အမွ်ေဝေပးပါ..။ (ျဖစ္ရပ္မွန္) (ေၾကာက္တတ္သူမ်ား မဖတ္ရ)

Share ယူသြားႏိုင္ပါသည္။ 

ကြ်န္မတို ့မိသားစုက မိုးကုတ္မွာ ေနတယ္ေလ။ ကြ်န္မ မိုးကုတ္သူမို ့ လန့္မသြားပါနဲ ့။ ကြ်န္မ ဓားနဲ ့ ့မထိုးတတ္ပါဘူး( ဟက္ဟက္ အေပ်ာ္ အေနနဲ ့စတာပါ)

ကြ်န္မ နာမည္ ခ်ယ္ရီပါ။ ကြ်န္မ တို ့ ့ကေမာင္နွမေလး ေယာက္ရိွတယ္။ ကြ်န္မက အျကီးဆံုးေပါ့။ကြ်န္မ မူလတန္း အရြယ္မွာ အေဖနဲ ့အေမ အဆင္မေျပမႈေျကာင့္ ကြ်န္မတို ့ ေမာင္နွမေတြ မိတကြဲ ဖတကြဲနဲ ့ ့ေနရတယ္ေလ။

မွတ္မွတ္႐ ရ ၂၀၀၀ ခုနွစ္မွာ ကြ်န္မ မူလတန္းေအာင္ အလယ္တန္း တက္ဖို ့ ့ေက်ာင္းခဏ နားခ်ိန္မွာေပါ့ ကြ်န္မ နာနာဘာဝကို ေတြ ့ျမင္ခဲ့ရတယ္။

အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို ကြ်န္မ တို့က broken family ဆိုေတာ့ အေမက အေမ့ရဲ့ အေမ ကြ်န္မ ရဲ ့ အဖြားတို ့နဲ ့ေပါင္း ေနျကတယ္။

အဖြားေရာအဖိုးေရာ က်န္းက်န္းမာမာရိွျပီး ကြ်န္မတို ့ေမာင္နွမ ေလးေယာက္ကို အေဖလို အေမ လို ခ်စ္ေပးျကေတာ့ သူတို့ေမတၱာ ရိပ္ေအာက္မွာ ကြ်န္မတို ့ ေအးျမစြာ ခို လံႈ ခြင့္ ရျကတယ္ေလ။

မိုးကုတ္ျမိဳ ့ေလးရဲ ့ ရာသီဥတုေလးကလည္း သာယာေနေလရဲ့

``သမီးေရ ခ်ယ္ရီ မႏၱေလးက နင့္အေဒၚ လာတယ္ အထုတ္ေတြ ကူသယ္ေပးဦး ေဟ့´´ ဟု အေဒၚ ေဝေဝ မွ အိမ္ေပါက္ကေန လွမ္းေအာ္၏။

``ဟာ အန္တီ လာတယ္ ေဝ့ ေပ်ာ္လိုက္တာ´´ဟု ေအာ္ကာ ခ်ယ္ရီတစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚမွ ဆင္း၍ သူမအေဒၚ ေဝေဝ ့ဆီသို ့ေျပးေလ၏။

ခ်ယ္ရီမိခင္မွ အျကမ္း အိုးေလး သယ္လာကာ``ငါ့ ညီမေလး ေဝေဝ လည္း ခုမွ လာေတာ့တယ္ေနာ္´´ဟုေျပာရင္း ျကမ္းျပင္ေပၚထိုင္လိုက္၏။

ေဝေဝမွ`` အစ္မ ကလည္း ညီမေလး မအားလိူ့ပါ စိတ္ကေတာ့ အေဖနဲ ့အေမ့ ဆီအျမဲ ေရာက္ေနတာ ´´ ဟုေျပာရင္း ေဝေဝ သည္ သူမ၏ အေမအို ့ ပါးျပင္ကို ရွလြတ္ ခနဲ နမ္းလိုက္၏။

အသက္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ ျကီးေနပါေစ သားသမီးေတြ ကေတာ့ မိဘေတြ မ်က္လံုးထဲ မွာ ကေလးေလး သာသာပဲေလ။

အေဒၚ ေဝ လာေတာ့ ကြ်န္မတို ့အိမ္လည္း ပြဲစည္သြားတာ ေပါ့ရွင္။ ခါတိုင္း အေစာျကီး အိပ္ေနျက ကြ်န္မတို ့ အိမ္ေလး က ည နက္မွ အိပ္ယာ ဝင္မိျကေလရဲ ့။

ကြ်န္မ မွာ လည္း ကြ်န္မ ေမေမ့ကို ဖက္ျပီး နွစ္နွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ျကီး အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္....

``ကေလး ကေလး ထပါဦး ကြယ္ ´´

ခ်ယ္ရီတစ္ေယာက္ သူမကို လူတစ္ေယာက္ လႈပ္ႏိႈးသျဖင့္ သူမ အိပ္မႈန္စုံမႊားနွင့္ ထလိုက္၏။

သူမ၏ ေျခရင္း တြင္ လူျကီး တစ္ေယာက္ထိုင္ေန၏။

ညမွာလည္း ေမွာင္ ေန၍ လူျကီး ၏ မ်က္နွာကို သူမ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေပ။ ထိုလူမွာ ဆံပင္တိုတို နွင့္ ခႏၶာကိုယ္ ေတာင့္တင္းေသာေျကာင့္ သူမ ေယာက္က်ား တစ္ေယာက္ဟု ခန့္မွန္း မိေလ၏။

ထိုလူျကီးက ပင္ ခ်ယ္ရီ့အား ``ကေလးမ နင့္အေမ ဒီတစ္ေခါက္ ခရီးသြားရင္ ၅လနဲ ့ ့ရက္၉၀ျကာလိမ့္မယ္ကြယ့္´´ ဟု ေျပာကာ
ခ်ယ္ရိီ ့ေရွ ့ပင္ အေငြ ့လို လို ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလေတာ့၏။

``အေမ့ ´´ ခ်ယ္ရိီ ေျကာက္လန္ ့ကာ လန္ ့ ့ေအာ္လိုက္သည္။

``သမီးေလး ခ်ယ္ရီ အိမ္မက္ဆိုးေတြ မက္ေနတာလား´´ သူမ အေမမွ ခ်ယ္ရိီ ့ ့ပါးျပင္ေလးအား ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ရိုက္ ကာ အိမ္မက္ဆိုးမွ ႏိုးထေစရန္ နိုးလိုက္၏။

ခ်ယ္ရိီ လန္ ့ကာ မ်က္လံုး ဖြင့္ ျပီး သူမ အေမအား တင္းျကပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္၏။

``ဒါ အိမ္မက္ပါကြယ္ သမီးေလး ျပန္ အိပ္လိုက္ေနာ္´´ သူမ အေမမွ ခ်ယ္ရိီ ့ ့ေက်ာျပင္ေလး အား ပြတ္ကာ ေခ်ာ့ သိပ္လိုက္၏။

ညသည္ တဆထက္တဆ နက္လာ၏။
ေန ့လည္ေန ့ခင္းတြင္ သူမတို ့မိသားစု ေတြအကုန္ လက္ဖက္ပြဲေလးနွင့္ စကားဝိုင္းဖြဲ ့ ့ေနျက၏။ ထိုစဥ္ ခ်ယ္ရီမွ သူမ၏ အိမ္မက္အေျကာင္း သူမအိမ္သားမ်ားကို ေျပာျပလိုက္၏။

``အဲ့ ဒါ ၃ လံုး ဂဏန္း ေပးတာအမ ရ´´ ေဒၚေဝေဝ မွ ဝါသနာ ရွင္ ပီပီ သူမ အမအား ေျပာျပလိုက္၏။

ခ်ယ္ရိီ မိခင္ ေဒၚရီရီ မွ ေဝေဝ ့ ခါးေျကာ အား လိမ္ဆြဲကာ``ကေလးေတြ ေရွ ့ အေလာင္းအစားေျကာင္း မေျပာစမ္းနဲ ့´´ဟု ဆံုးမ လိုက္၏။

ေဒၚေဝေဝ သည္ ဇက္ကေလး ပုဝင္သြားကာ မ်က္နွာေလး ငယ္သြားသည္။

သို ့ေသာ္လည္း သူမမွ``ကြ်န္မကေတာ့ ၅၉၀ ကို ပတ္ကို ပတ္လိုက္ဦးမယ္ ခ်ဲ ေပါက္လို ့ ့ကေတာ့ အေမနဲ ့ တူမေလး ခ်ယ္ရိီ ကိူ ဘုရားဖူး လႊတ္မယ္´´ ဟု ေျပာကာ ထိုင္ရာမွ ထသြား၏။

ေဒၚရိီရီ မွာ သူမ ညီမ ေဒၚ ့ေဝ ေဝ့အား ဘာမွ်မေျပာသာေတာ့ပဲ ေခါင္းတခါခါ နွင့္သာ ျကည့္ ေနေတာ့သည္။

တန္ခူးလ အခ်ိန္အခါ ျဖစ္၍ မိုးကုတ္ျမိဳ့ေလး၏ ေန ့လည္ေန ့ခင္းေလးမွာ မေအးလြန္း မပူလြန္းဘဲ ေနသာထိုင္သာရိွေနသည္။

ထိုစဥ္``အေမ ေရ အေမ့ အမေရ အမ ကြ်န္မ ေတာ့ ခ်ဲ ေပါက္ျပီေတာ့ ပြျပီ ပြျပီ´´ ဟု အိမ္ေပါက္မွ ေဒၚေဝေဝေအာ္၍ ဝင္လာ၏။

ေဒၚရိီရီမွ ``ဟယ္ တကယ္လားညီမေလး မမ ေပ်ာ္လိုက္ တာ´´ ဟု ျပံဳးရယ္ကာ ျပန္ေျပာလိူက္သည္။

``ငါ့တူမေလး ခ်ယ္ရိီ ဘယ္မွာ လဲ အမေလး အခ်စ္ဆံုးေလး လာပါဦး အန္တီ့စီ´´ဟု ေျပာကာ ေဒၚေဝေဝ သည့္ ခ်ယ္ရိီ ့ပါးျပင္အား ရွလြတ္ ခနဲ နမ္း လိုက္၏။

အန္တီေဝသည္ အိမ္ေရွ ့ ပက္လက္ကုလားထိုင္ တြင္ထိုင္ေနေသာ အဖြားဆီသို ့သြားတာ ``အေမ ေရ အထုတ္အပိုးျပင္ေတာ ့ သမီး ကားလက္မွတ္ပါ ဝယ္လာတာ အေမနဲ ့ ့တူမေလး ဘုရား ဖူး ထြက္ျက ေလ´´ ဟု ေျပာကာ အဖြားလက္ထဲ အေဒၚက ကားလက္မွတ္ နွစ္ေစာင္ ေပးလိုက္၏။

မွတ္မွတ္ရ ရ ကြ်န္မတို ့ေျမးအဖြားသြားဖူးမယ့္ ဘုရားက အေလာင္းေတာ္ကႆပ ဘုရားရွင့္။

ကြ်န္မတို ့ မိုးကုတ္မွာက ဘုရားဖူးကားေတြက ၄နာရိီ ထြက္တယ္။
ကြ်န္မတို ့ျမိဳ ့မွာ ဘုရားဖူးကားေတြက အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လာေခၚတယ္ေလ။ ကြ်န္မတို ့က မနက္ ၄နာရိီ ကားဆို ၃ခြဲ ကတည္းက အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေအာင္အိမ္က ေစာင့္ေနရတယ္ရွင့္။

မနက္ခင္း ေဝလီေဝလင္းမွာ အဖြားက ကြ်န္မကို လာႏိႈးတယ္။ အဝတ္အစားလဲ စားရေသာက္ရေအာင္ေပါ့ရွင့္။

ကြ်န္မတို ့အိမ္က ျခံ ဆိုေတာ့ က်ယ္တယ္ရွင့္။

မိုးကုတ္က ေရ ရွားေတာ့ အိမ္မွာ ရာဝင္အိုး နွစ္လံုး ထားထားရတယ္။ အဲ့ ဒီအိုးေတြေပၚ သြပ္ျပားတင္ ျပီး အိုးနွစ္လံုးထဲ မိုးေရ ခံထားရတယ္ရွင့္။

မ်က္နွာ သစ္တဲ ့ေနရာက အိမ္ရဲ ႕ ့တံစပ္ျမိတ္ေအာက္ေလ။

ကြ်န္မတို ့မ်က္နွာ သစ္ရာေနရာနွင့္ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မွာ အဖိုးက ငွက္ေပ်ာပင္ေလးေတြစိုက္ထားတယ္ရွင့္။

မနက္ခင္းေဝလီေဝလင္း ကြ်န္မ မ်က္နွာသစ္မဲ့ ေနရာကို လာခဲ့တယ္။

အမွတ္မထင္ ကြ်န္မ အိပ္မႈံစုတ္ဖြားနဲ ့ ငွက္ေပ်ာပင္ေတြ ဘက္အျကည့္ေရာက္သြားေလရဲ ့။

ငွက္ေပ်ာပင္မ်ားထဲမွ အလယ္ဆံုးက်ေသာ အပင္သည္ ေလမတိုက္ ဘဲ ``ကြ်ီ ကြ်ီ ´´နွင့္ ငွက္ေပ်ာရြက္ေတြ လႈပ္ခါ ေနသည္။

ခ်ယ္ရိီမွ စိတ္ထဲ ဘာမွ ထားမေနဘဲ မ်က္နွာသစ္ရန္ ေရခပ္ ၍ ထိုင္လိုက္၏။

သူမ ေရခြက္ထဲမွ ေရမ်ားကို လက္ခုတ္နွင့္ယူျပီးမ်က္နွာသစ္ရန္ မ်က္နွာေလးအေမာ့ ``အမေလးးးးအဖြားးးးး´´ဟု ေအာ္ကာသူမ ေမ့သြားေလ၏။

သူမ ေမ့လဲ မည္ဆိုလွ်င္လည္း ေမ့လဲခ်င္စရာပင္။ သူမေတြ ႕ ့ျမင္လိုက္ရသည္က သူမေရွ႕ ့ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနေသာ အဖြားျကီးတစ္ေယာက္။

အဖြားျကီးမွာ ဆံပင္မ်ား ဖားလ်ား ခ်၍ အလယ္ခြဲထား၏။ သူမ ဆံပင္မ်ား မွာ တစ္ေခါင္း လံုး ေဖြးေဖြးျဖဴေန၏။ မ်က္နွာတြင္လည္း ပါးရည္ နာရည္မ်ား တြန္႕ ့လိမ္ေနကာအလြန္ပင္ အိုစာေန၏။

သူမသည္ ခ်ယ္ရိီ ့အား ငုတ္တုတ္ထိုင္၍ ေမး ့ေထာက္ျကည့္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ခ်ယ္ရီတစ္ေယာက္ အိမ္ေအာက္တြင္ သတိေမ့ေန၍ တအိမ္သားလံုးနိုးကာ ခ်ယ္ရိီ့အားေပြ ့ခ်ီျပီး ဘုရားခန္း ေခၚလာျခင္း ျဖစ္သည္။

``အဟီးးးးဟီးးးး အဖြားးးသမီးသရဲေျခာက္ခံရတာ´´ဟု ခ်ယ္ရိီမွာ သူမ အဖြားရင္ ခြင္ထဲ ေခါင္းအပ္ကာ ေအာ္ငို၏။

ခ်ယ္ရီ ့ အဖိုးမွ ``ေျမးေလး ေရာ့ ပရိတ္ေရ ေလး ေသာက္လိုက္ေနာ္´´ ဟုေျပာ ကာ ပရိတ္ေရ ခြက္ေလး လွမ္းေပးလိုက္၏။

ခ်ယ္ရီ ့ကို ထိုသို ့ေပးျပီး အဖိုးမွ`` အိမ္းးးးတကယ္ေတာ့ ငါ့အျပစ္ေတြပါကြာ´´ဟုေျပာျပီး ျကမ္းျပင္ေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။

``ငါ့ေျမးေလး ကိုေျခာက္တာ တျခားမဟုတ္ဘူး အဖိုးရဲ ့အမ ပါ။ အဖိုးက အမကို ခ်စ္လြန္း ေတာ့ သူ ဆံုးလည္း ထမင္းေလး တနပ္ျဖစ္ျဖစ္ ေကြ်းခ်င္တာေလ။
သူျကိဳက္တတ္တဲ့ ထမင္းဆီစမ္း နဲ႕ ့ျကက္ဥေျကာ္က္ုိ အဖိုးက ညတိုင္း အဲ့ ငွက္ေပ်ာပင္နား သြားသြားေကြ်းတာပါ အဖိုးအမကို အဖိုး မခြဲနိုင္ေသးဘူး ´´ဟုေျပာကာ ေခါင္း ျကီး ငိုက္စိုက္က်သြားသည္။

ခ်ယ္ရိီမွ ေျကာက္စိတ္ေတြျပယ္ျပီး ဝမ္းနည္းလာကာ သူမ အဖို းကို ဖက္လိုက္၏။

ခ်ယ္ရီမွ``အဖိုး မွန္ပါတယ္ အခု အဖြားက သမီး ကို ေျခာက္တယ္ဆို တာ အမွ် လိုခ်င္လို ့ေနမွာပါ သမီးတို ့ ဘုရား ဖူးသြားရင္း အဖြား အတြက္ကုသိုလ္ေကာင္း မႈ ျပဳုလုပ္ခဲ့ပါ့မယ္´´ ဟုေျပာ လိုက္၏။

အဖိုးမွာ ရင္ခြင္ထဲ က စကားတတ္ေသာ ေျမးမေလးအား ခပ္ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္၏။

``ကဲ ေျမးေရ သြားစို ့ ဘုရားဖူးကားလာျပီ´´
ဟုေျပာကာ အဖြားမွ အိမ္ေပၚက ဆင္းသြား၏။

ခ်ယ္ရိီမွာ လည္း အျပဳံုးရိပ္ေလး မ်ားသမ္းကာ ဘုရားဖူး ကားေပၚ သူမအဖြားနွင့္ အတူ တက္လိုက္သည္။

ဘုရားဖူးကားမွာ လည္း သူ၏ ခရိီးစဥ္အား ျငိမ့္ျငိမ့္ေညာင္းေညာင္း ျဖတ္သန္းလ်က္...

ခ်ယ္ရိီ ့ရင္ထဲမွာေတာ့``စိတ္မပူပါနဲ ့အဘြား အဘြားအတြက္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြျပဳခဲ့ပါ့မယ္´´ဟု သူမဘာသာ တီးတိုးေလး ေျပာကာ လမ္းေဘးဝဲယာက တရိပ္ရိပ္ က်န္ခဲ့ေသာသစ္ပင္စိမ္းစိမ္းေလး မ်ားကို
ျကည့္၍ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလး ေခြ်ခ် လိုက္ေတာ့သည္။

ျကိဳးစားပါဦးမည္။

ျဖစ္ရပ္မွန္အား ေရးဖြဲ ့ထားပါသည္။
chat box တြင္ လာေျပာျပေသာ မမ အား admin မ်ားကိုယ္စား ကြ်န္မ ပန္ဒိုရာ မွ ေက်းဇူးတင္ပါသည္ ရွင့္။

Credit - ပန္ဒိုရာ

===================

Unicode>>>

ကျွန်မတို ့မိသားစုက မိုးကုတ်မှာ နေတယ်လေ။ ကျွန်မ မိုးကုတ်သူမို ့ လန့်မသွားပါနဲ ့။ ကျွန်မ ဓားနဲ ့ ့မထိုးတတ်ပါဘူး( ဟက်ဟက် အပျော် အနေနဲ ့စတာပါ)
ကျွန်မ နာမည် ချယ်ရီပါ။ ကျွန်မ တို ့ ့ကမောင်နှမလေး ယောက်ရှိတယ်။ ကျွန်မက အကြီးဆုံးပေါ့။ကျွန်မ မူလတန်း အရွယ်မှာ အဖေနဲ ့အမေ အဆင်မပြေမှုကြောင့် ကျွန်မတို ့ မောင်နှမတွေ မိတကွဲ ဖတကွဲနဲ ့ ့နေရတယ်လေ။
မှတ်မှတ်ရ ရ ၂၀၀၀ ခုနှစ်မှာ ကျွန်မ မူလတန်းအောင် အလယ်တန်း တက်ဖို ့ ့ကျောင်းခဏ နားချိန်မှာပေါ့ ကျွန်မ နာနာဘာဝကို တွေ ့မြင်ခဲ့ရတယ်။
အထက်မှာ ပြောခဲ့သလို ကျွန်မ တို့က broken family ဆိုတော့ အမေက အမေ့ရဲ့ အမေ ကျွန်မ ရဲ ့ အဖွားတို ့နဲ ့ပေါင်း နေကြတယ်။
အဖွားရောအဖိုးရော ကျန်းကျန်းမာမာရှိပြီး ကျွန်မတို ့မောင်နှမ လေးယောက်ကို အဖေလို အမေ လို ချစ်ပေးကြတော့ သူတို့မေတ္တာ ရိပ်အောက်မှာ ကျွန်မတို ့ အေးမြစွာ ခို လှုံ ခွင့် ရကြတယ်လေ။
မိုးကုတ်မြို ့လေးရဲ ့ ရာသီဥတုလေးကလည်း သာယာနေလေရဲ့
``သမီးရေ ချယ်ရီ မန္တလေးက နင့်အဒေါ် လာတယ် အထုတ်တွေ ကူသယ်ပေးဦး ဟေ့´´ ဟု အဒေါ် ဝေဝေ မှ အိမ်ပေါက်ကနေ လှမ်းအော်၏။
``ဟာ အန်တီ လာတယ် ဝေ့ ပျော်လိုက်တာ´´ဟု အော်ကာ ချယ်ရီတစ်ယောက် အိမ်ပေါ်မှ ဆင်း၍ သူမအဒေါ် ဝေဝေ ့ဆီသို ့ပြေးလေ၏။
ချယ်ရီမိခင်မှ အကြမ်း အိုးလေး သယ်လာကာ``ငါ့ ညီမလေး ဝေဝေ လည်း ခုမှ လာတော့တယ်နော်´´ဟုပြောရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်လိုက်၏။
ဝေဝေမှ`` အစ်မ ကလည်း ညီမလေး မအားလိူ့ပါ စိတ်ကတော့ အဖေနဲ ့အမေ့ ဆီအမြဲ ရောက်နေတာ ´´ ဟုပြောရင်း ဝေဝေ သည် သူမ၏ အမေအို ့ ပါးပြင်ကို ရှလွတ် ခနဲ နမ်းလိုက်၏။
အသက်တွေ ဘယ်လောက်ပင် ကြီးနေပါစေ သားသမီးတွေ ကတော့ မိဘတွေ မျက်လုံးထဲ မှာ ကလေးလေး သာသာပဲလေ။
အဒေါ် ဝေ လာတော့ ကျွန်မတို ့အိမ်လည်း ပွဲစည်သွားတာ ပေါ့ရှင်။ ခါတိုင်း အစောကြီး အိပ်နေကြ ကျွန်မတို ့ အိမ်လေး က ည နက်မှ အိပ်ယာ ဝင်မိကြလေရဲ ့။
ကျွန်မ မှာ လည်း ကျွန်မ မေမေ့ကို ဖက်ပြီး နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြီး အိပ်ပျော်နေချိန်....
``ကလေး ကလေး ထပါဦး ကွယ် ´´
ချယ်ရီတစ်ယောက် သူမကို လူတစ်ယောက် လှုပ်နှိုးသဖြင့် သူမ အိပ်မှုန်စုံမွှားနှင့် ထလိုက်၏။
သူမ၏ ခြေရင်း တွင် လူကြီး တစ်ယောက်ထိုင်နေ၏။
ညမှာလည်း မှောင် နေ၍ လူကြီး ၏ မျက်နှာကို သူမ သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရပေ။ ထိုလူမှာ ဆံပင်တိုတို နှင့် ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တင်းသောကြောင့် သူမ ယောက်ကျား တစ်ယောက်ဟု ခန့်မှန်း မိလေ၏။
ထိုလူကြီးက ပင် ချယ်ရီ့အား ``ကလေးမ နင့်အမေ ဒီတစ်ခေါက် ခရီးသွားရင် ၅လနဲ ့ ့ရက်၉ဝကြာလိမ့်မယ်ကွယ့်´´ ဟု ပြောကာ
ချယ်ရိီ ့ရှေ ့ပင် အငွေ ့လို လို ပျောက်ကွယ်သွားလေတော့၏။
``အမေ့ ´´ ချယ်ရိီ ကြောက်လန် ့ကာ လန် ့ ့အော်လိုက်သည်။
``သမီးလေး ချယ်ရီ အိမ်မက်ဆိုးတွေ မက်နေတာလား´´ သူမ အမေမှ ချယ်ရိီ ့ ့ပါးပြင်လေးအား ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ရိုက် ကာ အိမ်မက်ဆိုးမှ နိုးထစေရန် နိုးလိုက်၏။
ချယ်ရိီ လန် ့ကာ မျက်လုံး ဖွင့် ပြီး သူမ အမေအား တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်၏။
``ဒါ အိမ်မက်ပါကွယ် သမီးလေး ပြန် အိပ်လိုက်နော်´´ သူမ အမေမှ ချယ်ရိီ ့ ့ကျောပြင်လေး အား ပွတ်ကာ ချော့ သိပ်လိုက်၏။
ညသည် တဆထက်တဆ နက်လာ၏။
နေ ့လည်နေ ့ခင်းတွင် သူမတို ့မိသားစု တွေအကုန် လက်ဖက်ပွဲလေးနှင့် စကားဝိုင်းဖွဲ ့ ့နေကြ၏။ ထိုစဉ် ချယ်ရီမှ သူမ၏ အိမ်မက်အကြောင်း သူမအိမ်သားများကို ပြောပြလိုက်၏။
``အဲ့ ဒါ ၃ လုံး ဂဏန်း ပေးတာအမ ရ´´ ဒေါ်ဝေဝေ မှ ဝါသနာ ရှင် ပီပီ သူမ အမအား ပြောပြလိုက်၏။
ချယ်ရိီ မိခင် ဒေါ်ရီရီ မှ ဝေဝေ ့ ခါးကြော အား လိမ်ဆွဲကာ``ကလေးတွေ ရှေ ့ အလောင်းအစားကြောင်း မပြောစမ်းနဲ ့´´ဟု ဆုံးမ လိုက်၏။
ဒေါ်ဝေဝေ သည် ဇက်ကလေး ပုဝင်သွားကာ မျက်နှာလေး ငယ်သွားသည်။
သို ့သော်လည်း သူမမှ``ကျွန်မကတော့ ၅၉၀ ကို ပတ်ကို ပတ်လိုက်ဦးမယ် ချဲ ပေါက်လို ့ ့ကတော့ အမေနဲ ့ တူမလေး ချယ်ရိီ ကိူ ဘုရားဖူး လွှတ်မယ်´´ ဟု ပြောကာ ထိုင်ရာမှ ထသွား၏။
ဒေါ်ရိီရီ မှာ သူမ ညီမ ဒေါ် ့ဝေ ဝေ့အား ဘာမျှမပြောသာတော့ပဲ ခေါင်းတခါခါ နှင့်သာ ကြည့် နေတော့သည်။
တန်ခူးလ အချိန်အခါ ဖြစ်၍ မိုးကုတ်မြို့လေး၏ နေ ့လည်နေ ့ခင်းလေးမှာ မအေးလွန်း မပူလွန်းဘဲ နေသာထိုင်သာရှိနေသည်။
ထိုစဉ်``အမေ ရေ အမေ့ အမရေ အမ ကျွန်မ တော့ ချဲ ပေါက်ပြီတော့ ပွပြီ ပွပြီ´´ ဟု အိမ်ပေါက်မှ ဒေါ်ဝေဝေအော်၍ ဝင်လာ၏။
ဒေါ်ရိီရီမှ ``ဟယ် တကယ်လားညီမလေး မမ ပျော်လိုက် တာ´´ ဟု ပြုံးရယ်ကာ ပြန်ပြောလိူက်သည်။
``ငါ့တူမလေး ချယ်ရိီ ဘယ်မှာ လဲ အမလေး အချစ်ဆုံးလေး လာပါဦး အန်တီ့စီ´´ဟု ပြောကာ ဒေါ်ဝေဝေ သည့် ချယ်ရိီ ့ပါးပြင်အား ရှလွတ် ခနဲ နမ်း လိုက်၏။
အန်တီဝေသည် အိမ်ရှေ ့ ပက်လက်ကုလားထိုင် တွင်ထိုင်နေသော အဖွားဆီသို ့သွားတာ ``အမေ ရေ အထုတ်အပိုးပြင်တော ့ သမီး ကားလက်မှတ်ပါ ဝယ်လာတာ အမေနဲ ့ ့တူမလေး ဘုရား ဖူး ထွက်ကြ လေ´´ ဟု ပြောကာ အဖွားလက်ထဲ အဒေါ်က ကားလက်မှတ် နှစ်စောင် ပေးလိုက်၏။
မှတ်မှတ်ရ ရ ကျွန်မတို ့မြေးအဖွားသွားဖူးမယ့် ဘုရားက အလောင်းတော်ကဿပ ဘုရားရှင့်။
ကျွန်မတို ့ မိုးကုတ်မှာက ဘုရားဖူးကားတွေက ၄နာရိီ ထွက်တယ်။
ကျွန်မတို ့မြို ့မှာ ဘုရားဖူးကားတွေက အိမ်တိုင်ရာရောက် လာခေါ်တယ်လေ။ ကျွန်မတို ့က မနက် ၄နာရိီ ကားဆို ၃ခွဲ ကတည်းက အဆင်သင့်ဖြစ်နေအောင်အိမ်က စောင့်နေရတယ်ရှင့်။
မနက်ခင်း ဝေလီဝေလင်းမှာ အဖွားက ကျွန်မကို လာနှိုးတယ်။ အဝတ်အစားလဲ စားရသောက်ရအောင်ပေါ့ရှင့်။
ကျွန်မတို ့အိမ်က ခြံ ဆိုတော့ ကျယ်တယ်ရှင့်။
မိုးကုတ်က ရေ ရှားတော့ အိမ်မှာ ရာဝင်အိုး နှစ်လုံး ထားထားရတယ်။ အဲ့ ဒီအိုးတွေပေါ် သွပ်ပြားတင် ပြီး အိုးနှစ်လုံးထဲ မိုးရေ ခံထားရတယ်ရှင့်။
မျက်နှာ သစ်တဲ ့နေရာက အိမ်ရဲ ့ ့တံစပ်မြိတ်အောက်လေ။
ကျွန်မတို ့မျက်နှာ သစ်ရာနေရာနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ အဖိုးက ငှက်ပျောပင်လေးတွေစိုက်ထားတယ်ရှင့်။
မနက်ခင်းဝေလီဝေလင်း ကျွန်မ မျက်နှာသစ်မဲ့ နေရာကို လာခဲ့တယ်။
အမှတ်မထင် ကျွန်မ အိပ်မှုံစုတ်ဖွားနဲ ့ ငှက်ပျောပင်တွေ ဘက်အကြည့်ရောက်သွားလေရဲ ့။
ငှက်ပျောပင်များထဲမှ အလယ်ဆုံးကျသော အပင်သည် လေမတိုက် ဘဲ ``ကျွီ ကျွီ ´´နှင့် ငှက်ပျောရွက်တွေ လှုပ်ခါ နေသည်။
ချယ်ရိီမှ စိတ်ထဲ ဘာမှ ထားမနေဘဲ မျက်နှာသစ်ရန် ရေခပ် ၍ ထိုင်လိုက်၏။
သူမ ရေခွက်ထဲမှ ရေများကို လက်ခုတ်နှင့်ယူပြီးမျက်နှာသစ်ရန် မျက်နှာလေးအမော့ ``အမလေးးးးအဖွားးးးး´´ဟု အော်ကာသူမ မေ့သွားလေ၏။
သူမ မေ့လဲ မည်ဆိုလျှင်လည်း မေ့လဲချင်စရာပင်။ သူမတွေ ့ ့မြင်လိုက်ရသည်က သူမရှေ့ ့ငုတ်တုတ်ထိုင်နေသော အဖွားကြီးတစ်ယောက်။
အဖွားကြီးမှာ ဆံပင်များ ဖားလျား ချ၍ အလယ်ခွဲထား၏။ သူမ ဆံပင်များ မှာ တစ်ခေါင်း လုံး ဖွေးဖွေးဖြူနေ၏။ မျက်နှာတွင်လည်း ပါးရည် နာရည်များ တွန့် ့လိမ်နေကာအလွန်ပင် အိုစာနေ၏။
သူမသည် ချယ်ရိီ ့အား ငုတ်တုတ်ထိုင်၍ မေး ့ထောက်ကြည့်နေခြင်း ဖြစ်သည်။
ချယ်ရီတစ်ယောက် အိမ်အောက်တွင် သတိမေ့နေ၍ တအိမ်သားလုံးနိုးကာ ချယ်ရိီ့အားပွေ ့ချီပြီး ဘုရားခန်း ခေါ်လာခြင်း ဖြစ်သည်။
``အဟီးးးးဟီးးးး အဖွားးးသမီးသရဲခြောက်ခံရတာ´´ဟု ချယ်ရိီမှာ သူမ အဖွားရင် ခွင်ထဲ ခေါင်းအပ်ကာ အော်ငို၏။
ချယ်ရီ ့ အဖိုးမှ ``မြေးလေး ရော့ ပရိတ်ရေ လေး သောက်လိုက်နော်´´ ဟုပြော ကာ ပရိတ်ရေ ခွက်လေး လှမ်းပေးလိုက်၏။
ချယ်ရီ ့ကို ထိုသို ့ပေးပြီး အဖိုးမှ`` အိမ်းးးးတကယ်တော့ ငါ့အပြစ်တွေပါကွာ´´ဟုပြောပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည်။
``ငါ့မြေးလေး ကိုခြောက်တာ တခြားမဟုတ်ဘူး အဖိုးရဲ ့အမ ပါ။ အဖိုးက အမကို ချစ်လွန်း တော့ သူ ဆုံးလည်း ထမင်းလေး တနပ်ဖြစ်ဖြစ် ကျွေးချင်တာလေ။
သူကြိုက်တတ်တဲ့ ထမင်းဆီစမ်း နဲ့ ့ကြက်ဥကြော်က်ုိ အဖိုးက ညတိုင်း အဲ့ ငှက်ပျောပင်နား သွားသွားကျွေးတာပါ အဖိုးအမကို အဖိုး မခွဲနိုင်သေးဘူး ´´ဟုပြောကာ ခေါင်း ကြီး ငိုက်စိုက်ကျသွားသည်။
ချယ်ရိီမှ ကြောက်စိတ်တွေပြယ်ပြီး ဝမ်းနည်းလာကာ သူမ အဖို းကို ဖက်လိုက်၏။
ချယ်ရီမှ``အဖိုး မှန်ပါတယ် အခု အဖွားက သမီး ကို ခြောက်တယ်ဆို တာ အမျှ လိုချင်လို ့နေမှာပါ သမီးတို ့ ဘုရား ဖူးသွားရင်း အဖွား အတွက်ကုသိုလ်ကောင်း မှု ပြုုလုပ်ခဲ့ပါ့မယ်´´ ဟုပြော လိုက်၏။
အဖိုးမှာ ရင်ခွင်ထဲ က စကားတတ်သော မြေးမလေးအား ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်၏။
``ကဲ မြေးရေ သွားစို ့ ဘုရားဖူးကားလာပြီ´´
ဟုပြောကာ အဖွားမှ အိမ်ပေါ်က ဆင်းသွား၏။
ချယ်ရိီမှာ လည်း အပြုုံးရိပ်လေး များသမ်းကာ ဘုရားဖူး ကားပေါ် သူမအဖွားနှင့် အတူ တက်လိုက်သည်။
ဘုရားဖူးကားမှာ လည်း သူ၏ ခရိီးစဉ်အား ငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်း ဖြတ်သန်းလျက်...
ချယ်ရိီ ့ရင်ထဲမှာတော့``စိတ်မပူပါနဲ ့အဘွား အဘွားအတွက် ကုသိုလ်ကောင်းမှုတွေပြုခဲ့ပါ့မယ်´´ဟု သူမဘာသာ တီးတိုးလေး ပြောကာ လမ်းဘေးဝဲယာက တရိပ်ရိပ် ကျန်ခဲ့သောသစ်ပင်စိမ်းစိမ်းလေး များကို
ကြည့်၍ အပြုံးချိုချိုလေး ချွေချ လိုက်တော့သည်။
ကြိုးစားပါဦးမည်။
ဖြစ်ရပ်မှန်အား ရေးဖွဲ ့ထားပါသည်။
chat box တွင် လာပြောပြသော မမ အား admin များကိုယ်စား ကျွန်မ ပန်ဒိုရာ မှ ကျေးဇူးတင်ပါသည် ရှင့်။
Credit - ပန်ဒိုရာ

Admin Unknown

ApannPyay Website ေပၚတြင္ ေဖာ္ျပတင္ဆက္ေသာ သတင္း၊ ေဆာင္းပါး၊ ဗဟုသုတမ်ားကို မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆို ခြင့္ေတာင္းခံစရာမလိုပဲ မူလ Credit မပါေသာ ပို႔စ္မ်ာကို Credit-ApannPyay ေပးၿပီး ျပန္လည္ကူးယူ မွ်ေ၀ေဖာ္ျပႏိုင္ပါသည္။