အလစ္နဲ႔ဝင္လာ ခဲ့တယ္။ အစက ခိုးမလို႔ ေကာင္မေလး
တစ္ေယာက္ထဲ လဲျမင္ေရာ ေစာ္ကားဖို႔ပါ အၾကံေပါက္လာ
ခဲ့ၿပီး ေကာင္မေလးဆီ အတင္းဝင္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။
ေကာင္မေလးက သူခိုးလဲျမင္ေရာ ေတာ္ေတာ္ လန္႔သြားပါတယ္
သူခိုးသူ႔နားမေရာက္ခင္ ေျပးစရာ ပုန္းစရာ မ႐ွိတာနဲ႔
ငိုခ်လိုက္ၿပီး သူခိုးကို စကားစေျပာလိုက္တယ္။
ကြၽန္မကို သတ္လိုက္ပါ ကြၽန္မ မနက္ျဖန္ထိ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
သူခိုးက ေျခလွမ္းေတြ တံု႔သြားၿပီး ေၾကာင္သြားပါတယ္။
ဒါနဲ႔ သူခိုးက ႐ွိတာ ေတြထုတ္ေပးပါငိုမေနနဲ႔ အလကားပဲတဲ့။
ေကာင္မေလးက ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ကြၽန္မက ေသရမယ့္သူ
ပါ ႐ွင့္ကို ေၾကာက္စရာမလိုပါဘူး ။ ႐ွင့္ကိုသနားမိတယ္လို႔ဆို
လိုက္ေတာ့ သူခိုးက ပိုလို႔ ေၾကာင္သြားျပန္တယ္။
ဒါနဲ႔သူခိုးက ေမးပါတယ္ ဘာလို႔သနားတာလဲ
ေကာင္မေလးက ေျပာၿပီေလ ကြၽန္မေရာဂါက
ေလထဲကေန ကူးစက္ႏိုင္လို႔ ကြၽန္မ အိမ္က
ျပစ္ထားခဲ့တာ သံုးရက္႐ွိပါၿပီ။
ကြၽန္မ ကို ဆရာဝန္ေတြနဲ႔ ျပလဲ မထူးျခားေတာ့လို႔
ကြၽန္မ မိဘေတြကို ကြၽန္မနဲ႔ေဝးရာ ထြက္သြားၿပီး
ကြၽန္မေသမွ လာသၿဂိဳလ္ဖို႔. မွာထားၿပီးပါၿပီ။
အခုကြၽန္မေနရရင္ အလြန္ဆံုး သံုးရက္ပါပဲဟု
မ်က္ရည္ တဖြဖြနဲ႔ ေျပာျပၿပီး။
အိမ္ယာေပၚသို႔ သတိလစ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ
လဲွခ်လိုက္ပါသည္။ ထိုေနာက္ အသံအားနားစြင့္ေနလိုက္ေတာ့
အခန္းတံခါးပိတ္သံနဲ႔အတူ ထြက္ေျပးသြားေသာေျခသံအား
ၾကားမိေတာ့မွ ျပတင္းေပါက္က ေန အသာထေခ်ာင္းၾကည့္ေလေတာ့
သူခိုးခမ်ာ ေျပးလိုက္တာ မႈန္ေနတာပဲေလ..
ဒီစာေလးကို ဖတ္ၿပီးအားလံုးဟာ အခက္အခဲေတြကို
ေခါင္းငံု႔ေနမယ့္အစား ရင္ဆိုင္ႏို္င္ဖို႔ သတၱိေတြ
ေပၚလာပါေစလို႔ ေမ်ွာ္လင့္လွ်က္...
sparrow
==============
သူခိုးတစ်ကောင် မိန်းကလေး တစ်ဦးတည်းရှိနေချိန်
အလစ်နဲ့ဝင်လာ ခဲ့တယ်။ အစက ခိုးမလို့ ကောင်မလေး
တစ်ယောက်ထဲ လဲမြင်ရော စော်ကားဖို့ပါ အကြံပေါက်လာ
ခဲ့ပြီး ကောင်မလေးဆီ အတင်းဝင်ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။
ကောင်မလေးက သူခိုးလဲမြင်ရော တော်တော် လန့်သွားပါတယ်
သူခိုးသူ့နားမရောက်ခင် ပြေးစရာ ပုန်းစရာ မရှိတာနဲ့
ငိုချလိုက်ပြီး သူခိုးကို စကားစပြောလိုက်တယ်။
ကျွန်မကို သတ်လိုက်ပါ ကျွန်မ မနက်ဖြန်ထိ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။
သူခိုးက ခြေလှမ်းတွေ တုံ့သွားပြီး ကြောင်သွားပါတယ်။
ဒါနဲ့ သူခိုးက ရှိတာ တွေထုတ်ပေးပါငိုမနေနဲ့ အလကားပဲတဲ့။
ကောင်မလေးက ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ကျွန်မက သေရမယ့်သူ
ပါ ရှင့်ကို ကြောက်စရာမလိုပါဘူး ။ ရှင့်ကိုသနားမိတယ်လို့ဆို
လိုက်တော့ သူခိုးက ပိုလို့ ကြောင်သွားပြန်တယ်။
ဒါနဲ့သူခိုးက မေးပါတယ် ဘာလို့သနားတာလဲ
ကောင်မလေးက ပြောပြီလေ ကျွန်မရောဂါက
လေထဲကနေ ကူးစက်နိုင်လို့ ကျွန်မ အိမ်က
ပြစ်ထားခဲ့တာ သုံးရက်ရှိပါပြီ။
ကျွန်မ ကို ဆရာဝန်တွေနဲ့ ပြလဲ မထူးခြားတော့လို့
ကျွန်မ မိဘတွေကို ကျွန်မနဲ့ဝေးရာ ထွက်သွားပြီး
ကျွန်မသေမှ လာသဂြိုလ်ဖို့. မှာထားပြီးပါပြီ။
အခုကျွန်မနေရရင် အလွန်ဆုံး သုံးရက်ပါပဲဟု
မျက်ရည် တဖွဖွနဲ့ ပြောပြပြီး။
အိမ်ယာပေါ်သို့ သတိလစ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ
လှဲချလိုက်ပါသည်။ ထိုနောက် အသံအားနားစွင့်နေလိုက်တော့
အခန်းတံခါးပိတ်သံနဲ့အတူ ထွက်ပြေးသွားသောခြေသံအား
ကြားမိတော့မှ ပြတင်းပေါက်က နေ အသာထချောင်းကြည့်လေတော့
သူခိုးခမျာ ပြေးလိုက်တာ မှုန်နေတာပဲလေ..
ဒီစာလေးကို ဖတ်ပြီးအားလုံးဟာ အခက်အခဲတွေကို
ခေါင်းငုံ့နေမယ့်အစား ရင်ဆိုင်နို်င်ဖို့ သတ္တိတွေ
ပေါ်လာပါစေလို့ မျှော်လင့်လျှက်...
sparrow
0 comments :
Post a Comment