ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္နဲ႔အတူ ဒြန္တြဲၿပီးျဖစ္ေပၚလာတတ္တဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာဟာ အရြယ္နဲ႔မမွ်ေအာင္ အင္အားႀကီးမားခဲ့တာမို႔ ရင္ခုန္သံေတြရဲ႕ေနာက္ကို ပါမသြားေလရေအာင္ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ထိန္းသိမ္းခဲ့ရသူေတြ ကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ မိန္းမသားေတြမဟုတ္လား…။
ရင္ခုန္သံေတြ စတင္ၿပီး ခုန္လာတတ္စမွာေတာ့ သိပ္ခ်စ္တာပဲဆိုတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းဟာ မိန္းမတစ္ေယာက္ အတြက္ တန္ဘိုးမျဖတ္ႏိုင္ပါဘူး…မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ သူမရဲ႕ဘ၀ႀကီးတစ္ခုအတြက္ ရွိသမွ်အခ်စ္ေတြ အားလုံးကုိ ေပးခ်င္တတ္ၾကပါတယ္၊အဲ့ဒီအရြယ္ဟာ..ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ေလးပါ…ဘာကိုမွ မစဥ္းစားခ်င္၊ ဘာကိုမွလည္း မဆုံးျဖတ္ဘဲ….တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနတာကို အခ်စ္လို႔ မွတ္ယူတတ္ခဲ့လို႔ပါပဲ…။
ခုေတာ့လည္း ရင္ခုန္သံေတြက တဆင့္ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီမို႔ အခ်စ္ဆိုတာကို နားလည္သေယာင္ေယာင္ေတာ့ ရွိလာသလိုလို…ဒါေပမယ့္လည္း မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ဟာ ခန္႔မွန္းရခက္သားလား။ ေယာက်္ားေတြ ေတြ႕တိုင္းေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္၊ ရင္ခုန္ျခင္းမ်ိဳးလည္းမဟုတ္။ ရင္ခုန္သံေတြ တဒိန္းဒိန္းျမည္ေနခဲ့တိုင္းလည္း မိန္းမေတြ မခ်စ္တတ္ခဲ့…။ ဒါဆို…ကၽြန္မတို႔ မိန္းမေတြရဲ႕ အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုနားလည္ရမလဲ။
ဆယ္ေက်ာ္သက္ရဲ႕အထက္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အရြယ္အစမွာေတာ့ အခ်စ္ကိုရွာေဖြခ်င္သူျဖစ္လာခဲ့ျပန္ပါၿပီ… ရွာေဖြခ်င္ေသာ္ျငားလည္း ရွာမရခဲ့။ တိတ္တိတ္ေလး ရင္ထဲမွာႀကိတ္ေနၿပီး ခ်စ္တဲ့သူကို လိုက္ရွာေန မိေတာ့သည္…ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ကစိတ္မ်ိဳးမဟုတ္ခဲ့…မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ သူမျမတ္ႏိုးသူ၊ သိပ္ခ်စ္ တတ္တဲ့သူကိုသာ ရွာေဖြတတ္သည္…ေယာက်္ားတစ္ေယာက္က ခ်စ္သလား၊ ႀကိဳက္သလားဆိုတဲ့ အရာကို မစဥ္းစားမိ… စကားပုံတစ္ခုလိုပါပဲ… မခ်စ္ဘူးလို႔ အခ်စ္ရူး….အခ်စ္ဦးမို႔ အခ်စ္ထူးဆိုသလိုပါပဲ ပစ္ပစ္ခါခါ၊ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာခ်စ္ဖို႔ ႀကိဳးစားျပန္သည္….အခ်စ္ေတြစုေဆာင္းၿပီး ေတာင္ပုံႀကီးတစ္ခုလို ျဖစ္လာတဲ့အခါ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ဟာ…ေလာဘဆိုတဲ့အရာနဲ႔ ဒြန္တဲြလာျပန္ပါတယ္…။ သူမေပးထားေသာ အခ်စ္ေတြ အတြက္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဆီက အစြမ္းကုန္လိုခ်င္ေသာအခ်စ္တစ္ခုေပါ့…ဆန္႔က်င္ဘက္တစ္ခုကေတာ့ ေပးဆပ္ျခင္းဆိုတဲ့စိတ္တစ္ခုရယ္ပါ။ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ အရမ္းခ်စ္တတ္တဲ့ စိတ္ေတြရွိလာတဲ့အခ်ိန္ ႏွလုံးသားတစ္ခုကိုပါ စေတးၿပီးခ်စ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို ဆန္းစစ္ရွာေဖြေနခ်ိန္လုိ႔ ေျပာလို႔ရႏိုင္သလို ေသရာပါမယ့္အခ်စ္မ်ိဳးဆိုရင္ လည္း မွားမယ္မထင္ပါဘူး။
ေနာက္ဆုံးအပ်ိဳစင္ဘ၀…ေနာက္ဆုံးဆိုတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းကို ၾကားမိတာနဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ မၾကားခ်င္ဆုံးေသာ စကားတစ္ခြန္းပါ။ မိန္းမေတြဟာ ေလာဘႀကီးတယ္လို႔ ေယာက်္ားေတြရဲ႕ တဖက္သက္ အျမင္ေတြကို စြပ္စြဲခဲ့မယ္ဆိုရင္…သူမေျပာျပခ်င္ပါတယ္…
ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ဆိုတာ ဘ၀ရဲ႕တစ္စိတ္တပိုင္းပါ…မိန္းမတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူမရဲ႕အပ်ိဳစင္ ဆိုတဲ့ ဘ၀ေလးကုိ စြန္႔လႊတ္ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အသိစိတ္တစ္ခုဟာ မီးေတာင္တစ္ခုေပါက္ကြဲမတတ္ ခံစားရ တတ္ၾကပါတယ္…ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတဲ့အေျဖတစ္ခု မိန္းမေတြမွာ ရွိပါတယ္…အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ မိန္းမေတြဟာ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို ႏွလုံးသားနဲ႔ေရာ ဦးေႏွာက္နဲ႔ပါ အသိစိတ္ေတြက ရင့္က်က္သြားခဲ့လို႔ပါ။
မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို သူမခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ ျဖတ္သန္းလိုက္ရမလား..သို႔မဟုတ္ သူမ မခ်စ္မႏွစ္သက္ သူနဲ႔ ျဖတ္သန္းလိုက္ရမလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြက မိန္းမတစ္ေယာက္ကို အႀကီးအက်ယ္ရိုက္ခတ္ေစပါ တယ္..ကၽြန္မတို႔မိန္းမသားဘ၀ေတြမွာ…ေနာက္ဆုံးအပ်ိဳစင္ဘ၀ ကုန္ဆုံးသြားခဲ့ရင္ အရာအားလုံးဟာ ေပ်ာက္ဆုံးေနခဲ့ပါၿပီ။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ရင္ထဲကခံစားခ်က္၊ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြဟာ နည္းပါးသြားခဲ့ရပါၿပီ။ ေရွးရိုးအစဥ္လာတည္းက မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ခ်က္ျပဳတ္လုပ္ရတဲ့အလုပ္ပဲ လုပ္ရမယ္လို႔ သတ္မွတ္ခ်က္တစ္ခုဟာ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ အခြင့္အေရးေတြကို လက္လြတ္ဆုံးရႈံးရသလိုျဖစ္ေစပါ တယ္။
အပ်ိဳစင္ဘ၀ေတြမွာ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္ပိုင္ခြင့္၊ အမ်ားႏွင့္တန္းတူ ပညာသင္ခြင့္ေတြဟာ ေနာက္ဆုံး အပ်ိဳစင္ဘ၀မွာ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရပါသည္။ အပ်ိဳစင္ဘ၀ေလးကို မစြန္႔လႊတ္ခင္အခ်ိန္ကေလးမွာ ကၽြန္မတို႔မိန္းမေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ထိန္းသိမ္းခဲ့ရတယ္ဆိုတာ သိႏိုင္မယ္ဆိုရင္……
Credit:Myawady News
0 comments :
Post a Comment