္းအံုးကအစ
နိမ့္လြန္းရင္လည္း မေကာင္းဘူး။ ျမင့္လြန္း
ရင္လည္း မေကာင္းဘူး။ အဲသည္လို ကိုယ္နဲ႔
အဆင္ေျပဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ထားၿပီး အိပ္လ်က္
ကေလးပဲ တရားအားထုတ္ပါ။ ဒီလိုတရား
အားထုတ္ရင္း၊ တရားအားထုတ္ရင္းနဲ႔ပဲ
အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေစ…။
Credit:young buddhish Association
0 comments :
Post a Comment