နာမည္ႀကီးၿပီး အေတာ္စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့ အျဖစ္ပါ။ ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

အိႏၵိယနိင္ငံ လခ္ေနာင္းၿမိဳ႕မွာ ေျခာက္ႏွစ္သားအရြယ္ အကၠဘရ္(Akbar)ဆိုတဲ့ ကေလးေလးဟာ ၂၀၀၄ခုႏွစ္ေဖဖ၀ါရီလ ရက္တစ္ရက္မွာ ဖခင္ျဖစ္သူနဲ႔ အျပင္သြားရင္း လမ္းမွာေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ကို အိုက္ကု (Aiku Lal Sandil) လို႔ေခၚတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ပန္းျခံတစ္ခုအနီးမွာငိုေနတာေတြ႔ၿပီး ကေလးကို သူေစ်းေရာင္းတဲ့ဆို္င္ကို ေခၚလာခဲ့ပါတယ္။ အို္က္ကူဟာ ဟိႏၵဴအမ်ိဳးသားျဖစ္ၿပီး ပ်ံက်လက္ဖက္ရည္ေရာင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ သူက ကေလးကို ေမးျမန္းၾကည့္ရာမွာေတာ့ ကေလးဟာ သူ႕နာမည္ အကၠဘရ္ဆိုတာကလြဲရင္ သူေနရပ္လိပ္စာကိုလဲ မေျပာတတ္တဲ့အျပင္ သူ႔မိဘနာမည္ကိုေတာင္ မေျပာနိင္တာသိလိုက္ရတယ္။

အိုက္ကုက ရဲစခန္းကို အေၾကာင္းၾကားၿပီး ကေလးမိဘကို စံုစမ္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရဲက ကေလးမိဘကို ရွာမေတြ႔နိင္ခဲ့ပဲ အဲဒီျပည္နယ္တစ္ခုလံုးက ရဲစခန္းေတြမွာလဲ ဒီကေလးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ကေလးေပ်ာက္တိုင္ၾကားထားတာမရွိဘူးလို႔ အေၾကာင္းျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွေတာ့ ရဲက အိုက္ကုကို မိဘမဲ့ေဂယာတစ္ခုကို ပို႔ဖို႔အၾကံေပးခဲ့ေပမယ့္ သူကျငင္းဆန္ၿပီး ကေလးကို သူကိုယ္တိုင္ေမြးစားထားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

အိုက္ကုဟာ သူကိုယ္တိုင္ ဟိႏၵဴ ျဖစ္ေပမယ့္ ကေလးေလးကို မြတ္စလင္မ္အျဖစ္နဲ႔ပဲ ေမြးျမဴ ခဲ့ၿပီး သူသိတဲ့ မြတ္စ္လင္မ္စာေရးတစ္ေယာက္ဆီမွာ ကုရ္အာန္ဖတ္တတ္ဖို႔နဲ႔ ေန႔စဥ္နမာဇ္၀တ္ျပဳဖို႔ကို သင္ၾကားေစခဲ့ပါတယ္။ 

သူဟာ သာမန္လက္လုပ္လက္စားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ကေလးရဲ႕ပညာေရးအတြက္ ကုန္က်ခံၿပီး ေက်ာင္းထားေပးခဲ့ပါတယ္။ တစ္အိမ္ထဲမွာ ဟိႏၵဳနဲ႔ မြတ္စလင္မ္ သားအဖႏွစ္ဦးရဲ႕ ဆက္ဆံေရးဟာ အလြန္ခိုင္မာလွပခဲ့ၿပီး တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးအလြန္ ခ်စ္ခင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ငါးႏွစ္ခန္႔အၾကာ တစ္ရက္မွာ သူတို႔သားအဖရဲ႕ ေႏြးေထြးေနတဲ့ မိသားစုထဲကို ၾကမၼာဆိုး၀င္ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ သူတို႔သားအဖရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ဆက္ဆံေရးကို သတိျပဳမိလိုိ႔ ေဒသမီဒီယာတစ္ခုက လာေရာက္အင္တာဗ်ဴးလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ TV မွာထုတ္လြင့္တဲ့ အင္တာဗ်ဳးမွာ ကေလးေလးရဲ႕ ငယ္စဥ္က ပံုတစ္ပံုကို အိုက္ကုထုတ္ျပခဲ့ရာက ကေလးရဲ႕မိခင္အရင္းျဖစ္သူက ေတြ႔ရွိမွတ္မိၿပီး ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။

မိခင္အရင္းေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူနဲ႔ သံေယာဇဥ္အလြန္ျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးကို ျပန္ေပးဖို႔ အိုက္ကုက ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိခင္ရင္းျဖစ္သူ ရွာနဇ္ေဘဂမ္(Shahnaz Begum)က တရားရုံးမွာ ကေလးျပန္ရလိုမႈနဲ႔ တရားစြဲဆိုခဲ့ပါတယ္။ တရားရုံးက ႏွစ္ဖက္ၾကားနာစစ္ေဆးၿပီး ေလာေလာဆယ္အမႈရင္ဆိုင္ေနစဥ္အတြင္း ကေလးကိုဘယ္သူက ေခၚထားမလဲဆိုတာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ၾကားျဖတ္အမိန္႔တစ္ခုကိုစီရင္ခဲ့ပါတယ္။ မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕ ေရွ႕ေနတင္ျပတဲ့ မြတ္စလင္မ္ မိဘႏွစ္ဦးက ေမြးလာတဲ့ကေလးကို ဟိႏၵဴအိမ္မွာ ေနေစျခင္းဟာ လူမႈေရးျပႆနာေတြရႈတ္ေထြးေပၚေပါက္နိင္တယ္ဆိုတဲ့ အဆိုကို တရားသူၾကီးျဖစ္သူ ဘာကတ္အလီဇိုက္ဒီ (Justice Barkat Ali Zaidi) က ပယ္ခ်ခဲ့ၿပီး အိႏၵိယနိင္ငံဟာ ဘာသာေရးကို အေျခခံတဲ့နိင္ငံမဟုတ္ပဲ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္ကို ျပဳထားတဲ့နိင္ငံျဖစ္လို႔ ဘာသာေရးကို အေျခခံတဲ့ စိုးရိမ္မႈကို တရားရုံးက လက္ခံမေပးနိင္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး ကေလးကို ေလာေလာဆယ္ ေမြးစားထားတဲ့ အိုက္ကုရဲ႕ ေနအိမ္မွာ ဆက္လက္ေနထိုင္ခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီး ကေလးမိခင္ရဲ႕ DNAစစ္ေဆးဖို႔ အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။

ကေလးမိခင္ရဲ႕ ကေလးကို သူ႔ဆိုင္မွာ အလုပ္ခို္င္းဖို႔ေခၚထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း စြတ္စြဲမႈကို အိုက္ကုဟာ ကေလးရဲ႕ ပညာေရးမွတ္တမ္းေတြနဲ႔ အမွတ္စာရင္းေတြ တရားရုံးမွာတင္ျပၿပီး ေခ်ပနိင္ခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ့တဲ့ အမႈျဖစ္ေနစဥ္အတြင္းမွာ သူ႔ရဲ႕စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့ ဇတ္လမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို မီဒီယာေတြက ေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ သူဟာ ကေလးေလးကို ေမြးစားနိင္ဖို္႔အတြက္ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ့္ အစီအစဥ္ကို လက္လြတ္ခဲ့တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ သူလက္ထပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးက မြတ္စလင္မ္ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးစားတာကို သေဘာမတူလို႔ သူနဲ႔လက္ထပ္ဖို႔ျငင္းဆန္ခဲ့တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။

တရားရင္ဆုိင္ေနစဥ္တစ္ရက္မွာ အိုက္ကုဟာ သူ႔ဘ၀ေနာက္ေၾကာင္းကို အခုလို မီဒီယာေတြကို ရင္ဖြင့္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္ ""က်ေနာ္ဟာ ၾကင္နာတတ္တဲ့ မြတ္စ္လင္မ္တစ္ေယာက္လက္ထဲမွာ ေမြးစားခံၿပီး ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ဟိႏၵဴတစ္ေယာက္ပါ။ က်ေနာ္အကၠဘရ္ကို ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္ သူတို႔လူေတြဆီက ရခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ အၾကင္နာေတြကို ျပန္ေပးဖို႔ခ်ိန္ခါေရာက္ၿပီလို႔ က်ေနာ့ကို ဘုရားသခင္ကေျပာသလိုပါပဲ။ က်ေနာ္ဟာ ဘယ္တုန္းကမွ ဘာသာေျပာင္းဖို႔ ဖိအားေပးမခံခဲ့ရပါဘူး။ သူတို႔ဆီက ပညာေရးရယ္ အုပ္ထိမ္းမႈေတြကို ေကာင္းေကာင္းရခဲ့ပါတယ္။ ဒီကေလးကို သူ႔ဘာသာထဲမွာပဲ ေနေစၿပီး ျပဳစုၿပိဳးေထာင္ေပးဖို႔ဟာ က်ေနာ့ရဲ႕တာ၀န္ပါပဲ"" လို႔ဆိုပါတယ္။

ဗဟိုတရားရုံးထိေရာက္ခဲ့ၿပီး ႏွစ္ကာလရွည္လ်ားတဲ့ အမႈစစ္ေဆးမႈေတြအၿပီးမွာေတာ့ တရားသူႀကီးေတြက မိခင္ျဖစ္သူဟာ ကေလးေပ်ာက္ဆံုးစဥ္မွာ တိုင္ခ်က္မဖြင့္ခဲ့တာရယ္၊ အို္က္ကုဟာ ကေလးကို ေက်ာင္းအပ္စဥ္မွာ သူ႔မူရင္းနာမည္ကိုေတာင္ မေျပာင္းပဲ အကၠဘရ္လို႔ မွတ္ပံုတင္ခဲ့တာရယ္၊ ကေလးကို ပညာေရးလံုေလာက္စြာသင္ေပးထားတဲ့အျပင္ ကေလးရဲ႕ ဘာသာေရးပညာပါ သင္ၾကားေပးထားတာရယ္၊ ႏွစ္ကာလၾကာစြာ ကေလးဟာ အိုက္ကုဆီမွာေနထိုင္ေပ်ာ္ရြင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ရယ္၊ ကေလးငယ္ကိုယ္တုိင္က အိုက္ကုဆီမွာပဲ ဆက္ေနခ်င္တယ္လို႔ တရားရုံးမွာ ထြက္ဆိုခဲ့တာေတြကို ေထာက္ထားၿပီး ကေလးမိခင္က မိခင္အရင္းျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသထူနိင္ေပမယ့္ ကေလးဆႏၵနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး မိခင္ဆီျပန္အပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ရန္တရားရုံးက ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဗဟိုတရားရုံးတရားသူႀကီးေတြက အကၠဘရ္ကို အသက္ဆယ္ရွစ္ႏွစ္ျပည့္သည္အထိ အိုက္ကုဆီမွာသာ ဆက္ေနခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီး ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္(ေမလမွ ဂ်ဳလိုင္လ) အထိ မိခင္အိမ္မွာ သြားေရာက္ေနထိုင္ေစရန္နဲ႔ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မိခင္နဲ႔ ေမြးစားဖခင္ သူႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။

လူသားဆန္မႈကို ဘာသာတရားထက္ေရာ၊ ေသြးသားေတာ္စပ္မႈထက္ပါ ဦးစားေပးဆံုးျဖတ္ခဲ့တဲ့ တရားရုံးဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

https://thelogicalindian.com/…/this-man-from-lucknow-prove…/

http://archive.indianexpress.com/…/aiku---akbar-two…/831716/

http://www.firstpost.com/…/rare-custody-ruling-against-moth…

Credit:ေက်ာ္သူဝင္း

 အိန္ဒိယနိင်ငံ လခ်နောင်းမြို့မှာ ခြောက်နှစ်သားအရွယ် အက္ကဘရ်(Akbar)ဆိုတဲ့ ကလေးလေးဟာ ၂၀၀၄ခုနှစ်ဖေဖဝါရီလ ရက်တစ်ရက်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူနဲ့ အပြင်သွားရင်း လမ်းမှာပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ပါတယ်။ သူ့ကို အိုက်ကု (Aiku Lal Sandil) လို့ခေါ်တဲ့ လူတစ်ယောက်က ပန်းခြံတစ်ခုအနီးမှာငိုနေတာတွေ့ပြီး ကလေးကို သူစျေးရောင်းတဲ့ဆို်င်ကို ခေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ အို်က်ကူဟာ ဟိန္ဒူအမျိုးသားဖြစ်ပြီး ပျံကျလက်ဖက်ရည်ရောင်းတဲ့သူတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ သူက ကလေးကို မေးမြန်းကြည့်ရာမှာတော့ ကလေးဟာ သူ့နာမည် အက္ကဘရ်ဆိုတာကလွဲရင် သူနေရပ်လိပ်စာကိုလဲ မပြောတတ်တဲ့အပြင် သူ့မိဘနာမည်ကိုတောင် မပြောနိင်တာသိလိုက်ရတယ်။
အိုက်ကုက ရဲစခန်းကို အကြောင်းကြားပြီး ကလေးမိဘကို စုံစမ်းခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရဲက ကလေးမိဘကို ရှာမတွေ့နိင်ခဲ့ပဲ အဲဒီပြည်နယ်တစ်ခုလုံးက ရဲစခန်းတွေမှာလဲ ဒီကလေးနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ကလေးပျောက်တိုင်ကြားထားတာမရှိဘူးလို့ အကြောင်းပြန်ခဲ့ပါတယ်။ နောက်ဆုံးမှတော့ ရဲက အိုက်ကုကို မိဘမဲ့ဂေယာတစ်ခုကို ပို့ဖို့အကြံပေးခဲ့ပေမယ့် သူကငြင်းဆန်ပြီး ကလေးကို သူကိုယ်တိုင်မွေးစားထားဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။
အိုက်ကုဟာ သူကိုယ်တိုင် ဟိန္ဒူ ဖြစ်ပေမယ့် ကလေးလေးကို မွတ်စလင်မ်အဖြစ်နဲ့ပဲ မွေးမြူ ခဲ့ပြီး သူသိတဲ့ မွတ်စ်လင်မ်စာရေးတစ်ယောက်ဆီမှာ ကုရ်အာန်ဖတ်တတ်ဖို့နဲ့ နေ့စဉ်နမာဇ်ဝတ်ပြုဖို့ကို သင်ကြားစေခဲ့ပါတယ်။
သူဟာ သာမန်လက်လုပ်လက်စားတစ်ယောက်ဖြစ်ပေမယ့် ကလေးရဲ့ပညာရေးအတွက် ကုန်ကျခံပြီး ကျောင်းထားပေးခဲ့ပါတယ်။ တစ်အိမ်ထဲမှာ ဟိန္ဒုနဲ့ မွတ်စလင်မ် သားအဖနှစ်ဦးရဲ့ ဆက်ဆံရေးဟာ အလွန်ခိုင်မာလှပခဲ့ပြီး တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦးအလွန် ချစ်ခင်ခဲ့ကြပါတယ်။
ငါးနှစ်ခန့်အကြာ တစ်ရက်မှာ သူတို့သားအဖရဲ့ နွေးထွေးနေတဲ့ မိသားစုထဲကို ကြမ္မာဆိုးဝင်ရောက်လာပါတော့တယ်။ သူတို့သားအဖရဲ့ ထူးခြားတဲ့ဆက်ဆံရေးကို သတိပြုမိလိို့ ဒေသမီဒီယာတစ်ခုက လာရောက်အင်တာဗျူးလုပ်ခဲ့ပါတယ်။ TV မှာထုတ်လွင့်တဲ့ အင်တာဗျုးမှာ ကလေးလေးရဲ့ ငယ်စဉ်က ပုံတစ်ပုံကို အိုက်ကုထုတ်ပြခဲ့ရာက ကလေးရဲ့မိခင်အရင်းဖြစ်သူက တွေ့ရှိမှတ်မိပြီး ရောက်လာပါတော့တယ်။
မိခင်အရင်းရောက်လာချိန်မှာတော့ သူနဲ့ သံယောဇဉ်အလွန်ဖြစ်နေတဲ့ ကလေးကို ပြန်ပေးဖို့ အိုက်ကုက ငြင်းဆန်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့် မိခင်ရင်းဖြစ်သူ ရှာနဇ်ဘေဂမ်(Shahnaz Begum)က တရားရုံးမှာ ကလေးပြန်ရလိုမှုနဲ့ တရားစွဲဆိုခဲ့ပါတယ်။ တရားရုံးက နှစ်ဖက်ကြားနာစစ်ဆေးပြီး လောလောဆယ်အမှုရင်ဆိုင်နေစဉ်အတွင်း ကလေးကိုဘယ်သူက ခေါ်ထားမလဲဆိုတာနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး ကြားဖြတ်အမိန့်တစ်ခုကိုစီရင်ခဲ့ပါတယ်။ မိခင်ဖြစ်သူရဲ့ ရှေ့နေတင်ပြတဲ့ မွတ်စလင်မ် မိဘနှစ်ဦးက မွေးလာတဲ့ကလေးကို ဟိန္ဒူအိမ်မှာ နေစေခြင်းဟာ လူမှုရေးပြဿနာတွေရှုတ်ထွေးပေါ်ပေါက်နိင်တယ်ဆိုတဲ့ အဆိုကို တရားသူကြီးဖြစ်သူ ဘာကတ်အလီဇိုက်ဒီ (Justice Barkat Ali Zaidi) က ပယ်ချခဲ့ပြီး အိန္ဒိယနိင်ငံဟာ ဘာသာရေးကို အခြေခံတဲ့နိင်ငံမဟုတ်ပဲ လွတ်လပ်စွာကိုးကွယ်ခွင့်ကို ပြုထားတဲ့နိင်ငံဖြစ်လို့ ဘာသာရေးကို အခြေခံတဲ့ စိုးရိမ်မှုကို တရားရုံးက လက်ခံမပေးနိင်ကြောင်း ပြောကြားခဲ့ပြီး ကလေးကို လောလောဆယ် မွေးစားထားတဲ့ အိုက်ကုရဲ့ နေအိမ်မှာ ဆက်လက်နေထိုင်ခွင့်ပြုခဲ့ပြီး ကလေးမိခင်ရဲ့ DNAစစ်ဆေးဖို့ အမိန့်ချမှတ်ခဲ့ပါတယ်။
ကလေးမိခင်ရဲ့ ကလေးကို သူ့ဆိုင်မှာ အလုပ်ခို်င်းဖို့ခေါ်ထားခြင်းဖြစ်ကြောင်း စွတ်စွဲမှုကို အိုက်ကုဟာ ကလေးရဲ့ ပညာရေးမှတ်တမ်းတွေနဲ့ အမှတ်စာရင်းတွေ တရားရုံးမှာတင်ပြပြီး ချေပနိင်ခဲ့ပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာခဲ့တဲ့ အမှုဖြစ်နေစဉ်အတွင်းမှာ သူ့ရဲ့စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာကောင်းတဲ့ ဇတ်လမ်းတစ်ချို့ကို မီဒီယာတွေက ဖော်ပြခဲ့ကြပါတယ်။ သူဟာ ကလေးလေးကို မွေးစားနိင်ဖို့်အတွက် အိမ်ထောင်ပြုမယ့် အစီအစဉ်ကို လက်လွတ်ခဲ့တယ်လို့ဆိုပါတယ်။ သူလက်ထပ်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားတဲ့ ကောင်မလေးက မွတ်စလင်မ်ကလေးတစ်ယောက်မွေးစားတာကို သဘောမတူလို့ သူနဲ့လက်ထပ်ဖို့ငြင်းဆန်ခဲ့တယ်လို့ဆိုပါတယ်။
တရားရင်ဆိုင်နေစဉ်တစ်ရက်မှာ အိုက်ကုဟာ သူ့ဘဝနောက်ကြောင်းကို အခုလို မီဒီယာတွေကို ရင်ဖွင့်ပြောကြားခဲ့ပါတယ် ""ကျနော်ဟာ ကြင်နာတတ်တဲ့ မွတ်စ်လင်မ်တစ်ယောက်လက်ထဲမှာ မွေးစားခံပြီး ကြီးပြင်းလာတဲ့ ဟိန္ဒူတစ်ယောက်ပါ။ ကျနော်အက္ကဘရ်ကို တွေ့တဲ့အချိန် သူတို့လူတွေဆီက ရခဲ့တဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ အကြင်နာတွေကို ပြန်ပေးဖို့ချိန်ခါရောက်ပြီလို့ ကျနော့ကို ဘုရားသခင်ကပြောသလိုပါပဲ။ ကျနော်ဟာ ဘယ်တုန်းကမှ ဘာသာပြောင်းဖို့ ဖိအားပေးမခံခဲ့ရပါဘူး။ သူတို့ဆီက ပညာရေးရယ် အုပ်ထိမ်းမှုတွေကို ကောင်းကောင်းရခဲ့ပါတယ်။ ဒီကလေးကို သူ့ဘာသာထဲမှာပဲ နေစေပြီး ပြုစုပြိုးထောင်ပေးဖို့ဟာ ကျနော့ရဲ့တာဝန်ပါပဲ"" လို့ဆိုပါတယ်။
ဗဟိုတရားရုံးထိရောက်ခဲ့ပြီး နှစ်ကာလရှည်လျားတဲ့ အမှုစစ်ဆေးမှုတွေအပြီးမှာတော့ တရားသူကြီးတွေက မိခင်ဖြစ်သူဟာ ကလေးပျောက်ဆုံးစဉ်မှာ တိုင်ချက်မဖွင့်ခဲ့တာရယ်၊ အို်က်ကုဟာ ကလေးကို ကျောင်းအပ်စဉ်မှာ သူ့မူရင်းနာမည်ကိုတောင် မပြောင်းပဲ အက္ကဘရ်လို့ မှတ်ပုံတင်ခဲ့တာရယ်၊ ကလေးကို ပညာရေးလုံလောက်စွာသင်ပေးထားတဲ့အပြင် ကလေးရဲ့ ဘာသာရေးပညာပါ သင်ကြားပေးထားတာရယ်၊ နှစ်ကာလကြာစွာ ကလေးဟာ အိုက်ကုဆီမှာနေထိုင်ပျော်ရွင်နေတယ်ဆိုတဲ့ အချက်ရယ်၊ ကလေးငယ်ကိုယ်တိုင်က အိုက်ကုဆီမှာပဲ ဆက်နေချင်တယ်လို့ တရားရုံးမှာ ထွက်ဆိုခဲ့တာတွေကို ထောက်ထားပြီး ကလေးမိခင်က မိခင်အရင်းဖြစ်ကြောင်း သက်သေထူနိင်ပေမယ့် ကလေးဆန္ဒနဲ့ ဆန့်ကျင်ပြီး မိခင်ဆီပြန်အပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ရန်တရားရုံးက ငြင်းဆန်ခဲ့ပါတယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ ဗဟိုတရားရုံးတရားသူကြီးတွေက အက္ကဘရ်ကို အသက်ဆယ်ရှစ်နှစ်ပြည့်သည်အထိ အိုက်ကုဆီမှာသာ ဆက်နေခွင့်ပြုခဲ့ပြီး နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်(မေလမှ ဂျုလိုင်လ) အထိ မိခင်အိမ်မှာ သွားရောက်နေထိုင်စေရန်နဲ့ အရွယ်ရောက်လာတဲ့ အချိန်မှာတော့ မိခင်နဲ့ မွေးစားဖခင် သူကြိုက်နှစ်သက်ရာ ရွေးချယ်ဖို့ အမိန့်ချမှတ်ခဲ့ပါတယ်။
လူသားဆန်မှုကို ဘာသာတရားထက်ရော၊ သွေးသားတော်စပ်မှုထက်ပါ ဦးစားပေးဆုံးဖြတ်ခဲ့တဲ့ တရားရုံးဆုံးဖြတ်ချက်ဖြစ်ပါတယ်။
https://thelogicalindian.com/…/this-man-from-lucknow-prove…/
http://archive.indianexpress.com/…/aiku---akbar-two…/831716/
http://www.firstpost.com/…/rare-custody-ruling-against-moth…
Credit:ကျော်သူဝင်း

Admin Unknown

ApannPyay Website ေပၚတြင္ ေဖာ္ျပတင္ဆက္ေသာ သတင္း၊ ေဆာင္းပါး၊ ဗဟုသုတမ်ားကို မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆို ခြင့္ေတာင္းခံစရာမလိုပဲ မူလ Credit မပါေသာ ပို႔စ္မ်ာကို Credit-ApannPyay ေပးၿပီး ျပန္လည္ကူးယူ မွ်ေ၀ေဖာ္ျပႏိုင္ပါသည္။