သိုက္အိမ္ေလလား၊ တိုက္အိမ္လား ?

က်ြန္ေတာ္တို့က မႏၱေလးမွာေမြး၊ မႏၱေလးမွာၾကီး(အသက္ကိုေၿပာပါတယ္)၊ မႏၱေလးမွာပဲ ခုခ်ိန္ထိေနေနၾကတာဗ်။ ကဲပါ…. က်ြန္ေတာ့္ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ က်ြန္ေတာ့္အသိအက်ြမ္းေတြနဲ့ ပရေလာကသားေတြ ဘယ္လိုဘယ္ပံု ၾကံဳဆံုခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ လိုရင္းကိုပဲ ဆက္ေၿပာေတာ့မယ္။ ဒီလိုဗ်…ဒီလို။(၁၉၉၈)ခုႏွစ္ေလာက္မွာ က်ြန္ေတာ္တို့မိသားစု မႏၱေလးၿမို့က ရပ္ကြက္တခုကို ေၿပာင္းၿပီး အိမ္တလံုးေဆာက္ေနၾကပါေရာ။ ရပ္ကြက္နာမည္ေတာ့ ထည့္မေၿပာေတာ့ပါဘူးေနာ္။ က်ြန္ေတာ္တို့ေၿပာင္းေနတဲ့ အိမ္ရဲ့ေဘးနားမွာ ေပေလးဆယ္ေပေၿခာက္ဆယ္ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိမယ့္ တိုက္ပုေလးတလံုးရွိေလရဲ့။တုိက္ပံုစံေလးက တစ္ထပ္ဆိုေပမယ့္ ေနာက္ဖက္မွာက်ေတာ့ ႏွစ္ထပ္ပံုစံျဖစ္သြားတယ္ဗ်။ ႏွစ္ထပ္ဆိုတာက အေပၚကေရစင္နဲ ့စတိုခန္းပံုေပါ့။အဲ့တိုက္ေလးရဲ့ေက်ာဖက္မွာလဲ ႏြယ္ပင္ေတြကေထာင္တတ္ေနတယ္။ ႏြယ္ေတြကလည္း သန္လိုက္တာမ်ား ေရစင္ေပၚထိေတာင္ေရာက္တယ္။ တိုက္ပံုစံကတစ္ထပ္တည္း။ ၿပီးေတာ ့ေရွ ့မွာအုတ္ခင္းထားတဲ ့တလင္းၾကီးရွိေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကတည္းက အိမ္အသစ္(အခုေနေနတဲ့အိမ္ေပါ့)ေဆာက္တဲ့ဆီကို လိုက္သြားတိုင္း အဲ့အိမ္ကိုၾကည့္လိုက္မိတာနဲ့တင္ စိတ္ထဲမွာ မသိုးမသန့္ၿဖစ္လာမိတာကေတာ ့အမွန္ပဲ။ အေမ့ကိုလည္း”ေမေမ အဲ့အိမ္ၾကီးက တစ္မ်ိဳးၾကီးေနာ္….”လို ့ေျပာေတာ့ အေမက လည္း”စိတ္ထင္လို ့ပါလို ့သားရယ္ “လို ့ပဲျပန္ႏွစ္သိမ္ ့ပါတယ္။အဲ့ဒီအိမ္ကလည္း ဘယ္ေသာအခါမွ ပိုင္ရွင္ၿမဲတယ္လို့လည္း မရွိဘူး။ အၿမဲတမ္းလိုလို အိမ္ပိုင္ရွင္ တေယာက္ၿပီး တေယာက္ေၿပာင္းေနတာ။ ၿပီးေတာ့ အိမ္ပိုင္ရွင္ေတြကလည္း အတည္တက်မေနၾကဘူး။ အိမ္မွာ မေနတဲ့ အခ်ိန္က ပိုမ်ားတယ္လို့ေတာင္ ေၿပာရေလမလားပဲ။ က်ြန္ေတာ္တို့ အဲ့ဒီအိမ္သစ္ကို စေၿပာင္းတဲ့အခ်ိန္တုန္းက အဲ့ဒီတထပ္တိုက္ေလးရဲ့ ပိုင္ရွင္ေတြက ဆရာဝန္လင္မယားတဲ့။ မနက္ပိုင္းအခ်ိန္ေတြဆိုရင္ သူတို့လင္မယား အိမ္မွာေနတယ္လို့ကို တခါမွ မၿမင္မိပါဘူးဗ်ာ။ အိမ္ပိုင္ရွင္ဆရာဝန္လင္မယားက မနက္ပိုင္းေတြဆိုရင္ အိမ္မွာေတြ့ရတယ္လို့ကို မရွိပါဘူး။ အိမ္မွာအေစာင့္သေဘာမ်ိဳးနဲ့ အန္တီၾကီးတေယာက္ကို ေခၚထားတာေတာ့ေတြ့မိသား။ ၿခံခ်င္းကပ္ၿဖစ္ေနေတာ့လည္း တေယာက္နဲ့တေယာက္ မ်က္မွန္းတန္းမိရာကေန က်ြန္ေတာ့္အေမနဲ့ အဲ့ဒီဆရာဝန္လင္မယားတိုက္မွာေနတဲ့ အိ္မ္ေစာင့္အန္တီၾကီးနဲ့က နည္းနည္းရင္းႏွီးလာၾကေရာဆိုပါေတာ့။
က်ြန္ေတာ္တို့အိမ္ကိုေဆာက္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာင္ၿပီးလုၿပီးခင္ၿဖစ္ေနၿပီး အိမ္မွာမီးၾကိဳးေတြသြယ္ဖို့ေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ကိုေရာက္လာတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ က်ြန္ေတာ္တို့အိမ္ကို ကၽြန္ေတာ့္အစ္မဝမ္းကြဲတေယာက္ လာလည္ရင္းနဲ့ အိမ္မွာ ညအိပ္တယ္ဗ်။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက သူက ငါးတန္းေက်ာင္းသူဆိုေတာ့ ကေလးအရြယ္လို့ေၿပာရမွာပဲ။ က်ြန္ေတာ့္အစ္မေရာက္လာၿပီးရက္သိပ္မၾကာခင္မွာ ေဘးအိမ္မွာ အိမ္ေစာင့္ေနေပးတဲ့ အန္တီၾကီးက က်ြန္ေတာ့္အေမကို ဘာေၿပာလဲဆိုေတာ့” ညီမရယ္..အစ္မတို့အခုေနတဲ့ အိမ္ၾကီးက တမ်ိဳးပဲ” တဲ့။က်ြန္ေတာ့္အေမကလည္း ခုမွ ဒီရပ္ကြက္ထဲကိုေၿပာင္းလာဖို့ၿပင္ေနတုန္းဆိုေတာ့ ဒီရပ္ကြက္ထဲက အေၾကာင္းအရာေတြကို ေသခ်ာမသိေသးဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ အဲ့ဒီအန္တီၾကီးကို ” အစ္မတေယာက္တည္းေနရတာ ပ်င္းေနရင္ ညီမတို့အိမ္ဘက္ကို လာလည္ပါလား ” ဆိုၿပီးေတာ့ ၿပန္ေၿပာလိုက္ပါေသးတယ္။ စကားတခြန္းစ ႏွစ္ခြန္းစဆက္ေၿပာၾကၿပီး ခဏေနေတာ့ အန္တီၾကီးလည္း သူေနတဲ့အိမ္ထဲကို ၿပန္ဝင္သြားတယ္။အန္တီၾကီးၿပန္သြားၿပီး ခဏေလာက္ၾကာေတာ့ က်ြန္ေတာ့္အေမက သူ့တူမ(က်ြန္ေတာ့္ဝမ္းကြဲအစ္မ)ကို”ဟိုဘက္အိမ္က အန္တီၾကီးပ်င္းေနဦးမယ္.. စကားေလးဘာေလးသြားေျပာရင္း အလည္သြားလိုက္ဦး” တဲ့။ အဲ့ဒီအန္တီၾကီးကလည္း ကၽြန္ေတာ့အစ္မကို အေတာ္ေလး ခ်စ္မွန္းလည္း အေမက သိတာကိုး။ အေမက က်ြန္ေတာ့္ကိုေတာ့လိုက္သြားလို့လည္း မေၿပာဘူးဗ်။ နဂိုကတည္းက အဲ့ဒီအိမ္ကိုၾကည့္ၿပီး က်ြန္ေတာ္သေဘာမက်မွန္း သိေနလို့လားေတာ့ မေၿပာတတ္ဘူး။က်ြန္ေတာ့္အစ္မကလည္း အေမက ႏွစ္ခါမေၿပာလိုက္ရဘူး။ ခဏေလာက္ေနေတာ့ အဲ့ဒီအန္တီၾကီးဆီကို သြားလည္ေရာ။ဟိုဘက္အိ္မ္ထဲကို က်ြန္ေတာ့္အစ္မေရာက္သြားေတာ့ အန္တီၾကီးကလည္း အိမ္မွာရွိတဲ့မုန့္ေလးေတြခ်ေက်ြး၊ က်ြန္ေတာ့္အစ္မကလည္းကေလးဆိုေတာ့ တြတ္တီးတြတ္တာစကားေတြေၿပာနဲ့ ဟုတ္ေနၾကတာ။ သူမ်ားအိမ္က ေက်ြးတာေတြ တၿဖဲႏွစ္ၿဖဲစားေသာက္လို့လည္းၿပီးေရာ က်ြန္ေတာ့္အစ္မ ရွဴရွဴးေပါက္ခ်င္လာေတာ့တာပဲ။ ဇာတ္လမ္းက အဲ့ဒီမွာ စေတာ့တာပဲဗ်ိဳ့။ ကၽြန္ေတာ့္အစ္မက အေပါ့သြားခ်င္တယ္ဆိုၿပီး အန္တီ့ ကိုေျပာေတာ့ အန္တီၾကီးက ေနာက္ဖက္မွာေကြ ့လိုက္ရင္အိမ္သာရွိတယ္လို့ ညွြန္းေပးလိုက္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္မလိုက္သြားပဲနဲ့ အိမ္ေရွ့ခန္းမွာက်န္ေနခဲ့တယ္။ က်ြန္ေတာ့္အစ္မခမ်ာလည္း ကိစၥက ထိပ္ဝေရာက္ေနေတာ့ အန္တီၾကီးညွြန္လိုက္တဲ့ အိမ္သာရွိရာကို လိမ္က်စ္လိမ္က်စ္နဲ့ ခ်ီတက္သြားတာေပါ့။ အိမ္ေနာက္ဘက္ကို ဝင္သြားရင္းနဲ့ မ်က္စိက ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို စပ္စုၾကည့္ေတာ့ အိမ္သာသြားတဲ ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာအခန္းေလးေတြ ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အစ္မက လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ့ တံခါးဖြင့္ထားတဲ့ အခန္းေတြထဲကို အမွတ္မထင္မ်က္စိကစားမိေတာ့ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ သူ ့ထက္တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ငယ္မယ့္ကေလးေလးႏွစ္ေယာက္ ေဆာ့ေနတာကို သြားေတြ့ေရာ။
အဲ့ဒါနဲ ့သူ လည္း အဲ့ဒီကေလးႏွစ္ေကာင္ကို ၾကည့္ပီးေတာ့ရီျပလိုက္တယ္။ ဟိုကေလးႏွစ္ေကာင္ကလည္း သူ့ကုိၿပန္ရီၿပတယ္။ သူလည္းရွဴရွဴးေပါက္ခ်င္ေနတာေၾကာင့့္ အိမ္သာရွိတဲ့ဘက္ကို ဆက္ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ့ေဘးကအခန္းမွာ ခ်ိတ္ထဘီ နဲ ့ရင္ဖုံးအက်ီၤဝတ္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးၾကီးတေယာက္ သတင္းစာဖတ္ေနတာကို သြားေတြ့ၿပန္ေရာ။ က်ြန္ေတာ့္အစ္မၿပန္ေၿပာပံုအရဆိုရင္ သူလည္းအဲ့ဒီသတင္းစာဖတ္ေနတဲ့ အန္တီၾကီးကို အဲ့ဒီအိမ္မွာတခါမွ မၿမင္မိပါဘူးလို့ေတာ့ စိတ္ကထင္သားတဲ့။ အဲ့ဒီလိုနဲ့ သူလည္းအိမ္သာထဲဝင္ၿပီးသူ့ကိစၥရွင္းၿပီးသြားလို့ အိမ္ေရွ့ကိုၿပန္ထြက္လာေတာ့ ဟိုခေလးႏွစ္ေကာင္ရွိတဲ့ အခန္းကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္။ အဲ့ဒီကေလးႏွစ္ေကာင္ကလည္း ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ့ ေဆာ့ေနၾကတုန္းပဲတဲ့။ က်ြန္ေတာ့္အစ္မကလည္း မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ အဲ့ဒီခေလးႏွစ္ေကာင္ဆီသြားၿပီး သူပါေရာၿပီး ဆတ္စလူးစိန္ပါေလေရာ။ တခုေတာ့ ထူးဆန္းတယ္။ အဲ့ဒီခေလးႏွစ္ေကာင္လံုးက က်ြန္ေတာ့္အစ္မကို စကားလံုးဝမေၿပာဘူးေနာ္။ တခြန္းဆို တခြန္းမွ ေမးထူးေခၚေၿပာမလုပ္ၾကတာတဲ့။ ေဆာ့ေနရင္းနဲ့ သူတို့သေဘာက်ရင္ေတာ့ အသံထြက္ၿပီး ရယ္တယ္။ က်ြန္ေတာ့္အစ္မလည္း ေဆာ့လို့ေမာလာေတာ့မွ အိမ္ေရွ့ကိုၿပန္ထြက္လာၿပီး အိမ္ေစာင့္တဲ့ အန္တီၾကီးကို စကားသြားေၿပာတယ္။အိမ္ေရွ့ေရာက္ေတာ့ အန္တီၾကီးက က်ြန္ေတာ့္အစ္မကို” သမီး ee ပါေနတာလား?? အိမ္သာသြားတာ ၾကာလိုက္တာ…လက္ကိုေရာ ဆပ္ၿပာနဲ့ ေသခ်ာေဆးခဲ့ရဲ့လား??? လို့ ေမးေတာ့ က်ြန္ေတာ့္အစ္မက…”မဟုတ္ပါဘူး အန္တီ သမီး အန္ တီ ့ကေလးေတြနဲ ့ခဏေဆာ့ေနတာ အန္တီ့ ကေလးေတြက သမီးကိုစကားလည္း ျပန္မေျပာၾကဘူး၊အန္တီ့ ညီမကေတာ ့သတင္းစာဖတ္ေနတယ္” လို ့လည္းေျပာလိုက္ေရာ အိမ္ေစာင့္အန္တီၾကီး မ်က္လံုးျပဴးသြားၿပီး သူ့ပါးစပ္ကေန ဟမ္ ဆိုတဲ ့စကားသံတသံပဲ ထြက္လာတယ္။ ၿပီးတာနဲ ့ကၽြန္ေတာ ့အစ္မကို လက္ဆြဲေခၚပီး ကၽြန္ေတာ္တို ့အိမ္ကိုေျပးခ်လာေတာ့တာပဲ။ကၽြန္ေတာ ့အစ္မကလည္း ခေလးဆိုေတာ့ ဘာမွန္းညာမွန္းလည္း နားမလည္ဘူး။ အူေၾကာင္ေၾကာင္မ်က္ႏွာေပးနဲ့ အန္တီၾကီးဆြဲေခၚတဲ့အတိုင္း အိမ္ကို ၿပန္လိုက္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့အိမ္ကိုေရာက္ေတာ ့အေမ ကဘာျဖစ္လာတာလဲေမးေတာ ့တန္းမေျဖနိူင္ရွာဘူး။ ယပ္ေတာင္ေတြဘာေတြခပ္ၿပီးမွ သူတို့အိမ္မွာ က်ြန္ေတာ့္အစ္မ ဘယ္လိုေတြ ့ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း၊ သူ ့မွာကေလးလည္းမရွိေၾကာင္း၊ ညီမလည္းမရွိေၾကာင္း….. အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။အဲ့ဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့အစ္မေရာ၊ က်ြန္ေတာ့္အေမပါ လန္ ့ၿဖန့္ကုန္ၾကတာ။ ဟိုအန္တီၾကီးခမ်ာလည္း အဲ့ေန ့တစ္ေန ကုန္လို့ ညေရာက္တဲ့အခ်ိန္အထိ ဆရာ၀န္လင္မယားျပန္လာတာေတာင္မွ အဲ့ဒီဘက္အိမ္ကို ၿပန္မအိပ္ရဲရွာေတာ့ဘူး။က်ြန္ေတာ္တို့အိမ္မွာပဲ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ့ တညအိပ္သြားၿပီး မနက္မိုးလင္းတာနဲ့ သူ့ေဆြမ်ိဳးေတြဆီ တန္းၿပီး ၿပန္သြားပါေလေရာ။ ဆရာဝန္လင္မယားလည္း ဘုမသိဘမသိနဲ့ နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ၿဖစ္ၿပီး က်န္ခဲ့ေတာ့တာပါပဲ။
ဇာတ္လမ္းကဒီေလာက္နဲ့တင္မၿပီးႏိုင္ေသးဘူး။ ေၿပာစရာ က်န္ေနေသးတယ္။ အဲ့အိမ္ရဲ ့ေနာက္ဖက္မွာက ေၿမကြက္လပ္ၾကီးအလြတ္ၾကီးရွိၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီေၿမကြက္အလြတ္ေဘးမွာေတာ့ အိမ္ေတြရွိတယ္။
အဲ့ဒီအိမ္ေတြထဲမွာမွ က်ြန္ေတာ္တို့အိမ္ရဲ့ေနာက္ေဖးအိမ္က စပရိန္ေတြလုပ္တဲ့လုပ္ငန္းလုပ္တယ္။ အခုေတာ့ ေၿပာင္းသြားၾကပါၿပီ။သူတို့က အဲ့ဒီစပရိန္လုပ္ငန္းကို မိသားစုလိုက္လုပ္ၾကတာဗ်။ တေန့ေတာ့ ေန့ခင္းဘက္ၾကီး ေန့လည္စားစားတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို့မိသားစုထဲကအမ်ိဳးသားတေယာက္ ဆရာဝန္လင္မယားရဲ့တိုက္အေနာက္ဖက္က ေၿမကြက္ထဲမွာ ထမင္းမစားေသးပဲ ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ့ အလုပ္လုပ္ေနရင္းကေန ဆရာဝန္လင္မယားေနတဲ့တိုက္ရဲ့ ေနာက္ေက်ာဖက္က ႏြယ္ပင္ေတြဆီကို သြားၾကည့္မိတယ္။ သူၾကည့္မိတဲ့ေနရာက အိမ္သာတည့္တည့္ကို သြားၾကည့္မိလိုက္တာ။ တခ်ိဳ့နယ္က အိမ္သာေတြမွာ ေလဝင္ေပါက္သေဘာမ်ိဳး အုတ္နီခဲေတြလွပ္ထားသလိုမ်ိဳး ေဖာက္ထားတဲ့ အေပါက္ေလးေတြရွိတတ္ပါေရာလား။အဲ့ဒီတိုက္ကအိမ္သာမွာလည္း အဲ့လိုအေပါက္ေလးရွိတယ္။ သူၾကည့္ေနတုန္းအခ်ိန္မွာတင္ အဲ့ဒီအိမ္သာေလဝင္ေပါက္ထဲကေန လက္ငါးေခ်ာင္းထြက္လာၿပီး သူ့ကို တာ့တာၿပသလိုလို၊ ခ်ဲဂဏန္းေပးသလိုလိုေထာင္ၿပလိုက္တာလည္း ၿမင္လိုက္ရေရာ…”ေအာင္မေလးဗ်” လို့ေခၚၿပီး သူတို့အိမ္ထဲကို လံုးေနေအာင္ ဝင္ေၿပးသြားလိုက္တာမ်ားဗ်ာ အေနာက္ကေန ဟစ္တလာ လိုက္လာလို့ ေၿပးလာသလားမွတ္ရေလာက္တယ္။အဲ့ဒီအိမ္ထဲမွာ ခေလးႏွစ္ေကာင္နဲ့ေတြ့လာတဲ့ က်ြန္ေတာ့္အစ္မရဲ့ အစ္ကိုအရင္းလည္း တခါၾကံဳလိုက္ရပါေသးတယ္။သူၾကံဳလိုက္ရတာကေတာ့ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ေလာက္တုန္းကဗ်။ အဲ့ဒီတုန္းက ညဘက္ၾကီး သူအရက္မူးၿပီး က်ြန္ေတာ္တို့အိမ္ကို ေရာက္ခ်လာတယ္။ သူေမာ့လာတဲ့အရွိန္နဲ့ဆိုေတာ့ ရွဴရွဴးဖလားဝါးမယ္ဆိုၿပီး အိမ္သာနားကို သြားေရာ။(သူတို့ေမာင္ႏွမေတြက သူမ်ားအိမ္ေရာက္လာရင္ အိမ္သာဝင္တတ္တဲ့ အက်င့္မ်ားရွိလားမေၿပာတတ္ပါဘူး။)ေယာက်္ားေလးဆိုေတာ့ အိမ္သာထဲမဝင္ေတာ့ပဲ ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းစဥ္ကိုလိုက္ၿပီး ပန္းေတာ့တာပဲ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ သူ့ေဘးဘယ္ညာကို ၾကည့္မိရင္းက ေဘးအိမ္ရဲ့ေခါင္မိုးေပၚကို အၾကည့္ေရာက္သြားေတာ့ ဘာသြားေတြ့တယ္မွတ္တုန္း။ ေခါင္မိုးေပၚကေန လူလံုးမသဲမကြဲနဲ့ မည္းမည္းအရိပ္ၾကီးတခု သူရွိတဲ့ဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး ခုန္ဆြခုန္ဆြ လုပ္ၿပေနတာသြားေတြ့တာ။ က်ြန္ေတာ့္အစ္ကိုက နဂိုကတည္းက မေၾကာက္တတ္တဲ့အၿပင္ အရက္ကလည္း မူးေနေသးေတာ့ ေမတၱာပို့ေပးလိုက္တယ္။ အရက္သမားေမတၱာကို ေခါင္မိုးေပၚကပုဂၢိဳလ္က ဘယ္လိုခံယူေလသလဲေတာ့ က်ြန္ေတာ္လည္း မသိဘူး။ သူ့ပါးစပ္က ရြတ္လို့လည္းၿပီးေရာ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြားပါေလေရာတဲ့ဗ်ိဳ့။ကၽြန္ေတာ္တို့ အမ်ိဳးထဲမွာ ဦးဇင္း ဦးသုန္ဆိုတာ ရွိတယ္ဗ်။ ဘြဲ ့နာမည္ကေတာ ့သုႏၷရပါ။ သူကငယ္ငယ္တုန္းက အရမ္းဆိုးတာ။အရက္လည္း အရမ္းေသာက္တာေလ။ မိန္းမရၿပီးကေလးႏွစ္ေယာက္ရတဲ့အခ်ိန္အထိကို ဆုိးတုန္း။ေပတုန္း။ အဲ့ဒါနဲ ့သူ ့ကို ဦးဇင္း၀တ္ေပးမွပဲျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ၀တ္ေပးလိုက္တာ ရာသက္ပန္ျဖစ္သြားတယ္ဆိုပါေတာ့။မႏွိဳင္းစေကာင္းႏွိဳင္းစေကာင္း အဂၤုလိမာလ ကိုယ္ေတာ္တို့လို လူစားမ်ိဳးထင္ပါ့။ သူသာသနာ့ေဘာင္ဝင္သြားၿပီးေနာက္ပိုင္း က်ြန္ေတာ္တို့အိမ္ကို ၾကြလာေတာ့ မိန့္သြားတာက အဲ့ဒီအိမ္ဘက္မွာ သိုက္နန္းရွိသတဲ့ဗ်။ အဲ့ဒါေၾကာင့္မို့လို့လည္း လူေတြမေနနိုင္တာတဲ့။ ေနာက္ၿပီး သူတို့ရွိေနမွန္းကိုလည္း လူေတြသိေအာင္ ၿပၾကတာတဲ့။ ဟုတ္မယ္ဆိုရင္လည္း ဟုတ္ေလာက္ပါတယ္ေလ။ အဲ့ဒီအိမ္ကိုေၿပာင္းလာတ့ဲ မိသားစုေတြလည္း အဲ့ဒီအိမ္မွာ မေနႏိုင္ၾကဘူး။ ေၿခာက္လွန့္လို့ မေနႏိုင္ၾကတာထက္ ကံၾကမၼာေၾကာင့္မေနၿဖစ္တဲ့ပံုစံအေနအထားမ်ိဳးနဲ့ အဲ့ဒီအိမ္မွာမေနအားၾကတာ။ဒီလိုနဲ့ ေႏြရာသီေရာက္စၿပဳလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္တမ်ိဳးၾကံဳၾကရၿပန္ပါေရာ။ အိမ္မွာေနတဲ့ က်ြန္ေတာ့္ဦးေလးတေယာက္ကို အိပ္မက္ထဲမွာ “ငါတို့ ညညဆို ေရဆာလို့ ေရေလးစီစဥ္ေပးပါ “ဆိုၿပီး လာေၿပာသတဲ့။မနက္မိုးလင္းေတာ့ အိမ္ကလူေတြကို အသိေပးၿပီး ေရအိုးတလံုးမွာ ေရၿဖည့္ၿပီး က်ြန္ေတာ္တို့အိမ္နဲ့ သူတို့အိမ္ၾကားက အုတ္တံတိုင္းေပၚမွာ တင္ထားေပးလိုက္တယ္။ လူၾကီးေတြလုပ္ေနတာကို ေဘးကေနၾကည့္ေနရတဲ့ က်ြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ အဲ့ဒီအိုးထဲကို အရက္ခပ္ၿပင္းၿပင္း ႏွစ္ပုလင္းေလာက္သြားထည့္ပစ္လိုက္ခ်င္တာ။ သိုက္ကပုဂၢိဳလ္ေတြအရက္မူးလာရင္ ဘယ္လိုမ်ားေနမွာပါလိမ့္ဆိုတာ သိခ်င္လို့ေလ။ လုပ္ေတာ့ မလုပ္ၿဖစ္လိုက္ပါဘူး။ အဲ့လိုမလုပ္ၿဖစ္လိုက္တာကပဲ က်ြန္ေတာ့္အတြက္ခပ္ေကာင္းေကာင္းၿဖစ္သြားတယ္။ ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ ညဘက္ေတြဆိုရင္ က်ြန္ေတာ္တို့အိမ္ႏွစ္လံုးၾကား အုတ္တံတိုင္းေပၚက ေရအိုးဆီကေန တဂ်စ္ဂ်စ္နဲ့ ေရခပ္ေသာက္တဲ့အသံေတြၾကားရၿပီး သြားၾကည့္လိုက္ၿပန္ရင္ ဘာမွမရွိဘူးဗ်။ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ရင္လည္း အသံကတိတ္သြားတတ္တာ။ ၿပီးေတာ့ ေရအိုးကလည္းေပါက္မေနပဲနဲ့ အၿပည့္ၿဖည့္ထားတဲ့ဟာ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ အိုးထဲမွာေရမရွိေတာ့ဘူး။ က်ြန္ေတာ္တို့ မႏၱေလးမွာ ေႏြရာသီဘယ္ေလာက္ပဲပူပူ ေရအိုးထဲမွာ အၿပည့္ၿဖည့္ထားတဲ့ေရက အိုးမေပါက္၊ ခပ္မေသာက္ပဲ အေငြ့ၿပန္တာနဲ့တင္ ႏွစ္ရက္အတြင္း ကုန္ႏိုင္ပါ့မလား စဥ္းစားစရာပဲ။ ဘယ္သူကေရာ အုတ္တံတိုင္းေပၚတင္ထားတဲ့ ေရအိုးကေရကို အပင္ပမ္းခံ၊ ညအိပ္ေရးပ်က္ခံၿပီး ညတိုင္းလာေသာက္မွာတုန္းဗ်ာ။က်ြန္ေတာ္ေၿပာခ်င္တာေတြလည္း ကုန္သေလာက္ေတာ့ ရွိၿပီ။ က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲ့ဒီအိမ္နဲ့ ပတ္သက္ၿပီး ခုထိ ထူးထူးဆန္းဆန္းဘာမွေတာ့ ကိုယ္တိုင္မၾကံဳဖူးေသးသလို ၾကံဳလည္း ၾကံဳခ်င္ပါဘူး။ ငယ္ငယ္ေလးတည္းက က်ဴရွင္ကေန အိမ္ၿပန္လာတဲ့အခါေတြက်ရင္ အဲ့ဒီအိမ္ကို မၾကည့္ရဲခဲ့တာ ခုခ်ိန္ထိပါပဲ။ စာရိုက္ေနရင္းနဲ့ေတာင္ ၾကက္သီးထမိတယ္။ညဥ့္နက္လာေလေလ ကိုယ့္အိမ္ထဲကို ၿမန္ၿမန္ဆန္ဆန္ တန္းေနေအာင္ဝင္တတ္တဲ့ အက်င့္ေကာင္းေလးရွိေနတာလည္းအဲ့ဒီအိမ္ေၾကာင့္ပဲလို့ေၿပာရင္ေတာင္ရေလာက္တယ္။ တိုက္အိမ္ဆိုေပမယ့္ သိုက္ရွိတယ္ဆိုေတာ့လည္း သိုက္အိမ္လို့ေတာင္ အမည္ေၿပာင္းေပးလိုက္ခ်င္သား။ ဒါေပမယ့္ မၿမင္အပ္တဲ့ ပရေလာကသားေတြနဲ့ ပတ္သက္ရမွာကိုေတာ့
မလိုလားတာ အမွန္ပါခင္ဗ်ာ။

Admin Unknown

ApannPyay Website ေပၚတြင္ ေဖာ္ျပတင္ဆက္ေသာ သတင္း၊ ေဆာင္းပါး၊ ဗဟုသုတမ်ားကို မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆို ခြင့္ေတာင္းခံစရာမလိုပဲ မူလ Credit မပါေသာ ပို႔စ္မ်ာကို Credit-ApannPyay ေပးၿပီး ျပန္လည္ကူးယူ မွ်ေ၀ေဖာ္ျပႏိုင္ပါသည္။