ကြ်န္ေတာ့္ပေထြးဟာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘာလို႔ၾကည့္မရေအာင္မုန္းတီးေနမွန္းကြ်န္ေတာ္မသိပါ။
အေမနဲ႔ သူ အိမ္ေထာင္က်လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔သားအမိ သူ႔အိမ္ကိုေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကတည္းက ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀ ငရဲခန္းေတြကို ကြ်န္ေတာ္စတင္ခဲ့ရပါတယ္။
သူဟာ အျပစ္မရွိအျပစ္ရွာကာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဆူပူ ဆဲဆိုေနတတ္ျပီး သူ႔မ်က္လံုးထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အေျပာမလြတ္တဲ့ ေကာင္တစ္ေကာင္ ျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အိမ္တြင္းေရး မသာယာမႈ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေတြေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ စာေမးပြဲကိုလည္း ေအာင္ျမင္ေအာင္မေျဖႏိုင္ခဲ့တဲ့အခါ ကြ်န္ေတာ့္ ပေထြးက ေနာက္တစ္ႏွစ္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေက်ာင္းဆက္ထားဖို႔ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
သူ႕ရဲ႕ လက္ရွိအလုပ္ျဖစ္တဲ့ လက္ေ၀ွ႔ေလာကထဲကို ၀င္ဖို႔ ေလ့က်င့္ရမယ္ဆိုျပီးလည္း အမိန္႔ေတြခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္ ။
သူဟာ အခ်ိန္ျပည့္ ကြ်န္ေတာ့္ကို လက္ေ၀ွ႔အိတ္ အထိုးေလ့က်င့္ခိုင္းပါတယ္။
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ပို၍ေလ့က်င့္ဖို႔လိုတယ္ဆိုျပီး သူနဲ႔ အျပိဳင္ထိုးက်ိတ္ခိုင္း ပါေတာ့တယ္။
သူက သန္မာျပီး အေတြ႔အၾကံဳရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္တာမို႔ ကြ်န္ေတာ့္လို လူဖလံ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္က သူ႔ကိုႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လိုမွယွဥ္မထိုးႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
သူတစ္ခ်က္ ထိုးကန္လိုက္တဲ့အခါတိုင္း ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ကိုယ္ခႏၶာကိုယ္က နာက်င္ရသလို ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာလည္း ထပ္တူနာၾကည္းမိပါတယ္။
သူဘာေၾကာင့္မ်ား အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ကေလးအေပၚ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းခ်င္သလဲ ကြ်န္ေတာ္မေတြးတတ္ပါ။
ေနာက္ပိုင္း သိပ္မၾကာတဲ့အေတာအတြင္းမွာပဲ သူရဲ႕ ထိုးႏွက္တဲ့ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ အတြင္းဒဏ္ရာအျပင္ စိတ္ဒဏ္ရာေတြပါ ရလာခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္အေမက ၾကားထဲကေန ဒီလိုဆက္မလုပ္ဖို႔ ၀င္ေရာက္ျဖန္ေျဖေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ပေထြးကေတာ့ လက္မခံခဲ့ပါဘူး။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အေမဟာလည္းပဲ ကြ်န္ေတာ့္ပေထြးကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့တာမို သူ႔ေယာက်ာ္းဆႏၵအတိုင္းသာ လိုက္နာခဲ့ရပါတယ္။
အ့ဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲပို၍နာက်င္ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ဒီဘ၀က လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔ အခ်ိန္တိုင္းေန႔တိုင္း ဆုေတာင္းေနမိခဲ့ပါေတာ့တယ္။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ အိမ္ကေနထြက္ေျပးခဲ့ပါတယ္။
အိမ္နဲ႔တျဖည္းျဖည္း ေ၀းသထက္ေ၀းေအာင္ ထြက္ေျပးခဲ့ေပမယ့္ သူဟာကြ်န္ေတာ့္ကို ရဲေတြရဲ႕အကူအညီနဲ႔ ျပန္လည္ရွာေဖြခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ “မင္းငါ့လက္က လြတ္ေအာင္ေျပးႏိုင္လို႔လား” ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကိုေလွာင္ေျပာင္ ဟားတိုက္လို႔ ေနပါေသးတယ္။
အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ သူ႔အတြက္ ဂိမ္းကစားစရာ အရုပ္ေလးတစ္ရုပ္လိုျဖစ္လာပါေတာ့ တယ္။
သူပ်င္းတဲ့အခ်ိန္ေတြ မွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ သူနဲ႔ အတူ လက္ေ၀ွ႔ထိုးေပးရပါတယ္။
တစ္ညမွာေတာ့ သူနဲ႔အတူ လက္ေ၀ွ႔ထိုးရင္း ကြ်န္ေတာ္ ရစရာမရွိေအာင္ စုတ္ျပတ္သတ္လို႔ မထႏိုင္ေအာင္ လဲသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ဒီလိုအေျခေနျဖစ္ေနတဲ့ကြ်န္ေတာ့္ကို သူကအားမရႏိုင္ေသးပဲ အတင္းမျပီး အားရပါးရ ထပ္မံ ထိုးက်ိတ္ေနခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြ မပြင့္ေတာ့ပါ။
ကြ်န္ေတာ္အတတ္ႏိုင္ဆံုး သူ႔လက္သီးေတြကို ေရွာင္ခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ မလြတ္ခဲ့ပါဘူး။
သူဟာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ထိုးၾကိတ္အနိုင္ယူလိုက္ျပီးတဲ့ေနာက္မွာ အသံနက္ၾကီးနဲ႔ရယ္ေမာ လို႔ေနခဲ့ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ရဲဲ႕ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးမွာေတာ့ စုတ္ျပတ္လို႔ အသက္ကို ပင္မနည္း ၀ေအာင္ရႈေနရပါျပီ.။
ထိုအေျခအေနကို ကြ်န္ေတာ့္အေမျမင္သြားခဲ့ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို ေဆးရံုပို႔ဖို႔ သူ႔ဆီမွာ အသည္းအသန္ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ သူဟာကြ်န္ေတာ့္ကိုေဆးရံုပို႔ဖို႔ကို လံုး၀လက္မခံခဲ့ပါဘူး။
အဲ့ဒီညမွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ကြ်န္ေတာ့္အိပ္ယာေပၚမွာ လွဲေလ်ာင္းလို႔ ညည္းတြားေနကာ အသက္ကိုမ၀တ၀ အသည္းသန္ရႈေနခဲ့ရပါတယ္။
ေနာက္ေန႔မနက္ ကြ်န္ေတာ့္အေမ ကြ်န္ေတာ့ကိုလာၾကည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ဟာ အသက္ေပ်ာက္လို႔ေနခဲ့ပါျပီ။
ကြ်န္ေတာ္ ထိုအိ္မ္ၾကီး နဲ႔ ေ၀းရာကို ထြက္လာႏိုင္ခဲ့ပါျပီ။
အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။
ရုတ္တရက္ ကြ်န္ေတာ့္ေရွ႔မွာ အလင္းတန္းၾကီးတစ္ခုကိုေတြ႔လိုက္ရျပီး “အိုး ေယာက်ာ္းေလးပဲ” ဆိုတဲ့ စကားသံတစ္ခ်ိဳ႕ကိုကြ်န္ေတာ္ၾကားလိုက္ရပါတယ္။
ျပီးတဲ့ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္ က်ယ္ေလာင္စြာ ငိုေၾကြးလိုက္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖြင့္လို႔ၾကည့္ခဲ့လိုက္တဲ့အခါ ကြ်န္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို စတင္ေတြ႔လို္က္ရပါတယ္။
သူတို႔ဟာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ႏူးညံ့တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ျပံဳးၾကည့္ေနၾကျပီး ျငင္သာစြာစကားေလးတစ္ခြန္းေျပာလိုက္ပါတယ္။။
“မင္းလြတ္ေျမာက္ခဲ့ျပီဆိုတာ မင္းသိလား ကေလးေလးတဲ့”
Phothutaw
0 comments :
Post a Comment