ေမာင္မ်ိဳးသီဟမွာ ႏွလံုးေရာဂါအခံရွိတယ္။ အထက (၆) တကၠသိုလ္ဝင္တန္းမွာ ပညာသင္ၾကားေနတယ္။ လပတ္ စာေမးပြဲက်တယ္။ စာမက်က္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆံုး သူ႔ဘဝကို အ႐ႈံးေပးသြားတယ္။ စာေမးပြဲက်ျခင္းနဲ႕ စိတ္ဓာတ္က်ျခင္းဆိုတာေတြက ေမာင္မ်ိဳးသီဟကို သတ္လိုက္တယ္။
ေအာက္တိုဘာ (၂၄) ရက္ေန႔။ မႏၱေလးတိုင္း ေဒသႀကီး၊ ခ်မ္းေအးသာစံၿမိဳ႕နယ္၊ ကံေကာက္ရပ္ကြက္မွာ အသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္၊ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းေက်ာင္းသူေလးတစ္ဦး သူ႔ကိုယ္သူ ႀကိဳးဆြဲခ်ၿပီး ေသသြားတယ္။
သမီးကို သူ႔မိခင္က လပတ္စာေမးပြဲမွာ တစ္ဘာသာက်လို႔ ဆူတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈကို ဘယ္လိုမွ မခံစားႏိုင္တဲ့ အဆံုး သူ႔ကိုယ္သူ သတ္ေသဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီး စိန္ပန္းပင္မွာ ပုဆိုးခ်ည္ၿပီး ႀကိဳးဆြဲခ် ေသသြားတယ္။
ရက္ပိုင္းေလးအတြင္း ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ ဘဝကို အ႐ႈံးေပးသြားၾကၿပီ။ ေနာက္ထပ္ ဘယ္ၿမိဳ႕ေတြမွာ ဘယ္ႏွေယာက္ေလာက္ ထပ္ၿပီးေတာ့ စာမက်က္ႏိုင္ေတာ့လို႔၊ မေအာင္ႏိုင္ေတာ့လို႔၊ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ဆိုၿပီး စိတ္ဓာတ္ေတြက်ကာ သတ္ေသၾကဦးမွာလဲ။
အဲဒီ သတ္ေသမယ့္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြမ်ား သားသမီးေတြ မပါဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္ပါသလား။
စဥ္းစားၾကပါ။ ကေလးေတြကို ဘယ္သူေတြ သတ္ေနၾကသလဲ … ကေလးေတြကို ဘယ္လိုပညာေရးစနစ္က သတ္ေနၾကသလဲ … စဥ္းစားၾကပါဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေလးေတြကို စာေတြအလြတ္က်က္ခိုင္း၊ အလြတ္ေရးခိုင္း၊ ျပ႒ာန္းစာအုပ္ထဲကစာေတြ အတိအက် အေျဖလႊာထဲမွာ “၏” “သည္” မေရြ႕ပါလာမွ အမွတ္ေပး၊ ထူးခၽြန္၊ ဂုဏ္ထူးယူဆိုတဲ့ စနစ္နဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္အထိ ဖိသတ္၊ ညႇစ္သတ္ေနၾကဦးမွာလဲ။
စာက်က္ … စာက်က္ … စာက်က္ … က်ဴရွင္တက္ … က်ဴရွင္တက္ … က်ဴရွင္တက္ … ဂုဏ္ထူး … ဂုဏ္ထူး … ဂုဏ္ထူး ဆိုၿပီး ေန႔တိုင္းတြန္းအားေတြ ဖိအားေတြေပးၿပီး သတ္ေနတာ ဘယ္လို ပညာေရးစနစ္ပါလဲ။
ဂုဏ္ထူးအကုန္ရမွ ေဆးေက်ာင္းတက္ရမယ္ဆိုတဲ့ ဖိအားေတြကို တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စတက္ကတည္းက သူတို႔ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီ။ မျဖစ္ႏိုင္တာကို အတင္းတြန္းေနၾကေတာ့ မေရြ႕ခ်င္ဘဲ ေရြ႕ေနၾကတယ္။ စိတ္ေတြ ပင္ပန္း၊ လူေတြပင္ပန္းလာၾကတယ္။ ကစားခ်ိန္မရွိ၊ နားခ်ိန္မသိေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ မိဘေတြက ကိုယ္တိုင္ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ မရႏိုင္ခဲ့တာေတြကို သူတို႔ သားသမီးေတြအေပၚ အတင္းပံုခ်ၿပီး ညေန႔တိုင္း သတ္ေသဖို႔ တြန္းအား ေတြေပးေနတယ္။
ဆရာေတြကလည္း ဒါေမး … ဒါေျဖ … ဒါပဲေရးတဲ့ပညာေရးကို အတင္းတြန္းအားေတြေပးေနရတယ္။ သူတို႔မွာလည္း “ေအာင္ခ်က္” ဆိုတဲ့ ဖိအားႀကီးကို ရင္ဆိုင္ေနရတယ္။ အေပၚကသူတို႔ကိုဖိ။ သူတို႔က ေက်ာင္းသားေတြကိုဖိေနတာဟာ ရာဇဝတ္မႈႀကီးတစ္ခုကို က်ဴးလြန္ေနမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး။
3 Idiots ဆိုတဲ့ အိႏၵိယ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ဖူးမွာေပါ့။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကေတာ့ သူ႔ေက်ာင္းသားေသတာ သူ႔မွာ အျပစ္ မရွိဘူးလို႔ ႐ိုးသားစြာ ယံုေနတာ။ ဒါေပမဲ့ သူက ေသေၾကာင္းႀကံေအာင္ အကူအညီေပးေနတဲ့သူဆိုတာ ႐ိုး႐ိုး ေလး ႐ိုက္ျပသြားတာ။
ေက်ာင္းသားေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသမႈအမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္၊ ကိုရီးယားႏိုင္ငံေတြ ပါတယ္။ အာရွေက်ာင္းသားေတြ သတ္ေသမႈအမ်ားဆံုးပဲ။ ျဖစ္သင့္တာထက္ ျဖစ္ခ်င္တာကို ဦးစားေပးလြန္းတဲ့ ပညာေရးစနစ္ေတြက ေက်ာင္းသားေတြက ႏွစ္တိုင္းသတ္ေနဦးမွာပါ။
ကေလးေတြအေပၚ ဖိအားေတြအရမ္းမ်ားလြန္းတယ္။ ကေလးတိုင္း ဉာဏ္ရည္၊ ပတ္ဝန္းက်င္အေနအထား၊ ခံယူနိုင္စြမ္းေတြ တူၾကတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါကို တစ္တန္းတည္းထားၿပီး ေပတံတစ္ခုတည္းနဲ႔ တိုင္းေနတဲ့ ပညာေရးစနစ္ေတြမွာ စိတ္ဓာတ္က်တာေတြ၊ စိုးရိမ္ေသာကေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့ တာေတြ ျဖစ္လာမွာပဲ။ ရလဒ္ကေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီး အ႐ႈံးေပးစိတ္ေတြ ဝင္လာၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသကုန္ၾက ေတာ့တာပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပညာေရးစနစ္မွာ ႏွစ္သိမ့္ေဆြးေႏြးအားေပးတာေတြမရွိဘူး။ က်က္ႏိုင္ရင္က်က္ မက်က္ႏ္ိုင္ရင္ ထြက္လို႔ တြန္းအားေပးေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကေလးေတြမွာလည္း ေရြးစရာ ႏွစ္လမ္းပဲ ျဖစ္လာတယ္။ အရွင္ထြက္လား … အေသထြက္လား …
ကဲ … ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီလိုပညာေရးစနစ္ႀကီးကို ဘယ္ေခတ္အထိ က်င့္သံုးၾကဦးမွာလဲ ?
တင္ညြန္႔
Credit -Thet Mar Win
0 comments :
Post a Comment