လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ကပဲ ကြ်န္ေတာ္ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးနဲ႔ကြာရွင္းခဲ့တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္တိုင္း သူမရဲ႕ ပံုပန္းပန္းပ်က္ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ဆီျပန္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာက ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ဆိတ္ၿငိမ္ေစလာတာရယ္ အရင္ကလိုမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေျပာင္းလဲလာတဲ့သူမရဲ႕ စရိုက္ေတြေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္သူမကို လမ္းခြဲဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ရုပ္ဝါဒီသမားတစ္ေယာက္မဟုတ္ေပမဲ့ ၾကင္နာမႈေလးေတြ၊ တီတီတာတာေျပာတာေလးေတြကို လိုခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။ အခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့မိန္းမက ကြ်န္ေတာ့္ကို ဂရုမွမစိုက္တာ။ အဲဒါေၾကာင့္ အသက္ငယ္၊ အခြ်ဲေကာင္းၿပီး ျပဳစုယုယတတ္တဲ့ ေဒစီဆိုတဲ့ေကာင္မေလးနဲ႔ပဲ က်န္ရွိတဲ့ဘဝရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမနဲ႔ကြာရွင္းခဲ့တာေပါ့။
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္ေလာက္က ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးေဟာင္းေလးကို ေရွာ့ပင္းစင္တာတစ္ခုမွာ ေတြ႕တယ္ဗ်။ သူမပံုစံက အပ်ိဳဘဝတုန္းကလိုပဲ လွပလင္းလက္လို႔။ ပန္းႏုေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးေပၚက အၿပံဳးေလးက ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ေပါင္းသင္းေနထိုင္တဲ့ေန႔ေတြမွာတုန္းက ဘယ္ကိုမ်ားေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့တာပါလိမ့္။ သူမရဲ႕လွပစြာအေရာင္တင္ထားတဲ့ မ်က္ဝန္းေလးေတြကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္က ေၾကကြဲျခင္းေတြကို ေမ့ျပစ္လိုက္ပံုရတယ္။ သူမရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းေတြက ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးေဟာင္းမ်ား ဟုတ္ပါေလစလို႔ ေတြးမိတဲ့အထိ လွပေနတယ္။
သူမကိုေတြ႔ၿ႔ပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြ်န္ေတာ္ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ က်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ေပါင္းသင္းေနထုိင္တဲ့ကာလမွာ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးသည္မလွမပ မျပင္ႏိုင္မဆင္ႏိုင္ျဖစ္ေနခဲ့တာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တစ္ခ်က္ကေလးေတာင္ေတြးၾကည့္ဖို႔ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။
ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ေမြးေပးခဲ့တဲ့အတြက္ သူမဗိုက္ပူခါးတုတ္ျဖစ္သြားခဲ့တာ…
ကြ်န္ေတာ့္သားသမီးေတြရဲ႕ ေဝယ်ာဝစၥ၊ ကြ်န္ေတာ့္ေဝယ်ာဝစၥေတြကို လုပ္ေပးေနတာေၾကာင့္ အလွအပေတြကို သူမေမ့ပစ္ခဲ့တာ…
အိမ္မႈကိစၥေတြနဲ႔ လံုးပန္းရင္း ကြ်န္ေတာ္ျပန္လာတဲ့အခိုက္ေလးမွာ ကယုကယင္စကားေလးေတြ မေျပာႏိုင္ေတာ့တာေတြ အားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ျမင္ေယာင္လာခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္ေထာင္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္စားတဲ့ပန္းကန္ေတာင္ ကိုယ္မေဆးခဲ့ရဘူး။ ညညကေလးငိုတဲ့အခါ ကြ်န္ေတာ္အိပ္ပ်က္မွာ စိုးရိမ္ၿပီးကေလးကို အျပင္ဘက္ေခၚသြားၿပီးသိပ္ခဲ့တဲ့ သူမရဲ႕မ်က္ကြင္းညိဳညိဳေတြကို ကြ်န္ေတာ္လ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့တယ္။ အလုပ္နားရက္ကေလးမွာေတာင္ သူမနဲ႔အတူရွိမေပးဘဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ သူမဘာေတြျဖစ္ေနလဲ၊ ဘာေတြခံစားေနရလဲဆိုတာကို နားလည္ဖို႔ကြ်န္ေတာ္မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ သူမအရယ္အၿပံဳးနည္းလာတာ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြေၾကာင့္လဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္မေမးခဲ့ဘူး။ အိမ္ေထာင္ရွင္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ဟာ ေငြရွာေပးတာတစ္ခုတည္းနဲ႔ လံုေလာက္ၿပီလို႔ သေဘာထားခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ျပဳစုယုယမႈေတြမေပးႏိုင္တာဟာ အိမ္ေထာင့္တာဝန္မေက်ပြန္တဲ့ အိမ္ရွင္မအျဖစ္သေဘာထားၿပီး သူမတစ္ေယာက္တည္းကိုထားၿပီး ပစ္ထားခဲ့မိတယ္။
အခုေတာ့ သူမဟာ အတိတ္ႏြံထဲက ရုန္းထႏိုင္ၿပီး အလွပဆံုးေလွ်ာက္လွမ္းေနခဲ့ၿပီ။ သူမအတြက္ သူမစဥ္းစားၿပီး ဘဝကိုတက္ၾကြစြာျပန္လည္ေလွ်ာက္လွမ္းေနၿပီ။ သူမကိုၾကည့္ၿပီး သူမကိုမလွပေအာင္ ဖန္တီးေနခဲ့တဲ့အရာေတြက ဘာေတြလည္းဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္လာခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လွျခင္းမလွျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္မေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အမ်ားႀကီး သက္ဆိုင္တယ္ဆိုတာကိုလည္း နားလည္လာခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေလ..ျဖစ္ႏိုင္ရင္ သူမကိုေပ်ာ္ရႊင္လွပေအာင္ ထားတဲ့အခြင့္အေရးေလး ျပန္ရခ်င္တယ္။
ဒါေပမဲ့ဗ်ာ…. အခ်ိန္ဆိုတာ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လုိ႔မွ မရတာ…
ဤေဆာင္းပါးကို ဂႏၱဝင္ မဂၢဇင္းမွ ကူးယူတင္ဆက္သည္
0 comments :
Post a Comment