ရွက္ရွက္နဲ႔ ၀န္ခံပါရေစ။
ရန္ကုန္ႏိုင္ငံတကာေလဆိပ္မွာ ေတြ႔ႀကံဳခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးပါ။ ေလဆိပ္ရဲ႕ဧည့္ခန္းမထဲမွာ မႏၲေလးကိုသြားမယ့္ေလယာဥ္ကို ကၽြန္မ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ႏိုင္ငံေပါင္းစုံက ႏိုင္ငံျခားသားေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းကို ဆက္တဲ့ အမ်ားသုံးတယ္လီဖုန္း တစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒီ့တယ္လီဖုန္းက တယ္လီဖုန္းဆက္ခ မေပးရပါဘူး။ အဲ့ဒီ တယ္လီဖုန္းကို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဆက္ေနတယ္။ သူ႔ေနာက္မွာလည္း တယ္လီဖုန္း ဆက္ဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့သူ ေလး ငါးေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ ေကာင္မေလးကလည္း တယ္လီဖုန္းဆက္ေနတာ ၿပီးကိုမၿပီးႏိုင္ဘူး။ မိနစ္ ၂၀ေလာက္ၾကာမွ ေနာက္တစ္ေယာက္အလွည့္ ေရာက္ေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီ တစ္ေယာက္ကလည္း ဖုန္းေျပာလိုက္တာ အၾကာၿကီးပဲ။
ကၽြန္မေဘးနားမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္က အဲ့ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနပုံရတယ္။ ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာ ဖုန္းေျပာ ေနတဲ့လူေတြကိုၾကည့္ၿပီး “အားနာမႈမရွိလိုက္ၾကတာ”လို႔ ခံစားရတယ္။ဒီလိုနဲ႔ မႏၲေလးကို သြားမယ့္ေလယာဥ္ ေရာက္လာပါတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚကိုတက္ဖို႔ “စပီကာ”က ေၾကညာပါတယ္။ မႏၲေလးကို သြားမယ့္ခရီးသည္ေတြ အားလုံး လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္သြားၾကတယ္။
ေလယာဥ္ေပၚကို သြားဖို႔ ဘတ္(စ္)ကားတစ္စီး ထိုးဆိုက္လာတယ္။ အဲ့ဒီကားနဲ႔ ေလယာဥ္ဆီကို ေလယာဥ္စီးခရီးသည္ ေတြ သယ္ေဆာင္မွာျဖစ္တယ္။ လူေတြဟာ ဘတ္(စ္)ကားေပၚကို အလုအယက္ပဲ တိုးေ၀ွ႔တက္ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြက ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ တိုးေ၀ွ႔တက္တဲ့အထဲမွာ ကၽြန္မလည္းပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေလယာဥ္ဆီကို ကၽြန္မ ေရာက္သြားတယ္။
ေလယာဥ္ပ်ံရဲ႕ ေနာက္အနားအေပါက္က ကၽြန္မ တို႔တက္ရတယ္။ ဒီလိုပါပဲ… ေလယာဥ္ေပၚကို တိုးေ၀ွ႕ၿပီးတက္လိိုက္တယ္။ ကိုယ့္ထိုင္ခုံနဲ႔ ကိုယ္ဆိုေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မ်ား တိုးေ၀ွ႕တက္ခဲ့မွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ မစဥ္းစားမိဘူး။ တိုးတာ၊ ေ၀ွ႔တာ၊ တြန္းတာ၊ တိုက္တာ အက်င့္ပါေနလို႔႔ပဲျဖစ္မယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကၽြန္မဘးကထိုင္ခုံမွာ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္ လာထိုင္တယ္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေတြ႕ခဲ့တဲ့သူပါ။ သူဟာ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာပဲ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္။
ေလယာဥ္တက္ၿပီးလို႔ (၁၀)မိနစ္ေလာက္အၾကာမွာ ေလယာဥ္မယ္ေလးေတြက လက္တြန္းလွည္းေလးေတြကိုတြန္းၿပီး အစား အေသာက္ လာေကၽြးပါတယ္။ အပူလား။ အေအးလား။ ႀကိဳက္ရာသုံးေဆာင္လို႔ရတယ္။ ေဖာ့ဘူးေလးနဲ႔ အသားညႇပ္ ေပါင္မုန္႔တစ္လုံးစီ လိုက္ၿပီးေ၀တယ္။
ကၽြန္မရဲ႕ထိုင္ခုံက အတြင္းဘက္မွာပါ။ အစားအေသာက္လာၿပီးေပးတဲ့ ေလယာဥ္မယ္ေလးေတြက တစ္တန္းၿပီးတစ္တန္း၊ တစ္ခုံၿပီးတစ္ခုံ စနစ္တက် ေပးေ၀ပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ ခုံအနားလည္းေရာက္ေရာ ကၽြန္မက ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္တယ္။
အသားညႇပ္ေဖာ့ဘူးတစ္ဘူးကို လွမ္းယူလိုက္ တယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီႏိုင္ငံျခားသားက လူသြားလမ္းရဲ႕ေဘးမွာ ေနရာယူထားသူ။ သူက အရင္ယူရမွာ။ ကၽြန္မက အတြင္းဖက္ကခုံမွာ ထိုင္တဲ့သူ။ ကၽြန္မက ေနာက္မွယူရမွာ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မက အရင္ လက္ကိုလွမ္းလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံျခားသားက စကားတစ္ခြန္းေျပာတယ္။
“After you”
အဲ့ဒီစကားကိုၾကားၾကားခ်င္း ကၽြန္မနားမလည္ပါဘူး။ အစာစားရင္း ကၽြန္မစဥ္းစားမိတယ္။
“After you” တဲ့။
After ဆိုတာ… ၿပီးေနာက္။
you ဆိုတာ… သင္၊ မင္း၊ နင္၊ ရွင္။
ဒီေတာ့… “After you” ဆိုတာ “မင္းၿပီးမွ”လို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္။ “မင္းကို ဦးစားေပး”ပါတယ္။ “မင္းအရင္လုပ္”ပါ။ ဒီလို သေဘာေဆာင္တဲ့ အဂၤလိပ္ေခတ္ေပၚ စကားတစ္ခုပါ။
ကၽြန္မေတြးရင္းနဲ႔ ရွက္လာတယ္။
ကၽြန္မဟာ “After me” သမားပဲ။
ကၽြန္မဟာ မီးရထားလက္မွတ္တန္းစီရင္လည္း ငါရဖို႔…။
ဘတ္(စ္)ကားစီးရင္လည္း ငါအရင္တက္ဖို႔၊ ငါ အရင္ေနရာရဖို႔။
ကားေမာင္းရင္လည္း လမ္းဆုံမွာ ငါ အရင္ကူးဖုိ႔၊ ငါ အရင္ျဖတ္ဖို႔။
လမ္းကူးရင္လည္း ငါ အရင္ ဟိုဘက္ေရာက္ဖို႔…။
အလုပ္ေလွ်ာက္ရင္လည္း ငါ အလုပ္အရင္ရဖို႔…။
ငါအဆင္ေျပဖို႔…။
“After me”….
“After me”….
“After me”….
ငါၿပီးမွ မင္း…။ ငါအရင္…။ ငါ့ကို ဦးစားေပး။
ေတြးရင္း ေတြးရင္နဲ႔ ကၽြန္မအရမ္းရွက္လာမိတယ္။
ဒီအေၾကာင္းကို အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေဖနဲ႔အေမကို ေျပာျပမိတယ္။ အေမေျပာတဲ့စကားဟာ မွတ္သားေလာက္ပါတယ္။
“After you” ဆိုတဲ့ စိတ္ဟာ လူႀကီးလူေကာင္းစိတ္ပဲ။ အိမ္မွာ ထမင္းဟင္းကို အေမကခ်က္တယ္။ အေမခ်က္ထားတဲ့ ထမင္း၊ ဟင္းကို အေမ အရင္မစား ဘူး။ သားသမီးေတြကို အရင္ေကၽြးတယ္။ “After you” ေပါ့ကြယ္။
ဒီလုိပဲ… မင္းအေဖဟာလည္း သူရွာလို႔ရတဲ့ ေငြေၾကးကို သူအရင္မသုံးဘူး။ သားသမီးေတြ ကို အရင္ေပးတယ္။ အရင္ေကၽြးတယ္။ “After you” ေပါ့ကြယ္။ မင္းဟာလည္း မင္းညီေတြ၊ ညီမေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ “After you” လုပ္ရမွာပဲ။ ဒီလိုပဲ မင္းဟာ ဆရာတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ တပည့္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ရင္ တပည့္ေတြကို “After you” လုပ္ရမယ္။
“After you” ဆိုတာ ဦးစားေပးျခင္းသေဘာအျပင္ စာနာျခင္း၊ နားလည္ေပးျခင္းေတြ ပါေနတယ္။ ေမတၱာတရားေတြ ပါေနတယ္။ အတၱနည္းျခင္းသေဘာေတြ ပါ၀င္ေနတယ္။
အေဖက ၀င္ေျပာတယ္။
အေဖက ၀င္ေျပာတယ္။
“After me” ဆိုတာ အမ်ားအားျဖင့္ လူငယ္ေတြမွာ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္။ ကေလးေတြမွာ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္။ “After me” ဆိုတဲ့ စိတ္ရွိေနတဲ့သူဟာ လူႀကီး မျဖစ္ေသးဘူး။ စိတ္အရြယ္မေရာက္ျခင္းရဲ႕ အမွတ္သေကၤတဟာ “After me” ပဲ။ “အသက္ေတြႀကီးေလေလ တပ္မက္မႈေတြ နည္းေလေလ” ျဖစ္ရမွာ။ “အသက္ေတြႀကီးေလေလ တပ္မက္မႈေတြမ်ားေလေလ” ဆိုရင္ ဒါဟာ ေတာ္ေတာ္ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ “After me” ပဲ။ “After me” ဆိုတာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အတၱေတြ ရင္ထဲမွာ အမ်ားႀကီးရွိေနျခင္းကို ေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းပဲ။
“After me” သမားဟာာ မိဘဆိုရင္လည္း မိဘ မပီသတဲ့သူေပါ့။ ဆရာဆိုရင္လည္း ဆရာမပီသတဲ့သူေပါ့။ သူငယ္ခ်င္းဆိုရင္လည္း သူငယ္ခ်င္း မပီသတဲ့သူေပါ့။ မိတ္ေဆြဆိုရင္လည္း မိတ္ေဆြ မပီသတဲ့သူေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ လူႀကီးလူေကာင္း ျဖစ္ခ်င္ရင္ “After me” ကိုေလွ်ာ့။ “After you” ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပါ့ သားရယ္။
ကၽြန္မတို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ “After me” သမားေတြနည္းလာၿပီး “After you” သမားေတြမ်ားလာရင္ေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပဲေနာ္။
သူကလည္း ကိုယ့္အေပၚ “After you”။
ကိုယ္ကလည္း သူ႔အေပၚ “After you”။
မိဘကလည္း သားသမီးအေပၚ “After you”
သားသမီးကလည္း မိဘအေပၚ “After you”
လူႀကီးေတြကလည္း လူငယ္ေတြအေပၚ “After you”
လူငယ္ေတြကလည္း လူႀကီးေတြအေပၚ “After you”
ဆရာကလည္း တပည့္အေပၚ “After you”
တပည့္ကလည္း ဆရာ့အေပၚ “After you”
အျပန္အလွန္ “After you” ဆိုတဲ့….
၀န္းက်င္တစ္ခုကို ကၽြန္မတို႔ ထူေထာင္ၾကရေအာင္ရွင္….
(ဦးဘုန္း(ဓာတု) မႏၱေလး)
Share လုပ္ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံၾကီးသား ပီသေအာင္ တိုက္တြန္းႏိုးေဆာ္ၾကပါစုိ႔
Share လုပ္ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံၾကီးသား ပီသေအာင္ တိုက္တြန္းႏိုးေဆာ္ၾကပါစုိ႔
Unicode
ရှက်ရှက်နဲ့ ဝန်ခံပါရစေ။
ရန်ကုန်နိုင်ငံတကာလေဆိပ်မှာ တွေ့ကြုံခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်လေးပါ။ လေဆိပ်ရဲ့ဧည့်ခန်းမထဲမှာ မန္တလေးကိုသွားမယ့်လေယာဉ်ကို ကျွန်မ စောင့်နေခဲ့တယ်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ နိုင်ငံပေါင်းစုံက နိုင်ငံခြားသားတွေ အများကြီးပဲ။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ရန်ကုန်မြို့တွင်းကို ဆက်တဲ့ အများသုံးတယ်လီဖုန်း တစ်ခုရှိတယ်။ အဲဒီ့တယ်လီဖုန်းက တယ်လီဖုန်းဆက်ခ မပေးရပါဘူး။ အဲ့ဒီ တယ်လီဖုန်းကို ကောင်မလေးတစ်ယောက်ဆက်နေတယ်။ သူ့နောက်မှာလည်း တယ်လီဖုန်း ဆက်ဖို့ စောင့်နေတဲ့သူ လေး ငါးယောက်လောက်ရှိတယ်။ ကောင်မလေးကလည်း တယ်လီဖုန်းဆက်နေတာ ပြီးကိုမပြီးနိုင်ဘူး။ မိနစ် ၂၀လောက်ကြာမှ နောက်တစ်ယောက်အလှည့် ရောက်တော့တယ်။ အဲ့ဒီ တစ်ယောက်ကလည်း ဖုန်းပြောလိုက်တာ အကြာကြီးပဲ။
ကျွန်မဘေးနားမှာ ထိုင်နေတဲ့ နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက်က အဲ့ဒီအဖြစ်အပျက်ကို နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေပုံရတယ်။ ကျွန်မစိတ်ထဲမှာ ဖုန်းပြော နေတဲ့လူတွေကိုကြည့်ပြီး “အားနာမှုမရှိလိုက်ကြတာ”လို့ ခံစားရတယ်။ဒီလိုနဲ့ မန္တလေးကို သွားမယ့်လေယာဉ် ရောက်လာပါတယ်။ လေယာဉ်ပေါ်ကိုတက်ဖို့ “စပီကာ”က ကြေညာပါတယ်။ မန္တလေးကို သွားမယ့်ခရီးသည်တွေ အားလုံး လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်သွားကြတယ်။
လေယာဉ်ပေါ်ကို သွားဖို့ ဘတ်(စ်)ကားတစ်စီး ထိုးဆိုက်လာတယ်။ အဲ့ဒီကားနဲ့ လေယာဉ်ဆီကို လေယာဉ်စီးခရီးသည် တွေ သယ်ဆောင်မှာဖြစ်တယ်။ လူတွေဟာ ဘတ်(စ်)ကားပေါ်ကို အလုအယက်ပဲ တိုးဝှေ့တက်ကြတယ်။ နိုင်ငံခြားသားတွေက အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ။ တိုးဝှေ့တက်တဲ့အထဲမှာ ကျွန်မလည်းပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ လေယာဉ်ဆီကို ကျွန်မ ရောက်သွားတယ်။
လေယာဉ်ပျံရဲ့ နောက်အနားအပေါက်က ကျွန်မ တို့တက်ရတယ်။ ဒီလိုပါပဲ… လေယာဉ်ပေါ်ကို တိုးဝှေ့ပြီးတက်လိုက်တယ်။ ကိုယ့်ထိုင်ခုံနဲ့ ကိုယ်ဆိုပေမယ့် ဘာကြောင့်များ တိုးဝှေ့တက်ခဲ့မှန်း ကိုယ့်ကိုယ် ကိုယ် မစဉ်းစားမိဘူး။ တိုးတာ၊ ဝှေ့တာ၊ တွန်းတာ၊ တိုက်တာ အကျင့်ပါနေလို့ပဲဖြစ်မယ်။
ဖြစ်ချင်တော့ ကျွန်မဘးကထိုင်ခုံမှာ နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက် လာထိုင်တယ်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ တွေ့ခဲ့တဲ့သူပါ။ သူဟာ အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာပဲ စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဖတ်နေတယ်။
ဖြစ်ချင်တော့ ကျွန်မဘးကထိုင်ခုံမှာ နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက် လာထိုင်တယ်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ တွေ့ခဲ့တဲ့သူပါ။ သူဟာ အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာပဲ စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဖတ်နေတယ်။
လေယာဉ်တက်ပြီးလို့ (၁၀)မိနစ်လောက်အကြာမှာ လေယာဉ်မယ်လေးတွေက လက်တွန်းလှည်းလေးတွေကိုတွန်းပြီး အစား အသောက် လာကျွေးပါတယ်။ အပူလား။ အအေးလား။ ကြိုက်ရာသုံးဆောင်လို့ရတယ်။ ဖော့ဘူးလေးနဲ့ အသားညှပ် ပေါင်မုန့်တစ်လုံးစီ လိုက်ပြီးဝေတယ်။
ကျွန်မရဲ့ထိုင်ခုံက အတွင်းဘက်မှာပါ။ အစားအသောက်လာပြီးပေးတဲ့ လေယာဉ်မယ်လေးတွေက တစ်တန်းပြီးတစ်တန်း၊ တစ်ခုံပြီးတစ်ခုံ စနစ်တကျ ပေးဝေပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ခုံအနားလည်းရောက်ရော ကျွန်မက ကော်ဖီတစ်ခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်တယ်။
အသားညှပ်ဖော့ဘူးတစ်ဘူးကို လှမ်းယူလိုက် တယ်။ တကယ်တော့ အဲ့ဒီနိုင်ငံခြားသားက လူသွားလမ်းရဲ့ဘေးမှာ နေရာယူထားသူ။ သူက အရင်ယူရမှာ။ ကျွန်မက အတွင်းဖက်ကခုံမှာ ထိုင်တဲ့သူ။ ကျွန်မက နောက်မှယူရမှာ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မက အရင် လက်ကိုလှမ်းလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ နိုင်ငံခြားသားက စကားတစ်ခွန်းပြောတယ်။
“After you”
အဲ့ဒီစကားကိုကြားကြားချင်း ကျွန်မနားမလည်ပါဘူး။ အစာစားရင်း ကျွန်မစဉ်းစားမိတယ်။
“After you” တဲ့။
After ဆိုတာ… ပြီးနောက်။
you ဆိုတာ… သင်၊ မင်း၊ နင်၊ ရှင်။
ဒီတော့… “After you” ဆိုတာ “မင်းပြီးမှ”လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။ “မင်းကို ဦးစားပေး”ပါတယ်။ “မင်းအရင်လုပ်”ပါ။ ဒီလို သဘောဆောင်တဲ့ အင်္ဂလိပ်ခေတ်ပေါ် စကားတစ်ခုပါ။
ကျွန်မတွေးရင်းနဲ့ ရှက်လာတယ်။
ကျွန်မဟာ “After me” သမားပဲ။
ကျွန်မဟာ မီးရထားလက်မှတ်တန်းစီရင်လည်း ငါရဖို့…။
ဘတ်(စ်)ကားစီးရင်လည်း ငါအရင်တက်ဖို့၊ ငါ အရင်နေရာရဖို့။
ကားမောင်းရင်လည်း လမ်းဆုံမှာ ငါ အရင်ကူးဖို့၊ ငါ အရင်ဖြတ်ဖို့။
လမ်းကူးရင်လည်း ငါ အရင် ဟိုဘက်ရောက်ဖို့…။
အလုပ်လျှောက်ရင်လည်း ငါ အလုပ်အရင်ရဖို့…။
ငါအဆင်ပြေဖို့…။
“After me”….
“After me”….
“After me”….
ငါပြီးမှ မင်း…။ ငါအရင်…။ ငါ့ကို ဦးစားပေး။
တွေးရင်း တွေးရင်နဲ့ ကျွန်မအရမ်းရှက်လာမိတယ်။
ဒီအကြောင်းကို အိမ်ရောက်တော့ အဖေနဲ့အမေကို ပြောပြမိတယ်။ အမေပြောတဲ့စကားဟာ မှတ်သားလောက်ပါတယ်။
“After you” ဆိုတဲ့ စိတ်ဟာ လူကြီးလူကောင်းစိတ်ပဲ။ အိမ်မှာ ထမင်းဟင်းကို အမေကချက်တယ်။ အမေချက်ထားတဲ့ ထမင်း၊ ဟင်းကို အမေ အရင်မစား ဘူး။ သားသမီးတွေကို အရင်ကျွေးတယ်။ “After you” ပေါ့ကွယ်။
ဒီလိုပဲ… မင်းအဖေဟာလည်း သူရှာလို့ရတဲ့ ငွေကြေးကို သူအရင်မသုံးဘူး။ သားသမီးတွေ ကို အရင်ပေးတယ်။ အရင်ကျွေးတယ်။ “After you” ပေါ့ကွယ်။ မင်းဟာလည်း မင်းညီတွေ၊ ညီမတွေနဲ့ ပတ်သက်ရင် “After you” လုပ်ရမှာပဲ။ ဒီလိုပဲ မင်းဟာ ဆရာတစ်ယောက်ဆိုတော့ တပည့်တွေနဲ့ တွေ့ရင် တပည့်တွေကို “After you” လုပ်ရမယ်။
“After you” ဆိုတာ ဦးစားပေးခြင်းသဘောအပြင် စာနာခြင်း၊ နားလည်ပေးခြင်းတွေ ပါနေတယ်။ မေတ္တာတရားတွေ ပါနေတယ်။ အတ္တနည်းခြင်းသဘောတွေ ပါဝင်နေတယ်။
အဖေက ဝင်ပြောတယ်။
အဖေက ဝင်ပြောတယ်။
“After me” ဆိုတာ အများအားဖြင့် လူငယ်တွေမှာ ဖြစ်တတ်ကြတယ်။ ကလေးတွေမှာ ဖြစ်တတ်ကြတယ်။ “After me” ဆိုတဲ့ စိတ်ရှိနေတဲ့သူဟာ လူကြီး မဖြစ်သေးဘူး။ စိတ်အရွယ်မရောက်ခြင်းရဲ့ အမှတ်သင်္ကေတဟာ “After me” ပဲ။ “အသက်တွေကြီးလေလေ တပ်မက်မှုတွေ နည်းလေလေ” ဖြစ်ရမှာ။ “အသက်တွေကြီးလေလေ တပ်မက်မှုတွေများလေလေ” ဆိုရင် ဒါဟာ တော်တော်ရှက်စရာကောင်းတဲ့ “After me” ပဲ။ “After me” ဆိုတာ လောဘ၊ ဒေါသ၊ မောဟ၊ အတ္တတွေ ရင်ထဲမှာ အများကြီးရှိနေခြင်းကို ဖော်ပြလိုက်ခြင်းပဲ။
“After me” သမားဟာ မိဘဆိုရင်လည်း မိဘ မပီသတဲ့သူပေါ့။ ဆရာဆိုရင်လည်း ဆရာမပီသတဲ့သူပေါ့။ သူငယ်ချင်းဆိုရင်လည်း သူငယ်ချင်း မပီသတဲ့သူပေါ့။ မိတ်ဆွေဆိုရင်လည်း မိတ်ဆွေ မပီသတဲ့သူပေါ့။ ဒါကြောင့် လူကြီးလူကောင်း ဖြစ်ချင်ရင် “After me” ကိုလျှော့။ “After you” ဖြစ်အောင် ကြိုးစားပေါ့ သားရယ်။
ကျွန်မတို့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ “After me” သမားတွေနည်းလာပြီး “After you” သမားတွေများလာရင်တော့ အရမ်းပျော်စရာကောင်းမှာပဲနော်။
သူကလည်း ကိုယ့်အပေါ် “After you”။
ကိုယ်ကလည်း သူ့အပေါ် “After you”။
မိဘကလည်း သားသမီးအပေါ် “After you”
သားသမီးကလည်း မိဘအပေါ် “After you”
လူကြီးတွေကလည်း လူငယ်တွေအပေါ် “After you”
လူငယ်တွေကလည်း လူကြီးတွေအပေါ် “After you”
ဆရာကလည်း တပည့်အပေါ် “After you”
တပည့်ကလည်း ဆရာ့အပေါ် “After you”
အပြန်အလှန် “After you” ဆိုတဲ့….
ဝန်းကျင်တစ်ခုကို ကျွန်မတို့ ထူထောင်ကြရအောင်ရှင်….
(ဦးဘုန်း(ဓာတု) မန္တလေး)
Share လုပ်ခြင်းဖြင့် နိုင်ငံကြီးသား ပီသအောင် တိုက်တွန်းနိုးဆော်ကြပါစို့
Share လုပ်ခြင်းဖြင့် နိုင်ငံကြီးသား ပီသအောင် တိုက်တွန်းနိုးဆော်ကြပါစို့
0 comments :
Post a Comment